Bardzo często na konsultacje przychodzą do mnie nie ci, którzy wydają się cierpieć najbardziej, czyli osoby cierpiące na depresję, ale ich bliscy, rodzice, dzieci z osobą, która ciągle jest z czegoś niezadowolona, ​​ponura, marudząca, nieskrępowana, albo po prostu „leży jak kłoda” na kanapie i nic nie robi, dość trudno. Nasz nastrój zależy nie tylko od tego, jaki jest dla nas, ale także od środowisko, w którym się znajdujemy. A jeśli uda się zmienić środowisko w pracy, to rozstanie z ukochaną osobą cierpiącą na depresję jest prawie niemożliwe. Najpierw zdefiniujmy, czym jest depresja. Depresja jest poważną chorobą, która gwałtownie ogranicza zdolność do pracy i przynosi cierpienie zarówno dla pacjenta, jak i jego bliskich A ponieważ w Internecie i mediach roi się od różnych informacji na temat depresji, zaczęto ją leczyć jak katar, mówią, że sama minie. Ponadto, pomimo ogromnej „codziennej” świadomości istnienia depresji, niewiele osób zdaje sobie sprawę z rzeczywistych przejawów i konsekwencji depresji. Dlatego wiele osób cierpiących na tę chorobę szuka pomocy, gdy samodzielne lub z pomocą psychologa staje się dość trudne. Tacy pacjenci trafiają od razu do psychiatry. Depresja często kończy się samobójstwem. Objawy depresji są bardzo różnorodne i różnią się w zależności od postaci choroby. Wymieńmy najbardziej typowe objawy tego zaburzenia: Objawy emocjonalne * melancholia, cierpienie, depresja, obniżony nastrój, rozpacz * niepokój, uczucie wewnętrznego napięcia, oczekiwanie na kłopoty * drażliwość * poczucie winy, częste samooskarżanie * niezadowolenie z siebie, obniżone ja -pewność siebie, obniżona samoocena *obniżona lub utrata możliwości odczuwania przyjemności z wcześniej przyjemnych zajęć *zmniejszone zainteresowanie otoczeniem *utrata zdolności do odczuwania jakichkolwiek uczuć (w przypadku głębokiej depresji) *depresja często łączy się z lękiem o zdrowiu i losie bliskich, a także z obawą, że wypadnie nieodpowiednio w miejscach publicznych Objawy fizjologiczne * zaburzenia snu (bezsenność, senność) * zmiany apetytu (utrata lub objadanie się) * zaburzenia pracy jelit (zaparcia) * zmniejszenie aktywności seksualnej potrzeby * zmniejszona energia, zwiększone zmęczenie podczas normalnej aktywności fizycznej i intelektualnej, osłabienie * ból i różne nieprzyjemne odczucia w ciele (na przykład w sercu, w żołądku, w mięśniach) Objawy behawioralne * bierność, trudności w dążeniu do celu- działania ukierunkowane * unikanie kontaktów (skłonność do samotności, utrata zainteresowania innymi ludźmi) * odmowa rozrywki * alkoholizm i nadużywanie substancji psychoaktywnych, które dają chwilową ulgę Objawy psychiczne * trudności z koncentracją, koncentracją, upośledzenie pamięci. * trudności w podejmowaniu decyzji * przewaga ponurych, negatywnych myśli o sobie, swoim życiu, o świecie w ogóle * ponura, pesymistyczna wizja przyszłości z brakiem perspektywy, myśli o bezsensie życia * myśli samobójcze ( w ciężkich przypadkach depresji) *obecność myśli o własnej bezużyteczności, bezwartościowości, bezradności * spowolnienie myślenia Aby postawić diagnozę depresji konieczne jest, aby niektóre z wymienionych objawów utrzymywały się przez co najmniej dwa tygodnie. (Przeczytaj więcej: http://www.pobedish.ru/main/depress?id=113#ixzz3dyXwKzLv)I tak się dzieje, gdy bliscy widzą część tego zdjęcia. Zaczynają „bawić się” i „flirtować” z osobą z depresją przez wiele miesięcy. Często pomaga to na jakiś czas, ale sytuacja nie została rozwiązana i nie jest rozwiązana. Co najczęściej robią bliscy, co spowalnia powrót do zdrowia i odmowę specjalistycznej pomocy? Wysłuchiwanie ciągłych skarg cierpiącego. Reklamacje mogą być w toku. To ciągłe prośby o pomoc, ciągłe opowiadanie o wszystkich niepowodzeniach. Z reguły skargi nie mogą ograniczać się do słuchania otoczenia.