Als kind werd er met behulp van negatieve bekrachtigingen geprobeerd om velen van ons in de richting te sturen die volwassenen nodig hadden/lijken te hebben. Ze trokken ons terug (ga daar niet heen ), beperkte onze kennis van de wereld (raak de kachel niet aan - je verbrandt!). Ik heb het niet eens over ernstigere gevallen. Deze negatieve prikkels worden opgeslagen in ons geheugen en in ons onbewuste, en beginnen van binnenuit te werken en komen simpelweg in ons op als we iets proberen te doen. 'Je giet te veel poeder.' 'Je doet het langzaam!' ' 'Je doet het verkeerd!' Dergelijke negatieve prikkels verpesten onze stemming, onderbreken processen en zorgen ervoor dat we niet in beweging komen. We hebben geleerd onszelf tegen te houden, onszelf terug te trekken, onszelf uit te schelden. Weten we hoe we onszelf moeten prijzen? Goedkeuren. Ondersteun jezelf bewust. En het is zo simpel! Zeg tegen jezelf: ik ben super! Ik ben geweldig! In ons land wordt dit echter zelfs veroordeeld. Zeg in het bijzijn van iedereen: "Ik ben geweldig", en je zult verweten worden van buitensporig egoïsme, arrogantie en veroordeeld. Je moet bijvoorbeeld bescheidener zijn. Jezelf steunen met een positieve beoordeling is natuurlijk niet nodig. Maar zijn we dit in ieder geval bij onszelf gewend? Maar dit is belangrijk! Bedenk eens hoe vaak je per dag tegen jezelf zegt: “maar ik had dit beter kunnen doen”, “dit klopt niet helemaal”, “dit is waar we het over hebben” Ik heb het verprutst.”, “het is niet gelukt”, “sorry, ik kon het niet doen”, enz. Hoe vaak bekrachtig je jezelf negatief met zulke gedachten? En hoe vaak per dag zeg je oprecht, onvoorwaardelijk en positief tegen jezelf: “Ik ben geweldig!”, “Ik heb het gedaan!”, “Ja! Ik heb deze klus afgemaakt!”, “Ik kan het!” (het proces is onderweg!), “Ik heb het gehaald!”, “Ik ben super!”, “Het is me gelukt, hoera!” enz. Het is goed als er bij zulke negatieve en positieve beoordelingen van jezelf gedurende de dag een evenwicht of overwicht is ten opzichte van het positieve. Als negatieve beoordelingen buitensporig zijn, is dit een reden om na te denken: moet ik mezelf niet meer ondersteunen? Ik doe mijn best, ik wil iets, ik probeer iets te bereiken. Het is de moeite waard om jezelf te belonen voor de inspanningen die je hebt geleverd. Ook al ging niet alles de eerste keer perfect, maar ik heb het geprobeerd, ik heb stappen gezet. Dus waarom zou u uzelf niet goedkeuren voor deze stappen! Degene die zich in de richting beweegt die hij nodig heeft, is veel dichter bij het doel dan degene die niets doet! En deze vooruitgang verdient al lof! Het is de moeite waard om jezelf te prijzen, niet alleen voor geweldige prestaties waarover kan worden gedebatteerd en die van buitenaf echt op iets belangrijks lijken, maar ook om jezelf te prijzen voor ogenschijnlijk eenvoudige acties, maar waarvoor je moeite hebt moeten doen. . Doe nu iets voor de eerste keer. Doe iets sneller dan normaal. Over het algemeen om iets te doen dat iedereen doet, maar ik niet, maar hier deed ik het. Of ben er in ieder geval mee begonnen! Het is de moeite waard om jezelf te prijzen, zelfs als het resultaat nog niet is bereikt! Prijs jezelf daarbij! Dit is een manier om plezier te hebben in wat je doet…