Van de auteur: Enkele jaren geleden bereikte het onderwerp intuïtief eten eindelijk Rusland, er verschenen veel publicaties in het Russisch, seminars en consultants. In dit artikel zal ik de basisprincipes van individuele ondernemers niet opnieuw vertellen; deze zijn bijvoorbeeld te vinden op de blog intuïtief-eating.livejournal.com. Ik zal je vertellen wat intuïtief eten NIET is. Veel mensen zien intuïtief eten als een slim verdraaide technologie om minder te eten (lees: afvallen). In feite is dit een technologie voor het detecteren van jouw zones en relatiepatronen die verstoringen in de normale voeding veroorzaken, met alle gevolgen van dien. Intuïtief eten is waar het bij gezond eten om draait, en als je het probeert te oefenen, eindig je onvermijdelijk met al je grappige kakkerlakken. Proberen om alleen op het niveau van mechanische acties in IP te blijven, en het als een soort dieet te zien, zal alleen maar tot een nieuwe teleurstelling leiden als je de principes van IP neemt en deze vertaalt in letterlijke aanbevelingen, zoals 'Eet alleen als je je voelt honger hebt, en zodra je vol zit, stop.” , dan zal het praktisch gezien complete onzin blijken te zijn. Omdat je geïnteresseerd bent in intuïtieve voeding, dan heb je in meer of mindere mate een verstoord eetgedrag, en omdat je een verstoord eetgedrag hebt, kun je niet zomaar vanaf maandag intuïtief (dat wil zeggen, normaal gesproken, gezond) gaan eten. . De enige gelukkige uitzondering zijn die situaties waarin een persoon zelf een intuïtieve eter is en zijn relatie met voedsel niet verbroken is, maar alleen zijn concepten een beetje verward zijn. De rest zal het moeilijker hebben. Je zult een bepaald pad moeten volgen (zie het bericht “Het pad naar intuïtief eten: stappen en uitdagingen”). En de motivatie alleen om mooie billen te hebben is niet genoeg voor dit pad (ik heb niets tegen mooie billen, maar ze staan ​​niet bovenaan mijn levenswaarden en prioriteiten). Door intuïtief eten te beoefenen als een proces van bewustzijnsontwikkeling, in plaats van als een reeks voedingsaanbevelingen, zie je steeds duidelijker hoe je wegrent voor jezelf, voor je potentieel, voor je kracht. Ik herinnerde me een cliënt die ik onlangs had: zij was in wezen een gepassioneerde en emotionele vrouw, die jaren besteedde aan het leren beheersen en onderdrukken van haar emoties en uitingen, omdat andere mensen het moeilijk vonden haar uitingen te tolereren. Als gevolg hiervan bevond ze zich op het werk in een extreem stressvolle situatie, waarin haar bazen haar gewoon gebruikten en ze geen grenzen stelde. In plaats daarvan at ze en kwam ze aan, waardoor ze haar zwaarbevochten pseudo-conflictloosheid cultiveerde. In de IP-praktijk bestaat de term 'emotioneel eten': eten om redenen die geen verband houden met fysiologische honger, als een manier om met emotioneel ongemak om te gaan. In feite is dit overeten. Voor mij is de relevantere vraag in de context van te veel eten niet ‘hoe je het kunt stoppen’ (degenen die hebben geprobeerd een rennende olifant tegen te houden, weten hoe moeilijk het is om te stoppen met emotioneel eten), maar ‘wat erachter verborgen zit. ” Er zit iets diep van binnen: een gevoel of ervaring die een onmiddellijke dosis medicijnen vereist. En verklaringen als “je eet ‘s nachts te veel, simpelweg omdat je overdag niet genoeg koolhydraten eet” of “je hebt gewoon niet genoeg calcium in je dieet” zijn niet de hele waarheid, en dan nog niet het meeste ervan (oh (ik ben overigens niet tegen koolhydraten overdag en niet tegen calcium). En hier begint de pret. Wanneer er een kans is om de ervaring die erin zit te ontmoeten. Wat ik probeer te vermijden daten via voedsel. En daar kan van alles in zitten. En meestal iets behoorlijk wilds. Wild verlangen naar liefde. Een wild gevoel van afwijzing. Wilde seksualiteit die geen uitweg kan vinden. Een wilde honger naar creativiteit die nooit werkelijkheid wordt. Wilde woede op iemand. Je wildheid in de verste donkere hoek duwen betekent jezelf wurgen. Je wildheid uit de kast halen en weer uitnodigen in je leven, er ruimte aan geven, er aandacht aan geven, er uitdrukkingsvormen voor vinden, is jezelf voeding geven. En dan, zie je, zal de kont worden