Van de auteur: Er zijn “eeuwige thema’s”. In de praktijk van counseling en therapie is het werken met gevoelens een van deze onderwerpen. Sommige aspecten van dit ‘eeuwige onderwerp’ worden in dit artikel behandeld. Volgens Rogers is “het doel dat de mens het liefst wil bereiken, het doel dat hij bewust of onbewust nastreeft, zichzelf worden” (1). Bewustzijn van onze gevoelens houdt rechtstreeks verband met een beter begrip van hoe we ons leven organiseren. Een teken van een goede ontwikkeling van het therapeutische proces wordt overwogen wanneer de cliënt er klaar voor is en besluit ‘steeds onbekendere, vreemde en gevaarlijke gevoelens bij zichzelf te onderzoeken’. En dit is mogelijk wanneer “de cliënt geleidelijk begint te begrijpen dat hij zonder enige voorwaarden wordt geaccepteerd” (1). Conventioneel kunnen we een aantal cliëntproblemen met betrekking tot gevoelens identificeren: cliënten kunnen hun intensiteit niet beheersen; ze begrijpen niet volledig wat ze precies voelen, ze klagen dat ze helemaal niets kunnen voelen; Veel cliënten denken dat gevoelens in tegenspraak zijn met de rede, en daarom gaan ze verloren als gevoelens de overhand krijgen. In therapie helpen we cliënten: hun gevoelens te benoemen, zich ervan bewust te worden, zodat ze kunnen zeggen: 'Ik voel pijn, woede, ... wrok; enz.” gevoelens “hier-en-nu” ervaren, hun gevoelens accepteren: “ja, ik voel pijn, … enz.” begrijpen met welke context (situaties, mensen, omstandigheden) de verschijning en manifestatie van gevoelens verband houden; welke emoties duiden in de context van zijn leven; besef de betekenis, de betekenis van een gevoel, vind je eigen, natuurlijke en adequate vorm van het uiten van gevoelens. Emmy van Deurzen zegt: “Iemand leren in harmonie te leven met zijn emoties lijkt enigszins op het leren omgaan met een surfplank. in een woeste oceaan. In eerste instantie ervaar je jezelf in de volledige kracht van onvoorspelbare golven. Ze overweldigen je voordat je zelfs maar de tijd hebt om je erop voor te bereiden. En je voelt je half verdronken, depressief, bijna gestikt of verdronken. Maar door ervaring krijg je een idee van de richting van de stroom, en dan kun je op de top van de golf rijden zonder erdoor te worden omvergeworpen. Dan ontstaat er een krachtig gevoel van meesterschap en harmonie. De oceaan blijft onoverwinnelijk, maar nu is hij toegankelijk en kan zijn kracht worden gebruikt” (2). De cyclus gaat omlaag van het bezit van wat waardevol is voor een persoon, wanneer hij trots ervaart, via de ervaring van het verlies van wat waardevol is (jaloezie, woede, angst) en de afwezigheid van wat waardevol is (verdriet, schuldgevoel). Vervolgens stijgen we op van het gevoel van leegte van het bestaan ​​(verdriet, schuldgevoel) naar het verlangen naar wat waardevol is, naar het verlangen om te hebben wat gewenst is (hoop, liefde) en naar de bevestiging van het uiteindelijke bezit (vreugde is dat niet). opgenomen in het diagram, omdat dit de meest voorkomende basiservaring is die bij elke ervaring hoort. “Angst heeft een negatieve uitdrukking in Angst, of angst, en een positieve uitdrukking in opwinding en verwachting” (2). Geen van beide emoties is op zichzelf goed of slecht. Het laat alleen zien waar we staan ​​ten opzichte van iets dat waardevol voor ons is. Het is belangrijk dat elk gevoel zowel positieve als negatieve kenmerken heeft. Dit heeft een groot potentieel om een ​​gevoel van vitaliteit nieuw leven in te blazen als we beneden zijn, en om realisme te ervaren als we boven zijn, in contact met wat waardevol voor ons is. Ik zou hieraan willen toevoegen dat gevoelens, emoties en stemmingen verwant zijn aan de natuur er zijn ook cycli, seizoensinvloeden, veranderingen. En ik zou dit korte artikel over gevoelens willen afsluiten met een grap, een anekdote. Een Jood komt naar een rabbijn voor advies. “Rabbi, alles is verschrikkelijk bij mij. Ik werd ontslagen, ik heb niet genoeg geld om van te leven, mijn vrouw heeft me verlaten, ik werd ziek, mijn kinderen zijn brutaal. Er is geen leven, het enige dat overblijft is sterven! Wat ga je mij vertellen?” De rabbijn zegt: “Ik zal je één advies geven: kom naar huis en schrijf op een stuk papier: “DIT ZAL VOORBIJ GAAN.” Hang het op een zichtbare plaats en kijk en lees het meerdere keren per dag. Kom over drie maanden terug.’ Na drie maanden komt de Jood weer naar de rabbijn. ‘Rabbi, dit is een wonder!’/