In omstandigheden van een overdaad aan alarmerende informatie moet je deze doseren zodat het zenuwstelsel deze kan weerstaan. Angst en ongerustheid zijn nodig, dit is ons signaalsysteem dat waarschuwt ons voor gevaar en stelt ons in staat ons erop voor te bereiden, maar het is niet nodig om jezelf te hard te pushen, dit zal tot het tegenovergestelde resultaat leiden: verdoving, wilsatrofie, paniek. Het vermogen om jezelf af te leiden van de situatie en te schakelen naar iets anders, interessants en ondersteunends is erg belangrijk. Of het vraagt ​​zoveel aandacht dat het simpelweg onmogelijk is om er niet door afgeleid te worden. Het is de verschuiving van aandacht die je in staat stelt te herstellen van stress. Het posttraumatische syndroom komt voor bij degenen die passief zijn en intern hebben opgegeven, dus je moet vechten, doelen stellen, ze bereiken en daardoor je kracht voelen wat nu belangrijk voor je is, je energie richten op het bereiken van specifieke doelen. Dit mobiliseert, disciplineert en geeft meer zelfvertrouwen. Anderen helpen, familie, nuttig zijn op het werk, betrokkenheid bij een gemeenschappelijk doel geeft altijd kracht. Onze psyche is ontworpen om zoveel mogelijk de negativiteit om ons heen op te merken. Dit is nodig om ons ertegen te beschermen, de dreiging op tijd op te merken en te overleven. Creëer een tegenwicht voor het slechte – merk op welke goede dingen er gedurende de dag met je gebeuren. Je kunt het mentaal opsommen of opschrijven, stilstaan ​​bij vooral goede momenten. Maak een lijst van alles wat je ondersteunt en je in staat stelt te herstellen: sport, hobby's, huisdieren, creativiteit, geloof, etc. Als het echt moeilijk is, formuleer dan wat je wilt. zijn klaar om eventuele moeilijkheden te overwinnen. Alleen eerlijk. Het moet iets zijn dat echt belangrijk is: kinderen, onze dierbaren, creativiteit, enz. Het grootste gevaar is dat als we emotioneel onstabiel zijn, zij hiervan kunnen profiteren. Een persoon onder stress is zeer suggestief; zijn impulsieve acties kunnen alleen maar schade aanrichten. Je moet je precies bewust zijn van wat de gevolgen van bepaalde acties zullen zijn, of ze schade zullen veroorzaken of niet, wie je provoceert en wat, is het een vriend of een vijand. Daarom is het soms beter om te vertragen en te proberen er rustig achter te komen.