I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Artikel gepubliceerd in het tijdschrift "WHEEL OF LIFE" nr. 7-8 (40), 2010, p werd geboren na het lezen van Klein Melanie - “Afgunst en dankbaarheid. Onderzoek naar onbewuste bronnen “Wil je weten wat bepaalt of een kind het leven zal vertrouwen of er bang voor zal zijn, al zijn capaciteiten zal gebruiken of verwaarlozen, zich RIJK of arm zal voelen? Het recept voor geluk is eigenlijk heel, heel simpel... Laten we eens nadenken over waar velen van ons zich elke dag zorgen over moeten maken. Over de imperfecte structuur van de wereld, iemands onrechtvaardigheid, gebrek aan geld of andere waarden die niet met geld te koop zijn, over het gebrek aan kansen, het vertrappen van onze belangen, een gevoel van disharmonie... Herverdeling van waarden Veel mensen (en zelfs de beroemdste) hebben iets nodig. Als dit geen geld is of dingen die je voor geld kunt bezitten, kunnen dit uitingen zijn van vriendschap en liefde. Waar haalt iemand het gevoel van voortdurend gebrek vandaan? Waarom ontstaan ​​er ideeën over de ontoereikende kwantiteit of onvolmaaktheid van iets? Het is een algemeen geloof dat het leven een strijd is om te overleven en voort te planten. Maar onder de omstandigheden van elke crisis is er altijd een tekort - wij veroorzaken het zelf met onze gedachten en ideeën over het leven als een onvolmaakte bestaansvorm, waar de noodzaak om te vechten de overhand heeft! Zoals je weet komt dit woord uit het Lat. ‘Inflatie’ in de financiële sector betekent ook een stijging van de prijzen, wat leidt tot de waardevermindering van geld. Als gevolg hiervan kunnen we onszelf niet voorzien van voedsel en andere dingen tegen dezelfde prijs voor het niveau van comfort dat ons bekend is geworden. Psychologen zeggen dat inflatie eerst begint in de wereld van onze gevoelens. Hoe gebeurde dit? We moeten op onbewust niveau een gebrek aan liefde voelen als een soort fundamenteel materiaal dat uiteindelijk bepaalde dingen kan materialiseren. Op de een of andere manier voelen we ons zowel intern als extern niet tevreden. Wat qua inhoud ontbreekt, zal qua vorm niet genoeg zijn... En zodra we nadenken over de redenen voor het gebrek, blijkt dat ze op het onbewuste berusten... Eerste idee van inflatie Laten we dieper gaan. Het onbewuste is het krachtigst in een persoon tijdens de prenatale (prenatale) periode en de periode vanaf de geboorte tot 7-8 jaar. Dit is een tijd van weerloosheid, zorgeloosheid, naïef vertrouwen, de eerste manifestatie van de puurste en helderste gevoelens: vriendschap en liefde. Wat of wie ligt aan de oorsprong? Als je nadenkt over onze allereerste diepe gevoelens, dan verschijnt vanaf het allereerste begin het beeld van een moeder. En het allereerste beeld dat geassocieerd wordt met de bron van ons plezier en de bevrediging ervan is moedermelk. Dit is een symbool van zorgzaamheid en het tonen van liefde. Voor een baby is dit de eerste liefde. Het is van onze moeder dat we leren lief te hebben. Alleen een moeder of een andere persoon die zich zorgen maakt over een hulpeloos kind, kan een wederkerig gevoel bij de baby oproepen. Het gevoel van liefde is in de regel bekend in vergelijking met het gevoel van gebrek eraan. Hoe meer plezier de baby krijgt (en het grootste plezier kan hem worden gebracht door de borst van de moeder), des te meer frustratie hij kan ervaren als gevolg van het gebrek aan melk. Het is op dit moment dat het eerste idee van inflatie ontstaat. Op de een of andere manier is melk als bron van genot niet van ons. Er is nooit genoeg melk en liefde! Of de baby nu per uur of op verzoek melk krijgt, of het hangt af van hoe snel de afwezige moeder verschijnt, het is een bron van plezier, en het belangrijkste doel en de wens van het kind is om dat te doen. krijg het zo snel mogelijk. Hier ontstaat een systeem van relaties tussen moeder en kind, waarbij de partijen in eerste instantie niet gelijkwaardig zijn, omdat de baby afhankelijk is. We zaten allemaal in deze situatie. Wat betekent dit allemaal? Het punt is: dit is precies het soort relatie dat we hebben met het leven zelf! Met alle gebeurtenissen en gevolgen van dien. Het gevoel van tekort ontwikkelt zich, net als het gevoel van toereikendheid, geleidelijk in de kindertijd.