I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Als u psychotherapie nodig heeft. Ik hoorde onlangs de mening van een bekende en gerespecteerde psychotherapeut dat in het algemeen letterlijk iedereen psychotherapie nodig heeft. Ik ben het ermee eens dat ik zeker minstens de helft ervan zou gebruiken, en een deel ervan is eigenlijk nodig, zelfs tot het punt dat het ‘noodzakelijk’ is. Hier stopten we eigenlijk ons ​​gesprek. Als je probeert te beslissen of je het nodig hebt, bied ik een kort overzicht van juist die omstandigheden waarin psychotherapie meer ‘noodzakelijk’ is dan ‘geen pijn zou doen’. Natuurlijk kun je ook dan zonder. Het leven in een staat van dergelijk lijden verhindert echter zowel het genieten van het leven als het ontwikkelen, het bereiken van doelen en het vinden van andere betekenissen dan het bestrijden van het chronische psychologische ongemak. Medicamenteuze therapie biedt alleen verbetering tijdens het gebruik van het medicijn (omdat de interne oorzaken van de aandoening zelf onveranderd blijven) en naarmate het medicijn wordt gebruikt, neemt de effectiviteit ervan af vanwege het verslavende effect. Psychotherapie is dus zeker geïndiceerd als ongemak als gevolg van onzekerheid, angst en angst je ervan weerhoudt om met normale activiteiten om te gaan. Wanneer deze gevoelens groeien, verbruiken ze tijd en energie en beginnen ze de manier van leven te bepalen. Met soortgelijke mislukkingen in het opbouwen van relaties met een partner of andere mensen. In een staat van rouw, verlies dat men niet kan verwerken, vooral als er sprake is van een langdurig gevoel van verdriet. Wanneer je het gevoel hebt dat de gevoelens die opkomen buiten je controle raken. Depressief en zonder behoefte om te leven. Angsten, fobieën. Een apart punt - voor paniekaanvallen. Met obsessieve gedachten en herhaling van obsessieve handelingen. Bij andere psychische ongemakken die niet met de beschikbare middelen kunnen worden overwonnen, of wanneer deze steeds weer terugkeren. Over het algemeen is psychotherapie, parallel aan medicamenteuze behandeling, ook geïndiceerd voor aandoeningen waarbij de klachten niet overeenkomen met de symptomen, d.w.z. Er is geen kritische houding ten opzichte van de eigen toestand. Maar dit is een afzonderlijk diepgaand onderwerp dat niet in deze korte notitie wordt behandeld. En tot slot is het van groot belang dat psychotherapie echt kan helpen (en helpt, mits goed uitgevoerd en de persoon ernaar streeft zijn moeilijke situatie te veranderen) wanneer iets in het leven steeds niet op dezelfde manier verloopt. Over het algemeen vallen de bovenstaande punten hier ook onder: het is ook een soort ongemak dat ontstaat waar ze niet zouden moeten bestaan ​​en dat zich herhaalt. In al deze gevallen is de oorzaak een pijnlijke ervaring uit het verleden, vaak onderdrukt of eenvoudigweg onbewust, die moet worden verwerkt om te voorkomen dat we in dezelfde valkuilen van de ‘veronderstelde voltooiing’ vallen, om verder te gaan in de ontwikkeling ervan en te beginnen een bevredigender en gelukkiger leven leiden. Helaas is het bijna onmogelijk om zelfstandig door traumatische ervaringen heen te werken, altijd opgelopen in een relatie met een andere persoon (dit is een axioma dat bekend is bij specialisten), of geassocieerd met relaties met andere mensen. Zelfs met behulp van zeer goede gespecialiseerde literatuur. Je kunt de bagage van psychische problemen kwijtraken op dezelfde manier waarop ze ooit zijn verworven: via relaties. Dit is precies waar een gekwalificeerde psycholoog mee kan helpen: helpen uit de cirkel van psychisch ongemak te komen door specifieke complexe relaties met een persoon op te bouwen die genezend zullen zijn voor de persoon die solliciteert. Hoe dit gebeurt, leest u in het artikel ‘Hoe psychotherapie werkt’. Om je te helpen bij het kiezen van een specialist kun je ook een aantal van mijn artikelen lezen over het kiezen van een psycholoog/psychotherapeut.