Van de auteur: gepubliceerd in het tijdschrift Telenedelya. Hier is de onbewerkte versie. Net als iedereen in mijn jeugd heb ik het sprookje over Assepoester gelezen. Ik heb moderne films gezien die dit werkelijk archetypische plot uitbeeldden, maar ik had niet verwacht de echte Assepoester te ontmoeten. Natuurlijk was dat niet haar naam. Laten we haar Zlata noemen, om niet te vergeten op wie ze lijkt. Zlata was niet mijn cliënt. Zij is mijn buurvrouw die regelmatig langskomt. Twee jaar geleden kwam ze bij ons wonen, samen met haar schoonmoeder en het kind van haar ex-man! Ze werkt als verpleegster in een stadskliniek en verdient extra geld door het geven van massages en injecties – dit doet ze bij cliënten thuis. Haar schoonmoeder las als kind ook sprookjes, en het lijkt erop dat haar favoriete personage de boze stiefmoeder was. Het geschreeuw van Zlatka’s schoonmoeder was zelfs in mijn keuken te horen. Zlata moest over voldoende geld beschikken, constante activiteiten met het kind en een netjes appartement. Haar schoonmoeder vond dat ze te zwak was en niet eens de afwas kon doen. Ik vergat te zeggen dat mijn dochter toen 17 jaar oud was; haar het kind van de 29-jarige Zlata noemen, kon alleen maar overdreven zijn. Een andere persoon, die zich in de plaats van Gold bevond, zou verontwaardigd zijn geweest, zijn ex-man hebben gebeld, hem de onwillige moeder en het kind hebben overhandigd, de deur hebben gesloten en helemaal opnieuw zijn gaan leven. Maar Zlata sloeg een heel ander pad in. Ze verdiende daadwerkelijk geld, maakte het appartement schoon en had educatieve gesprekken met haar stiefdochter. En dit alles zonder klachten! Bovendien gloeide ze gewoon van geluk terwijl ze over haar leven sprak. De belangrijkste kwaliteit van Zlatino is grenzeloos optimisme. Ze vertelde me wat een zegen het is om te leven, dat ze intacte armen en benen heeft en een beroep heeft dat haar voedt. Dat een mens eigenlijk niet veel nodig heeft om gelukkig te zijn. En als ze haar familie eruit gooit, zal ze eenzaam zijn, zal er geen prikkel zijn om te werken, en houdt ze van ze. Zlata is als een batterij, ze doet alles met veel plezier. Zelfs als ze na weer een confrontatie met haar schoonmoeder bij mij op de thee komt, straalt ze van geluk dat zij en haar buurvrouw iemand hebben om thee mee te drinken. Zlatka straalt een soort geloof uit in wonderen, het unieke karakter van het leven en universeel optimisme. In twee jaar tijd verwierf ze een behoorlijk aantal vrienden en verschenen er veel klanten op het werk. Ze bracht de feestdagen zo door dat ze nog lang in herinnering bleven. Vorig jaar gingen zij en haar vrienden naar een andere stad om het te vieren. We moesten ongeveer drie uur onderweg zijn. In plaats van in de trein te zitten en uit het raam te staren, hingen zij en haar vriend zichzelf op met klatergoud, noemden zichzelf de Sneeuwmaagd, en hem Vadertje Vorst, en sleepten het hele gezelschap langs de rijtuigen. Ze kwamen binnen met de tekst: “Wij zijn zelf geen lokale mensen, wij komen uit het verre Lapland, wij feliciteren jullie met het nieuwe jaar!” Tegelijkertijd vertelden ze moppen. De tijd op de reis vloog onopgemerkt voorbij, de hoeveelheid vreugde van alle deelnemers is onmogelijk te meten. In diezelfde trein ontmoette ze een man die uiteraard de man van haar dromen bleek te zijn. Dit is allemaal Zlata. Op het eerste gezicht is hij een vrij gewone, normale man, maar Zlata zag natuurlijk een diamant in hem. Nu zijn ze aan het daten en het lijkt erop dat de dingen richting een huwelijk gaan. Maar ik zal de zaken niet overhaasten. Soms komen mensen die materieel en sociaal veel meer hebben dan Zlata naar mij toe voor overleg. Maar ze ervaren van hun leven niet eens een honderdste deel van het geluk dat zij heeft. Ze verwachten altijd dat de Kerstman een feestdag komt brengen. Dat iemand zijn leven voor hen zal leiden. En dat het beter zou zijn als ze in een andere stad, land of planeet geboren zouden worden. Wat is het geheim? Alles is heel eenvoudig: 1. Zoals in het lied: “Er is maar een moment tussen het verleden en de toekomst, het heet leven.” Zlata leeft nu. Geen gebeurtenissen uit het verleden en geen toekomstige successen. Je zou elk moment van je leven moeten waarderen. Ze heeft tenslotte geen tocht. 2. Liefde. Geen sublieme filmische liefde, die maar ergens ver weg is, maar menselijk, vriendelijk, voor je naasten en jezelf. 3. Creativiteit. Gun jezelf vakantie, geloof me, familie!