Van de auteur: Elena PolyakovaEr is een conflict ontstaan ​​tussen een kind en een ouder en helaas is het niet opgelost, maar het verdiept zich... Hoe op te lossen tegenstellingen zodat iedereen wint? We moeten leren alternatieven te vinden; het is geen toeval dat we in een wereld van voortdurende compromissen en onderhandelingen leven. Het vinden van een alternatief betekent dat je het conflict tussen ouders en kind zo kunt oplossen dat iedereen zich beter voelt en de essentie van de tegenstrijdigheid begrijpt. Het gaat om het bereiken van wederzijdse overeenstemming. Ouders moeten in de eerste plaats onthouden dat het zoeken naar alternatieven iets anders is dan het “geven” van advies en instructies zoals “Doe dit”, “Ik denk dat je moet...” Dergelijk advies is nutteloos om de volgende redenen: - advies maakt alleen maar het kind is meer afhankelijk van de ouder. Het helpt het kind niet om problemen op te lossen en onafhankelijk te worden; - vaak is een kind sceptisch over het advies van een volwassene en vindt het niet leuk om te horen wat en hoe het moet doen. Integendeel, hij streeft ernaar om mee te doen aan de discussie over het probleem; - de vraag rijst: wie is de schuldige als ouderlijk advies niet werkt: het kind of de ouder? Een kind leren alternatieven te vinden betekent hem helpen de beste handelwijze te kiezen en de verantwoordelijkheid te aanvaarden voor de uitvoering van de beslissing. Er zijn bepaalde fasen bij het zoeken naar een alternatief: • het identificeren van een tegenstrijdigheid of probleem; • ontwikkeling van alternatieve oplossingen; • het bedenken en evalueren van alternatieve oplossingen; • het kiezen van een alternatief en het implementeren van een oplossing; • het identificeren van een punt in de toekomst waarop de voortgang kan worden beoordeeld. Hoewel dit alles op het eerste gezicht in de praktijk heel eenvoudig kan blijken te zijn, zijn er toch een aantal belangrijke punten die u moet begrijpen voordat u dit schema gaat gebruiken. Ga met uw kind zitten en leg het proces van het vinden van alternatieve oplossingen uit en hoe deze kunnen helpen bij het oplossen van conflicten. Er moet aan worden herinnerd dat elke deelnemer aan het conflict een persoon is; daarom moet iedereen met waardigheid en respect worden behandeld. Tegenstrijdigheden worden met succes opgelost als iedereen begrijpt wat deze fasen van het proces precies inhouden. Door alle bovenstaande stappen te gebruiken om ouder-kindconflicten op te lossen, kan een ouder veel andere problemen vermijden die verband houden met conflicten. Hoewel sommige tegenstrijdigheden vanzelf worden opgelost en andere gemakkelijk kunnen worden overwonnen zonder alle fasen te doorlopen, is het voor zowel ouder als kind noodzakelijk om te begrijpen wat elke fase precies inhoudt. Fase I. Definitie van een tegenstrijdigheid of probleem. 1. De ouder moet er zeker van zijn dat het gekozen moment om naar een alternatief te zoeken succesvol is voor zowel hemzelf als het kind. Een kind is, net als iedereen, beledigd als hij wordt afgesneden of afgewezen. 2. Een ouder moet niet bang zijn om te zeggen: ‘Wat er is gebeurd is een probleem, en ik wil dat jij helpt het op te lossen.’ U moet zich aan de volgende doelen en regels houden: • vertel het zoals het is. Als jij je als ouder sterk voelt op dit punt, is het logisch dat jij degene bent die het kind met de vraag benadert; • vermijd beschuldigingen die het kind alleen maar dwingen zichzelf te verdedigen en verklein de kansen om de tegenstrijdigheid op te lossen; • Door middel van gezamenlijke acties moet de ouder het kind laten begrijpen dat zij zich moeten verenigen in het vinden van een oplossing waarbij niemand wordt benadeeld en die een “ontmoeting” tussen het kind en de ouder vereist. Het is belangrijk dat het kind gelooft dat de ouder oprecht zijn hulp wil en zijn ideeën respecteert. De eerste fase van het zoeken naar alternatieven moet met succes worden afgerond voordat de andere vier fasen worden geprobeerd. In sommige gevallen blijkt deze fase heel eenvoudig te zijn, bijvoorbeeld bij het kiezen van kleding. Het probleem is duidelijk: “Welke jurk moet ik kopen?” Het probleem “Heeft Sonya een nieuwe jurk nodig?” wordt minder duidelijk. Er kan hier sprake zijn van een tegenstrijdigheid: "Heeft ze meer een nieuwe jurk nodig dan nieuwe schoenen?" of “Heeft ze meer nieuwe jurken of extra trainingen nodig,wat kost geld? Fase II. Zoeken en ontwikkelen van alternatieve oplossingen. In deze fase moeten het kind en de ouder verschillende beslissingen analyseren. Om te beginnen met brainstormen kan de ouder aan het kind vragen: “Wat moeten we precies analyseren? Welke ideeën heb je over ons probleem?” of “Twee hoofden zijn beter dan één. Ik durf te wedden dat jij en ik met goede ideeën zullen komen." Probeer de volgende belangrijke punten in gedachten te houden om een ​​oplossing voor een probleem te vinden: • Laat uw kind de eerste zijn die een oplossing voorstelt. Je grijpt later je kans; • geef uw kind voldoende tijd om over zijn voorstellen na te denken, vooral als hij nog klein is; • wees open, vermijd het beoordelen, beoordelen of kleineren van de door het kind voorgestelde oplossingen; • vermijd uitspraken die bij het kind de overtuiging wekken dat u geen van de oplossingen die hij voorstelt zult accepteren; • het kind ondersteunen, vooral als meerdere kinderen betrokken zijn bij het zoeken naar alternatieven; • brainstorm totdat je er zeker van bent dat het niet mogelijk zal zijn om nieuwe alternatieven “eruit te persen”. In de regel genereren mensen in de eerste 5-10 minuten het maximale aantal ideeën. Fase III. Onderzoeken, nadenken, evalueren van alternatieve oplossingen. In deze fase worden oplossingen onderzocht en geëvalueerd die de controverse of het probleem lijken op te lossen. Alle mogelijke alternatieven worden in de verbeelding uitgespeeld, evenals de gevolgen van de genomen beslissing. Het is in dit stadium van groot belang dat de ouder het kind betrekt bij het nadenken en evalueren van verschillende beslissingen. Een ouder zou kunnen zeggen: 'Wat vinden we van de beslissingen waartoe we zijn gekomen?' of: “Kan van elke oplossing worden gezegd dat deze beter is dan andere?” Deze zin kan de zinsnede "uitroeien" worden genoemd. Beslissingen worden terzijde geschoven, zodat alleen de beslissingen overblijven die aanvaardbaar zijn voor het kind en de ouder. De ouder moet eerlijk zijn gevoelens over de beslissing uiten. Dit kan gedaan worden met uitspraken als “Ik zou niet zo blij zijn met deze optie” of “Ik heb het gevoel dat dit niet aan mijn behoeften voldoet” of “Dat lijkt mij niet eerlijk.” Fase IV. Het selecteren van een alternatief en het implementeren van een oplossing. Het selecteren van een alternatief en het implementeren van een oplossing zal gemakkelijker zijn als de resterende fasen van het verkennen van alternatieven zijn voltooid en er een open en eerlijke uitwisseling van standpunten tussen ouder en kind heeft plaatsgevonden. Om het beste alternatief te kiezen, onthoud het volgende: • stel vragen als “Denk je dat dit ons naar een oplossing zal leiden? Zal deze beslissing iedereen tevreden stellen? Lost dit ons probleem op? • beslissingen zijn niet gespecificeerd. Geen enkele beslissing mag als definitief worden beschouwd of aan verandering onderhevig zijn. Een ouder zou tegen een kind kunnen zeggen: 'Klinkt goed, laten we het proberen en kijken of dit onze problemen oplost?' of “Ik wil dit graag proberen. Jij ook?" • schrijf het besluit op papier, vooral als het een aantal punten bevat, zodat niemand vergeten wordt. • alle betrokkenen moeten begrijpen dat iedereen een rol te spelen heeft bij het vinden van een oplossing. Samenvattend zou je kunnen zeggen: “Het lijkt erop dat we overeenstemming hebben bereikt”, of “Ik denk dat het voor mij duidelijk is dat we bereid zijn dat te doen...”. Het moet voor alle deelnemers aan de discussie duidelijk zijn wat precies die van hen worden verlangd en hoe onderlinge overeenstemming kan worden bereikt. Ze moeten voortdurend de vragen beantwoorden: "Wie?", "Wat?", "Waar?", "Hoe?". Bijvoorbeeld: “Wie is hiervoor verantwoordelijk? Wanneer beginnen we en wanneer eindigen we? Waar zal dit allemaal plaatsvinden? Hoe zal dit alles verwezenlijkt worden? Conflicten over huishoudelijk werk en ‘verantwoordelijkheden’ op het werk kunnen worden opgelost door vragen te stellen als: ‘Hoe vaak? Welke dagen? Wat zijn de evaluatiecriteria? Bij bedtijdconflicten kunnen ouder en kind bespreken wie de tijd moet bijhouden, wat er gebeurt als het kind niet op tijd naar bed gaat, of waarom het kind niet naar bed wil. Implementatiekwesties mogen pas worden besproken nadat alle deelnemers aan de discussie eindelijk hun mening over de oplossing van het probleem hebben geuit. Implementatie is meestal eenvoudigerin gevallen waarin meningsverschillen zijn opgelost. Fase V. Het juiste moment kiezen om de juistheid van de genomen beslissing te evalueren. Deze fase, die vaak wordt vergeten, is eigenlijk heel belangrijk omdat niet alle beslissingen in het beste belang van iedereen zijn: ouder of kind. Daarom moeten zowel het kind als de ouder teruggaan en nadenken over hoe het gaat, hoe goed de gekozen oplossing iedereen tevreden stelt. Het kind gaat vaak akkoord met een beslissing die later lastig uit te voeren blijkt. Het is noodzakelijk om met elkaar te overleggen en te vragen: “Hoe verloopt de uitvoering van het besluit? Vindt u het nog steeds bevredigend?” Soms komt er tijdens de beoordelingsfase nieuwe informatie naar voren die een heroverweging van het oorspronkelijke besluit vereist. Evaluatie is een belangrijk onderdeel van het proces van het vinden van alternatieven. Uit de evaluatie zal blijken hoe succesvol de gevonden oplossing is geweest en of er eventueel correctie nodig is. Attitudes spelen een belangrijke rol in het proces van het zoeken naar alternatieven. Zowel de ouder als het kind moeten: - de partner willen horen; - het conflict willen oplossen; - de gevoelens van uw partner begrijpen en, indien mogelijk, accepteren; - geloven dat de ander ook een goede oplossing kan vinden; - naar een ander kijken als een onafhankelijk persoon, met zijn bijzondere gevoelens. Gedragsvormen die een houding van begrip, empathie, vertrouwen en acceptatie impliceren zijn onder meer: ​​- oogcontact (kijk naar de partner, maar kijk hem niet boos aan); - gebarentaal (natuurlijke, ontspannen, open gebaren en poses). Dit omvat uw eigen gedrag, waarin u de wens uitdrukt om het conflict op te lossen; - aandachtig luisteren naar uw partner, niet zozeer gerelateerd aan wat hij zegt, maar hem ondersteunen en aanmoedigen om door te gaan en zijn gedachten en gevoelens te verduidelijken. Waarom werkt de alternatieve verkenningsmethode? Het proces van het verkennen van alternatieven blijkt effectief te zijn bij het oplossen van tegenstellingen tussen kind en ouder, en wel om de volgende redenen: • Het kind heeft een motief om een ​​oplossing te vinden en te implementeren. • Er is een kans om de beste oplossing te vinden. • Het denkvermogen van het kind ontwikkelt zich. • De democratische filosofie van ouders leidt tot de beste resultaten. • Er ontstaat harmonie en liefde tussen gezinsleden. • De neiging van de ouders om te dwingen verzwakt. • De noodzaak van machtsvertoon, zowel van de kant van de ouder als van het kind, wordt geëlimineerd. • De verkenning van alternatieven richt zich op de werkelijke problemen van de betrokken mensen. Hoewel de alternatieve onderzoeksmethode in sommige gevallen misschien niet werkt, moet je ervoor zorgen dat je elke stap van het proces doorloopt zonder iets te missen. Mocht er ondanks alles geen oplossing gevonden worden, dan is het handig om het volgende in gedachten te houden: - ga door met de discussie, maar neem even pauze. Soms hebben mensen na een pauze nieuwe ideeën over zowel het probleem zelf als de manieren om het op te lossen; - ga terug naar fase twee en zoek naar andere mogelijke oplossingen; - moedig uzelf en andere deelnemers aan de discussie aan. Je zou je kunnen afvragen: “Hebben we alle mogelijke oplossingen gevonden?” - zoek naar een verborgen probleem. Je zou kunnen zeggen: “Dat is vreemd, wat houdt ons tegen om het probleem op te lossen?” Meestal leiden een of meer van de voorgestelde paden naar een oplossing voor de impasse. De ouder moet er rekening mee houden dat in eerste instantie gemaakte afspraken geschonden kunnen worden om de volgende redenen: • De afspraak bleek moeilijk uitvoerbaar. • Gebrek aan ervaring, zelfdiscipline of zelfregulering bij het implementeren van plannen. • De bestaande afhankelijkheid van de ene partij bij het conflict van de andere kan ook een obstakel worden voor de oplossing ervan. • Vergeetachtigheid. • Een poging om de ware interesse van een ander te testen. • Eén van de gespreksdeelnemers doet alleen alsof hij het eens is met de voorgestelde oplossing, omdat wil iets anders doen. Als de overeenkomst wordt verbroken, moet de dader direct en eerlijk worden getoond wat er is gebeurd. Dit moet zo snel mogelijk gebeuren. Dit is een vorm van logische consequentie. Het proces van het verkennen van alternatieven zal alleen werken als:.