I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Agressie. Dit is zo'n sociaal onaanvaardbaar gevoel en actie. Dus wat te doen met agressie? Het is tenslotte inherent aan iedereen. Vandaag wil ik het over kinderen hebben. Over kinderen en hun relatie met hun ouders, zoals dat thuis gebeurt. Hoe verschillende kinderen in een gezin agressie ervaren, of hoe een kind alleen is met een ouder, of dat hij over het algemeen alleen is in het gezin. Om de plaatsing van agressie en het opbouwen van relaties in het gezin te begrijpen, kunt u de volgende kunsttherapeutische techniek gebruiken. De betekenis van de techniek is dat de ouder gaat zitten en samen met het kind drie tekeningen maakt. De eerste en derde tekening moeten op één vel papier worden getekend en in stilte, zonder te praten, alleen met de houding: "Nu gaan we op één vel tekenen." De tweede tekening is degene die tussen deze stille gebeurtenissen is getekend - dit is de tekening 'Oorlog'. Het blad is verdeeld in twee delen, er wordt een wapen getrokken en we schieten op elkaar. Agressie is dus inherent aan iedereen. Laten we kijken. Dit is de taak van de deelnemer aan de training. Vergeet niet dat je verder moet denken dan oordelen. Dit is hoe het is. We zijn allemaal mensen, het is alleen voor iedereen anders. Kijk maar eens hoe dit voor jou mogelijk is. Bedenk wat je wilt corrigeren, als je wilt. Kijk, zowel het verhaal (sorry, ik geef je de inhoud ervan niet) en de tekening zelf spreken van een zekere emotionele afstand tussen moeder en kind. Het blad is zonder instructies in tweeën gedeeld. Het kind tekent alleen op zijn eigen helft, strikt op zijn eigen helft, en de moeder op de hare. Niemand sluit zich bij iemand aan. Het agressieniveau bij Voinushka is hoog. Volgens de moeder was één laken niet genoeg voor het kind, dus moesten ze er nog een nemen. In deze tekeningen is het kind het meest actief. Dat wil zeggen, het niveau van interne agressie is hoog. De laatste tekening suggereert dat het kind erin slaagde zijn emotie te uiten, en ondanks de verdeling van het laken probeert de baby zich bij zijn moeder te voegen