“Wij volwassenen moeten onthouden dat als we een kind iets willen leren of een belangrijk idee aan hem willen overbrengen, we dat op een manier moeten doen die herkenbaar, verteerbaar en begrijpelijk is. Als je met kinderen communiceert, probeer dan met ze te praten in een taal die ze begrijpen en waar ze beter op reageren – in de taal van de fantasie en verbeelding van kinderen.” D. Brett Sprookjes contrasteren goed en kwaad, altruïsme en hebzucht, moed en lafheid, barmhartigheid en wreedheid, doorzettingsvermogen en lafheid. Door naar deze verhalen en sprookjes te luisteren, vinden kinderen er onbewust echo's van hun eigen leven in. Ze streven ernaar het voorbeeld van een positieve held te gebruiken in de strijd tegen hun angsten en problemen. Kinderen worden voortdurend geconfronteerd met problemen die in de ‘volwassen’ wereld niet bestaan. Zelfs als ze zich voordoen, zijn onze oplossingen voor hen nog steeds nutteloos. Uitleg en instructies worden niet geaccepteerd, aangezien dit een methode is die kinderen niet accepteren. Hierdoor komen kinderen vaak tot de conclusie dat volwassenen hen niet begrijpen en niet kunnen helpen. Soms kunnen ouders de juiste woorden niet vinden om hun gevoelens te uiten of de juiste acties voor te stellen. Je onderdompelen in de wereld van fantasie en magie, die gemakkelijk door een kind wordt geaccepteerd, betekent spreken in een taal die begrijpelijk is voor kinderen. Fantasie is de beste manier voor kinderen om de wereld om hen heen te analyseren. Dit is waar sprookjesverhalen, speciaal geschreven voor kinderen en gericht op specifieke problemen, kunnen helpen. Een sprookje biedt geen oplossingen voor problemen, er is geen “genezing” na het lezen en bespreken van een sprookje. Integendeel, een bepaald verhaal stelt het kind in staat zich te concentreren op het oplossen van een probleem en toont de mogelijkheid om een ​​bepaalde negatieve toestand te overwinnen. Elk van deze verhalen heeft een specifieke focus; het is een verhaal over specifieke situaties, vergelijkbaar met die waarin uw kind zich kan bevinden. Het beschrijft ook de gevoelens die bij kinderen ontstaan ​​als ze met problemen worden geconfronteerd. Wat geven zulke verhalen kinderen: Het kind krijgt het gevoel dat je hem begrijpt en klaar staat om hem te helpen. De reactie van een kind op sprookjes kan voor hem de enige manier zijn om zijn ziel voor jou te ‘openen’ en je over zijn moeilijkheden te vertellen; Als gevolg van het werken met ‘helpende’ verhalen ontwikkelen kinderen een ‘zelfhulpmechanisme’. Het belangrijkste idee dat in sprookjes is ingebed, is “in een moeilijke situatie moet je op zoek gaan naar hulpbronnen in jezelf, wat tot succes zal leiden”; Verhalen laten altijd niet één, maar meerdere opties zien om moeilijkheden op te lossen, ze leren je het idee dat er altijd een uitweg is, je hoeft er alleen maar goed naar te kijken en ernaar te zoeken; Over het algemeen kunnen alle sprookjes in de volgende categorieën worden onderverdeeld: moeilijkheden die verband houden met communicatie; gevoelens van minderwaardigheid, de ervaring zich anders te voelen dan alle anderen. Dit omvat ook agressief gedrag, als resultaat van een gevoel van eigen nietigheid, een poging om aan anderen en aan zichzelf te bewijzen dat dit niet zo is; Het is belangrijk op te merken dat de nadruk niet ligt op het object van angst, maar op de eigen gevoelens van het kind over de manier waarop hij bang is. Als angsten worden gebruikt voor zelfontwikkeling en het overwinnen ervan, leert het kind. Als angst de ontwikkeling ‘vertraagt’ en de aandacht van het kind op zichzelf concentreert, is externe hulp nodig; Problemen die verband houden met de specifieke kenmerken van de leeftijd. Elke leeftijd brengt nieuwe moeilijkheden voor het kind met zich mee. Een kleuter wordt geconfronteerd met het probleem van onafhankelijkheid, een schoolkind heeft problemen met studeren. De tiener probeert zichzelf als individu te laten gelden en zichzelf in de samenleving te vinden. Sprookjes gebruiken: De gemakkelijkste manier is om uw kind voor te lezen. De inhoud van het sprookje wordt automatisch goedgekeurd door de ouder en bespreekbaar. Als het kind al ouder is dan 12 jaar en sceptisch reageert op alle ‘kinderachtige’ situaties, dan is de beste manier om de sprookjes zelf opnieuw te vertellen, waardoor je verwatert. dagelijkse communicatie met hen. Let bij het lezen van een sprookje op de reactie en het gedrag van uw baby. Als er geen aandacht is voor het verhaal, draait het kind voortdurend rond, dan het sprookje.