Van de auteur: Er zijn veel onderwerpen en artikelen over hoe een cliënt een psycholoog kan kiezen om mee te werken. En het wordt als vanzelfsprekend beschouwd dat psychologen zelf dergelijk advies niet nodig hebben. In feite zijn we nodig. Jij en ik zijn als jeeps: we komen vast te zitten waar anderen niet kunnen komen. We moeten speciale specialisten hebben met wie we kunnen werken, ... (uit een gesprek met een collega) Wie zijn wij? Wij zijn psychologen, specialisten, psychotherapeuten. Omdat we meteen professionele vaardigheden zien, en in principe niet naar een niet-specialist gaan, ongeacht wat de persoon over zichzelf zegt of schrijft. Er blijft dus alleen iets subtiels en persoonlijks over, op basis van welk principe we een therapeut kiezen. Ik zal proberen dit subtiele en persoonlijke aspect te benadrukken: er moet absoluut professioneel vertrouwen zijn, dat de persoon aan het werk is en niet alleen maar praat. Hij weet wat hij doet en waarom, waarom hij deze of gene vraag stelt, en reageert op een bepaalde manier op het antwoord. En de therapeut moet als persoon aardig gevonden worden. Zonder dat er meteen sprake is van sterke overdracht van gevoelens. Zodat je je stapsgewijs zorgvuldig kunt voorbereiden op moeilijke momenten. En als de tijd voor hen rijp is, kunnen ze vertrouwen en zich openstellen. Uit het tweede punt blijkt ook duidelijk dat psychotherapie niet van korte duur kan zijn. Misschien zal het met tussenpozen zijn, met “weglopers”. Tot je klaar bent voor dat hele diepe werk. En deze therapie kan niet plaatsvinden in het kader van een cursus of trainingsprogramma, waarbij je voor het verkrijgen van een certificaat 30, 60 of 200 uur therapie moet besteden. Hoewel het er misschien wel mee begint. En het is ook onwaarschijnlijk dat een leraar of professor die hem lesgeeft een persoonlijke therapeut voor een psycholoog kan zijn. Vanwege diezelfde aanvankelijke gevoelens en emoties tegenover de belangrijke figuur van de therapeut, die je er mogelijk van weerhouden om naar een dieper niveau te gaan. * * * * *Een paar woorden over kortetermijnbenaderingen in de psychologie. Methoden en scholen voor kortetermijnwerk met verzoeken kunnen erg nuttig zijn. Met hun hulp kun je een plaatselijk probleem oplossen, angst verlichten en ‘hier en nu’ een hulpmiddel krijgen. Alleen al de aanwezigheid van dergelijke psychologische scholen geeft hun vraag aan. Alleen hier is het belangrijk om te scheiden waar we het hebben over de cliënt en zijn verzoek. En waar hebben we het over een psycholoog? En als kortetermijntherapie soms geschikt is voor de cliënt, is gedragstherapie een andere keer, etc. Het is waarschijnlijk juister dat een psycholoog ‘meer uitgebreid’ is en zich niet beperkt tot alleen de cliëntervaring van zijn aanpak..