Onze omgeving, die we vanaf onze geboorte (en misschien al eerder) kiezen, behandelt ons niet altijd met menselijkheid en hoge idealen die via boeken worden gepromoot . Integendeel, precies het tegenovergestelde. Dat wil zeggen, 180 graden - of, preciezer gezegd, neemt een positie TEGEN jou in. Laten we niet vergeten: "Je hebt dit, dit en dat gedaan, en je voelt je niet eens schuldig", zegt de moeder in haar hart. “Hoeveel kan ik je uitleggen...(verder dan de rijkdom van de woordenschat),” gromt de vermoeide leraar geïrriteerd. "Wat heb je hier bedacht - de rivier kan niet rood zijn, alleen idioten tekenen zo", klaagt de kunstenaar. ‘Doe niet zo stom, Petrov – ben je weer aan het fantaseren? Zo wordt het niet geaccepteerd en dat is het.”... Weet je nog hoe iedereen lachte als je op school fout antwoordde, of iets anders deed dan normaal? Ieder van ons heeft minstens één keer in deze schoenen gestaan ​​en voor altijd herinnerd: het heeft geen zin om initiatief te tonen, contact op te nemen - wat als het antwoord ‘fout’ is en ik beschaamd zal worden, uitgelachen, of, op zijn best, mij opgegeven. Dit is allemaal onaangenaam... Zelfs de herinnering eraan is onaangenaam... Maar feit is dat het op volwassen leeftijd niet meer loslaat. Het verleden beïnvloedt ons nog steeds. We horen vaak: "Stil, wees stil - anders zal de persoon beledigd zijn." ‘Houd je hoofd naar beneden, ze slaan je op je hoofd.’ “Kijk hoe anderen het doen, maar jij kunt het niet?” 'Je bent niemand en er is geen manier om je te bellen! Begrepen?". En wij reageren, net als in onze kindertijd, onvoldoende op pogingen tot onderdrukking, geweld, inconsistentie, en wij doen het zelf in relatie tot kinderen en zwakke mensen. Waarom is dit zo? Het antwoord is simpel: dit zijn overlevingsinstincten, vervormd door de gedragspatronen van onze voorouders. Of eenvoudiger gezegd: onbewust gedrag. Er bestaat niet voor niets een term als ‘genetische trans’. Het beschrijft onze onbewuste reacties als gevolg van patronen gevormd door onze grootouders. “Wat betekent dit?”, vraag je, “Iedereen leeft immers zo!?” Eigenlijk niet allemaal. Zelfverzekerde, succesvolle mensen leven anders. Ze overschrijden de grenzen die van buitenaf zijn vastgesteld en proberen, proberen, proberen nieuwe dingen en bereiken het gewenste effect. En wij zijn voor een ontoereikende reactie (we hebben het niet over psychische stoornissen, maar over niet-constructieve gedragspatronen), d.w.z. Als gevolg van deze beperkingen betalen we zeer hoge prijzen. Laten we eens kijken welke: - We gaan het doel op een standaardmanier bereiken, hoewel er een kortere en meer natuurlijke manier is. - Verlies van creativiteit - je wilt niets doen (je bent zelfs vergeten hoe je het wilt) en je moet je stereotiep gedragen - 'net als anderen'. Maar meestal levert het uiteindelijk een triest resultaat op. - Het beperken van de interessegebieden. - Er is geen sprake van inventiviteit en ontwikkeling – en er is geen vraag meer naar de ‘oude’ manier. - Ons hele leven voelen we ons zonder reden schuldig. Meestal wordt het opgehangen door een geliefde en heeft het absoluut niets met ons te maken. - Voortdurende schaamte voor de daden van kinderen, oude ouders, echtgenoten en partners wordt de norm van het leven. - We zijn bijna volledig onzeker over onszelf en onze waarde voor de wereld. Dit is zo'n verdrietig, maar eerlijk verdriet. Hoe adequaat te handelen als je je in een kader probeert te wurmen, schuldgevoelens of schaamtegevoelens oplegt die niet de jouwe zijn, of ze in overeenstemming probeert te brengen met die van iemand anders? Er zijn drie belangrijke stappen. Ten eerste: blijf niet zwijgen als u zich onderdrukt voelt of andere pogingen tot dwang ervaart. Als u zweeg, betekent dit dat u ermee instemde. Er is hier geen derde optie. Ten tweede: identificeer en analyseer de fundamentele gedragspatronen van uw voorouders. Begrijp, besef, zie de parallellen in het leven, maar scheld ze niet uit - ze hebben je deze patronen niet uit een beter leven toegekend. Ze moesten overleven en hen bedanken dat we nog leven. Bevrijd jezelf vervolgens van de modellen met behulp van verschillende daarvoor geschikte technieken. Ten derde: houd de spraak- en denkpatronen van uzelf en anderen gedurende de dag in de gaten. Vervang ze onmiddellijk door meer constructieve in realtime. Bijvoorbeeld: We hoorden: "Stil, wees stil - anders zal de persoon beledigd zijn." Vervangen door: “Het is veilig voor mij om te spreken en gehoord te worden. Mensen reageren altijd adequaat en constructief op mijn woorden”, en dergelijke.