Bekentenis van een in Moskou vastgehouden vrouw. Beste lezers! Vóór het nieuwe jaar ontving ik een ongewoon openhartige brief, die ik voorleg voor uw open discussie. Het is geschreven door een meisje dat ik zelf Alevtina noemde vanwege de vertrouwelijkheid. Het meisje positioneert zichzelf als een professioneel bewaarde vrouw en benadrukt drie dingen: - ten eerste dat bewaarde vrouwen een fundamenteel andere motivatie en gedragsstijl hebben dan klassieke minnaressen; hun motief is eigenbelang, en niet de wens om het gezin van iemand anders uit elkaar te halen en hun eigen gezin te stichten. Ten tweede vanwege het feit dat vastgehouden vrouwen niet gevaarlijk zijn voor gezinnen en echtgenotes; bovendien zijn bewaarde vrouwen bijna beschermers van vrouwen en gezinnen tegen minnaressen die ervoor zorgen dat mannen verliefd worden op zichzelf, zelf verliefd worden en het welzijn van gezinnen bedreigen , en vrouwen moeten hun bestaan ​​met geduld en begrip behandelen. Even later zal ik zelf een gedetailleerd commentaar op deze kwestie geven. En nu stel ik voor dat u zich over al deze drie punten voor uzelf uitspreekt. Bij voorkeur correct))) Alevtina (naam gewijzigd), Moskou. Andrey, ik wil je in het nieuwe jaar één advies geven: scheid minnaressen en houd vrouwen in je werk! Ik ben 34 jaar oud, ik ben nog erg jong, maar dit is de tweede keer dat ik je tegenkom. Het gebeurt te vaak en ik vind het niet leuk meer. Iets over mezelf: ik heb een hogere opleiding genoten, uit een gewoon gezin. Ze kwam na de universiteit vanuit de regio naar Moskou en werkte als gewone werknemer bij een bank. Ik zal niet liegen, ik wilde een mooi leven. Ze vertrouwde op haar uiterlijk en clubs. Op drieëntwintigjarige leeftijd begon ze te daten met een rijke, getrouwde man van 50+. Ik wilde niet met hem trouwen, ik genoot van het leven ten koste van hem. Hij huurde een appartement voor mij op Yakimanka, kocht een auto voor mij en reed me naar Dubai. Ze nam de man nergens mee naartoe, werd niet zwanger en maakte geen ruzie met zijn vrouw. We hebben drie jaar lang in een goed humeur geleefd, hij en ik. Op de een of andere manier ontdekte zijn vrouw alles en rende naar je toe. Je deed daar iets met haar, ze vertelde hem iets, en als gevolg daarvan begon de pijn. Hij heeft een jaar lang tussen mij en mijn familie geslingerd, en mijn vrouw en mij volledig laten bloeden. Bovendien rende ik tevergeefs rond: ik was helemaal niet van plan met hem te trouwen, een ouwe zak!!! Zijn gedoe interesseerde me niet echt. Als gevolg daarvan keerde je hem tegen mij, hij viel snikkend naar zijn familie toe. Hoewel hij mij, als hij dronken wordt, blijft schrijven over eeuwige liefde, ook al zijn er al zeven jaar verstreken. Ik weet dus niet of hij daar gelukkig is, met zijn vrouw. Vandaar de eerste vraag: waarom haastte hij zich als ik hem niet naar me toe trok? Vandaar de tweede vraag: waarom rende zijn vrouw hem achterna als ze niet langer kon bevallen en helemaal vol zat met onroerend goed en geld? Bovendien was zij zelf al zijn tweede vrouw. Ook een van zijn voormalige geliefden, voorheen zijn secretaris. Wat wilde ze van hem? Na zijn gooien belandde hij in het ziekenhuis, onderging een operatie en ze herstelden zijn hart. Vervolgens werd hij door dit alles slecht in de seks. Blijkbaar is dat de reden waarom we uit elkaar zijn gegaan, omdat Viagra niet langer mogelijk was voor zijn gezondheid, en zonder seks voelde hij zich ongemakkelijk in mijn bijzijn. Kortom, geen seks voor haar, geen voor mij, geen voor hem))). Dit is het hele resultaat van de interventie van de psycholoog in de situatie: het vernietigen van ieders levensvreugde! Nou, ik heb minder geld ontvangen, maar wat dan nog? Ik vond meteen een andere rijke dwaas die nog nooit vrouwen in kousen had gezien en bereid was onmiddellijk geld over te maken voor pornocorrespondentie en een spa in een hotel te huren. De vrouw van deze eerste sponsor van mij zou nog steeds niet arm zijn geworden met haar bontopslag. En het had kunnen eindigen vanwege zorgen. En helemaal niet. En wie zijn vrouw en haar kinderen zou blijven steunen, is een grote vraag. Wat ze zich blijkbaar niet afvroeg. Over het algemeen lijkt het mij dat een vrouw, wanneer haar man vreemdgaat, in de eerste plaats moet nadenken over het feit dat de man in leven blijft en zelfs na de scheiding de rekeningen van zijn voormalige familie kan betalen, en hem niet te gronde kan richten met uitzettingen. van de familie en psychologen. Als hij sterft, zal het immers niet de psycholoog zijn die haar kinderen zal opvoeden, en niet haar minnares! Maar vrouwen begrijpen dit niet en vernietigen zelf hun ontrouwe echtgenoten, en lijden vervolgens. Als honden in een kribbe: noch voor onszelf, noch voor mensen blijf ik schrijven. Ik bleef genieten van het leven met een andere portemonnee. Nogmaals. Op 29 jaar oudbracht een andere rijke, verliefde getrouwde man ter wereld. Ook 50+, maar nog behoorlijk functioneel. Ze kochten een duur appartement voor me in Moskou, zij het met een hypotheek. Het kind groeide op, de hypotheek werd betaald, mijn auto werd bijgewerkt. Zijn vrouw (nog steeds de eerste, wat hem als een fatsoenlijk mens beschouwt) woonde in het buitenland; het kon haar helemaal niets schelen. Geen tekenen van problemen. Helaas overleefde zijn bedrijf de Covid-crisis van 2020-2021 niet, hij werd arm en ging bij zijn vrouw wonen. Niet omdat hij haar nodig had, maar in het dorp waar ze een villa in het buitenland hadden, woonden zijn rijkere vrienden, bij wie hij nu als manager ging werken. Zo is het leven. Hij stopte met het sturen van geld naar ons en het kind. Zoals gewoonlijk ging ik op zoek naar een andere genereuze sponsor, maar helaas werd hun bereik in 2022, als gevolg van de oorlog en de massale uittocht van rijke Buratijnen uit Moskou in het buitenland, sterk verkleind. Ik heb een hypotheek - wees gezond, maar de bank geeft geen korting op een lening aan een jonge sexy moeder. Voor het eerst in mijn leven moest ik me druk maken en de lat voor mijn mannen lager leggen. Het was ook de eerste keer dat ik mensen ontmoette via datingsites. Voorheen gebeurde alles live, via clubs. Ik vond mezelf een IT-specialist, met mijn eigen bedrijf en mijn eigen kakkerlakken. God weet niet welk niveau, maar het is geschikt vanwege gebrek aan vis en kanker. Geleidelijk aan vond ik een benadering voor hem. Na een paar maanden begon ik met het afbetalen van mijn hypotheek. Alles ging goed, zes maanden lang. Ik had net uitgeademd toen zijn vrouw ons in september vrijgaf. Eerst schopte ze hem eruit, daarna kwam ze naar jou toe en drie weken later bracht ze hem eerst naar jou en daarna terug naar de familie. Hij houdt van kinderen, is klaar om bij hen te wonen, maar hij wil haar niet langer en zal haar nooit meer willen! Na mij heeft niemand ooit zijn eigen vrouw gewild. Bovendien iemand die in haar leven nog nooit een kanten slipje voor zichzelf heeft gekocht. En nu is er een herhaling van het Marlezon-ballet van zeven jaar geleden!!! Opnieuw rent de man rond. Hij wil weer bij de familie zijn, maar fysiek kan dat niet. Hij voelt zich tot mij aangetrokken, maar je zei iets tegen hem, zette wat blokken op zijn plaats, en nu komt hij ook niet naar mij toe. Hij zingt een lied over hoe hij alle vrouwen beu is, alleen wil leven en wil masturberen. Maar nogmaals: ik heb niet nodig dat hij naar mij toe komt! Ik hoef zijn familie niet te vernietigen! Zelf ben ik me ervan bewust dat ik geen minnares ben, maar een bewaarde vrouw! Ik heb hem niet nodig als echtgenoot! Ik heb hem niet eens nodig als man: ik hou van een heel ander type man. Ik wil dat hij me gewoon af en toe neukt, naar mijn ingestudeerde luide oohs en ahs luistert, mijn hypotheek hiervoor betaalt, me meeneemt op leuke uitstapjes, me cadeautjes geeft en dat is alles. Zoals het gezegde luidt: "Laat hem onder je rok kruipen, maar kom niet in je ziel!" Maar helaas valt nu alles voor onze ogen uiteen en volgt het trieste scenario uit het verleden. Ik denk dat het zo zal zijn: zijn familie zal na enige tijd nog steeds instorten! Omdat zijn vrouw al volwassen is, zal hij niet bij haar blijven. Mijn eerste sponsor had een tweede vrouw, jonger, nog in de vruchtbare leeftijd, die een veiligheidsmarge had, maar hier heeft hij die niet. Als gevolg daarvan zal hij naar mij toe komen, ziek en depressief, zijn kinderen missend, en op mijn bank gaan liggen, maar ik heb hem niet nodig! Hij zal dit begrijpen en teruggaan naar zijn vrouw. Ook daar gaat het niet meer lukken. Dan wordt hij dronken of zoekt hij een andere vrouw. En wat is het resultaat? Bovendien schrijft u zelf veel in uw artikelen over hoe vaak zo'n treurig einde aan vreemdgaande mannen plaatsvindt. Dus dokter, ik weet het zeker: in uw aanpak moet u nog steeds minnaressen scheiden en vrouwen behouden! We zijn verschillend! Meesteressen zijn dol op en willen een getrouwde man uit het gezin halen en hun eigen gezin met hem stichten. Wij, behouden vrouwen, hebben niets anders nodig dan geld. Bij ons is alles zoals het Amerikaanse spreekwoord: “Er is niets persoonlijks in onze relatie, het is gewoon zakelijk!” Daarom, als een getrouwde man geld heeft, wat genoeg is voor zowel een gezin als een bewaarde vrouw, dan is het niet nodig om met ons, de bewaarde vrouwen, te vechten! Zo'n strijd doet immers denken aan hoe het zou zijn als je dure auto op sommige plekken roest heeft en je daardoor zwavelzuur over de auto giet. Natuurlijk vernietig je roest, maar je vernietigt ook de auto. Het is dus in de strijd tegen.