I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

De jeugd is mooi, maar tegelijkertijd dromerig en rijk aan idealisering. Omdat er voornamelijk jonge meisjes en tieners in therapie zijn, keer ik vaak terug naar deze gedachte en probeer ik het zonder dromen over romantiek vernietigen, realisme brengen in de opvattingen van dierbare klanten. Ik denk niet dat het overdreven zou zijn om te zeggen dat er veel tranen zijn vergoten omdat de volgende overtuiging wortel schoot in de hoofden van velen: “Ze hebben ze allemaal gevonden. De ander en de twee helften verenigd tot een geheel.” Zoiets klinkt in klassiek romantisch proza: het vinden van je zielsverwant, een geliefde, voorbestemd door het lot. Ergens binnenin zou iets moeten klikken, de tekenen van het lot zullen ondubbelzinnig zijn en je zult het zeker begrijpen - dit is het. Is dit in werkelijkheid mogelijk? Is het mogelijk om je soulmate te vinden? Misschien wel, alleen dan zul je moeten toegeven dat je geen compleet persoon bent. En dan hoef je je helemaal geen zorgen te maken over het vinden van je geliefde. Ze praten veel over het vinden van je eigen betekenis en integriteit, ik wil er niets aan toevoegen en op dit onderwerp ingaan, ik zal alleen zeggen dat dit echt extreem is. belangrijk, ook voor het opbouwen van sterke, bevredigende relaties. Niemand wil de gaten in zijn ‘helft’ dichten. Betekent dit dat het in het leven voldoende is om jezelf te vinden en dat de meest waardevolle relaties die zijn die we slechts gedeeltelijk met onszelf opbouwen? Om de een of andere reden zwijgen aanhangers van de cultus van ‘eigenliefde’ over de werkelijke waarde van relaties tussen twee liefhebbende mensen, namelijk de synergie die in een koppel ontstaat. Wat is synergie? Dit is wanneer 1+1=3 Hoe ziet dit eruit in een relatie? Wanneer je, naast je partner, meer kunt doen dan alleen (en hij ook), wanneer je samen meer bereikt (zelfs als elk zich op verschillende werkterreinen bevindt). Je haalt energie, bewegingsvrijheid, kracht uit deze relatie, uit de interactie tussen jullie. Het is zeker niet eenvoudig om met zo’n relatie zo’n koppel te creëren. Elke dag moet je honderd en één vervelende kleine dingen doorstaan, honderd en één slordige zinnetjes, honderd en één gegooide sokken en ‘de verkeerde blik’. En elke dag moet je terugkeren naar de prioriteiten, wat echt belangrijk is in het leven. Als je echter relaties aangaat, dan alleen dit soort en alleen voor dit doel. De zoektocht naar de helft is gedoemd - eerst verzamelen we onszelf en dan zoeken we naar hetzelfde geheel.