Vaak worden wij, ouders, boos op onze kinderen omdat ze voortdurend vragen om dit of dat voor ze te kopen. Soms lijkt het ons dat we thuis al een hele speelgoedwinkel hebben, maar niet alles is genoeg voor het kind. Soms kopen we, soms leggen we uit dat het niet mogelijk is, soms weigeren we gewoon en worden we boos. Maar er zijn ook de tegenovergestelde situaties. Het kind vraagt ​​niets. In deze situaties zijn ouders meestal erg blij en zelfs trots op hun kind. Bovendien prijzen ouders het kind hier vaak voor. Dat hij nergens om vraagt ​​en vergeleken wordt met andere kinderen. Vergelijking ten gunste van het kind leidt ertoe dat het kind keer op keer complimenten wil. Hoe is het te krijgen? Vraag niets. Het lijkt erop dat er niets verschrikkelijks is in deze situatie. De gevolgen zijn echter niet altijd gunstig. Ik zal hier een sprookje geven, dat niet het resultaat is van fictie. Zoals alle sprookjes in dit boek, is het geschreven op basis van echte gebeurtenissen uit het gewone leven. Een sprookje over een meisje dat nergens om vroeg. Ze wilde heel graag een braaf klein meisje zijn, maar ze was er niet zo goed in. Mijn vader schold haar de hele tijd uit en zei: 'Gedraag je goed', maar vertelde haar nooit hoe ze zich goed moest gedragen, wat ze moest doen. Op een dag hoorde het kleine meisje de strenge moeder tegen oma zeggen: 'Alle kinderen vragen hun ouders altijd om iets en zij we krijgen driftbuien in de winkels, maar ons kleine meisje vraagt ​​nooit om iets.” En het kleine meisje besefte dat hij hier was! Haar kans om een ​​braaf klein meisje te zijn! Het is makkelijk! Je hoeft alleen maar niets te vragen. Sindsdien heeft ze nergens meer om gevraagd, ze herinnerde zich die vervelende kinderen die om speelgoed bedelen. Ze droomde van een pop met een prachtig kanten hoedje, van een teddybeer, maar ze durfde haar moeder nooit over haar verlangens te vertellen, omdat ze hoopte een braaf klein meisje te worden. Geleidelijk aan vergat ze hoe ze moest willen. Maar ze werd nooit de Good Little Girl van haar moeder. Ze werd een grote meid. En op een dag, op haar zestiende verjaardag, gaf goede grootvader haar geld. Je zou er veel dingen mee kunnen kopen. En de Grote Meid ging lange tijd winkelen. Maar ze konden niets voor zichzelf kiezen. Uiteindelijk kocht Big Girl cadeaus voor haar strenge moeder en zusje, omdat Good Girls altijd voor anderen zorgen. Toen werd de Grote Meid een Volwassen Vrouw. Ze had Strict Mom al een hele tijd niets meer gevraagd, omdat ze alles voor zichzelf kon kopen wat ze nodig had. Maar ze vergat hoe ze moest willen. Ze kwam naar de winkel, bekeek dingen, maar kon niet kiezen, kon niet voor zichzelf kopen wat ze nodig had. Ergens binnenin zei een stem: ‘Good Girls don’t ask, don’t want, don’t buy.’ Ze droeg oude kleren die haar vrienden haar hadden gegeven. Als ze iets voor zichzelf kocht, gaf ze zichzelf daar meestal lange tijd de schuld van en was ze nog steeds ontevreden over de aankoop. Ze vergat niet alleen te willen, maar ook te kiezen, te genieten van wat ze heeft... Maar ze was een braaf meisje. Welke conclusie kunnen we uit dit verhaal trekken? Als een kind zijn verlangens niet uit, houdt hij geleidelijk op met verlangen. Maar wat moeten ouders van wie de kinderen de hele tijd om iets vragen, in de eerste plaats blij zijn dat hun kinderen weten hoe ze hun verlangens kunnen uiten! Als uw kinderen u soms irriteren of van streek maken met hun eindeloze verzoeken, denk dan aan het sprookje over het meisje dat vergat hoe ze moesten willen en wees blij dat uw kinderen niet zijn vergeten hoe ze dit moeten doen. natuurlijk) voldoen aan de verzoeken van het kind. Misschien lijken de verzoeken van kinderen soms dom, onredelijk en verdienen we geen aandacht. De vijfjarige Misha vraagt ​​​​zijn grootvader om een ​​vliegtuig, dat in een kiosk wordt verkocht en 38 roebel kost. Maar grootvader is het daar niet mee eens. Hij zegt: ‘Ik geef je liever een duur vliegtuig van hoge kwaliteit voor je verjaardag. Deze is slecht en zal snel kapot gaan.” Alles zou goed komen, maar Misha is over een half jaar jarig. Beste volwassenen, halen jullie vreugde uit het kopen van kleine dingen voor jezelf? Een tijdschrift, een nieuwe kam, wat gadgets voor in de keuken of in de auto, etc... AllesHet zijn leuke kleine dingen die voor ons belangrijk zijn en die we onszelf regelmatig toestaan. Net als bij een kind is het belangrijk om soms ongeplande kleine cadeautjes te ontvangen waar hij blij van wordt. Ten derde is het erg belangrijk om met het kind te praten, samen aankopen te bespreken en te plannen. Waarom is dit nodig? Soms geeft het bespreken van plannen, zelfs zonder actie te ondernemen, iemand enige voldoening. Vika (5,5 jaar oud) vraagt ​​haar moeder om een ​​pop. De pop is helemaal niet goedkoop en mijn moeder begrijpt zeker dat ze het speelgoed nu niet zal kopen. Maar moeder ziet dat dit verzoek helemaal geen bevlieging is. Vika droomt er echt van om deze pop cadeau te krijgen. Dan doet mama het volgende. Ze begint met Vika te praten. Moeder zegt dat ze Vika's verlangen begrijpt, dat de pop eigenlijk gewoon geweldig is. Maar je kunt het nu niet kopen; je zult een tijdje moeten wachten. Vika en haar moeder bespreken welke pop Vika uit het winkelassortiment zal kiezen, hoe ze ermee zal spelen, enz. Deze gedetailleerde discussie helpt Vika over het niet erg prettige feit heen dat ze de gewenste pop pas over een maand zal hebben. Ten vierde is het belangrijk om het kind te helpen al zijn verlangens onder woorden te brengen en te ervaren. Ja, ja, dat is alles. In het vorige voorbeeld beschreven we hoe mama en Vika de aanstaande aankoop van een pop bespraken en er maar één wens was. Maar een kind heeft meestal meer dan één verlangen. Wees niet bang dat uw kind alles gaat benoemen en dat u niet aan zijn verzoeken kunt voldoen. Dit is niet vereist. Het doel van deze techniek is enigszins anders. Vraag het kind dus om alles te noemen wat hij wil. Laat het kind een wens opnoemen, en jijzelf (als het kind nog niet goed kan tekenen) of het kind zelf, schets deze wens in een speciaal Album met Verlangens (het idee van het tekenen van wensen staat beschreven in het boek van V Aucklander “Vensters op de wereld van het kind”). Als een kind een bal wil, teken dan een bal, als hij een vliegtuig wil, teken dan een vliegtuig, enzovoort totdat alle wensen van het kind zijn vervuld. Heb je het gevoel dat je voor altijd zult blijven tekenen? Probeer het en je zult zien dat dit niet waar is. In de regel gaan kinderen enthousiast aan de slag en het lijkt erop dat het album niet genoeg zal zijn. In werkelijkheid is het aantal verlangens vrij beperkt. Wat zal dit album ons geven, ouders Tatjana, Dasha's moeder (6 jaar oud). Toen Dasha en ik haar wensen optekenden, was ik verrast. Het blijkt dat mijn dochter droomt van de eenvoudigste dingen waar ik geen idee van had: een haarclip, badminton, kralen om te weven. Dit zijn allemaal zulke eenvoudige en toch belangrijke dingen. En ik wist niet eens dat ze over hen droomde. En wat een vreugde was er toen we samen naar de winkel gingen om haar haarspeldjes te kopen! Het leek mij altijd dat mijn zoon alleen maar vraagt ​​en vraagt ​​en dat er geen manier is om zijn wensen te vervullen. Daarom weigerde ik hem altijd zodra hij erom vroeg. Nu besefte ik dat zodra ik hem één ding weigerde, hij onmiddellijk om iets anders begon te vragen, in de hoop op tenminste enige aankoop. En zo voort tot in het oneindige. Dit irriteerde mij nog meer en de cirkel was gesloten. Nu zijn we erin geslaagd de vicieuze cirkel te doorbreken. Luiheid heeft veel verlangens. Maar sommige zijn heel eenvoudig: nieuwe potloden, een stuiterbal, stickers. Zo hebben we onze wensen op een rij gezet. Een aantal daarvan heb ik meteen afgerond. Sommige wensen hebben we uitgesteld tot onze verjaardag (bijvoorbeeld een spoorlijn). Sommigen waren het erover eens dat het geleidelijk zou worden geïmplementeerd. Als de wens in vervulling gaat, plakt Lenya een sticker op de bijbehorende pagina. Nu ziet hij hoeveel van zijn verlangens al zijn vervuld. Lenya vroeg me niet meer elke dag om alles. Dit is belangrijk voor mij. Wat wil je met het album? Bespreek hoe belangrijk elk gewenst object is en of het vervangen kan worden door iets anders. Als een meisje bijvoorbeeld kralen wil, dan heb je misschien iets geschikts tussen oude sieraden. Een jongen vroeg om kegels voor hem te kopen, maar was blij toen zijn vader voorstelde om in plaats daarvan zijn eigen kegels te maken van lege plastic flessen. De jongen wilde een pop en was blij toen zijn moeder de pop waarmee ze speelde van de tussenverdieping haalde.!