Van de auteur: Mijn interview voor het tijdschrift Waarom wordt de belangstelling voor “de zaken van vervlogen tijden, de legendes uit de diepe oudheid” nieuw leven ingeblazen in de moderne samenleving? De diepe betekenissen en symbolen die verborgen zijn in mythen en sprookjes helpen bij het oplossen van de problemen waarmee ieder mens in bepaalde perioden van zijn leven wordt geconfronteerd. Een speciale techniek – mythodrama – maakt het mogelijk om in deze betekenissen door te dringen, toegang te krijgen tot spirituele bronnen en nieuwe kwaliteiten te verwerven. Vragen die vaak rijzen in verband met mythodrama worden beantwoord door Mikhail Kuchinsky, een adviseur-psycholoog, mytholoog en trainer bij het bedrijf Hi-human Technologies. Michail, wat is mythodrama? Is dit een speciaal soort theatrale kunst - of is het nog steeds een instrument uit het psychologische arsenaal? M.K.: Mythodrama als psychologisch instrument ontstond op het kruispunt van twee methoden: psychodrama van Jacob Moreno en analytische psychologie van K.G. Scheepsjongen. De basis van het werk zijn mythologische en sprookjes. Mythologie combineert, vanuit het oogpunt van de analytische psychologie, archetypische (van het Griekse ‘prototype’, het oudste voorbeeld) figuren en gebeurtenissen die ieder mens tegenkomt. Daarom beschrijft elk mythologisch verhaal een bepaald stadium in het proces van iemands persoonlijke ontwikkeling. Is het mogelijk een mythologisch drama op te voeren gebaseerd op ‘Russisch materiaal’? Ondanks de grote verscheidenheid aan mythen zijn de mythologische plots zelf beperkt in aantal. Elk sprookje waarin de held, die het huis verlaat, op reis gaat, een reeks tests ondergaat, waarbij hij nieuwe kwaliteiten verwerft en vernieuwd terugkeert, beschrijft bijvoorbeeld het proces van psychologische rijping en het verkrijgen van integriteit. In de Griekse mythologie zijn dergelijke karakters oude helden (Hercules, Theseus, Jason en de Argonauten), in de Scandinavische en West-Europese mythologie - Koning Arthur en de Ridders van de Ronde Tafel, Sigurd, Beowulf en andere epische karakters. Levendige voorbeelden uit Russische sprookjes: Ivan Tsarevich, Emelya, de zoon van Ivan de Weduwe, Vasilisa de Wijze, Kroshechka-Khavroshechka, Maryushka - de bruid van Finist de Clear Falcon mythodrama geven? Mythodrama is vooral gericht op het werken met crisisomstandigheden en perioden in het leven. Ieder van ons heeft zijn eigen persoonlijke mythe (d.w.z. de geschiedenis van de ontwikkeling van de persoonlijkheid van een bepaalde persoon). Het omvat alle concepten over deze wereld: wat is ‘goed’ en ‘slecht’, wat een echte man en een echte vrouw zouden moeten zijn, hoe je relaties kunt opbouwen met mensen en de samenleving, hoe je je plek in het leven kunt vinden, enz. Als een persoon geen antwoorden op deze vragen krijgt, of als hij een verkeerd idee van zichzelf en de wereld ontwikkelt, dan wordt zijn persoonlijkheid dienovereenkomstig opgebouwd. Situaties die zijn gebaseerd op een dergelijke perceptie van zichzelf en de wereld leiden tot een doodlopende weg. Problemen beginnen in relaties, op het werk, het gevoel van eigenwaarde neemt af, enz. Het lijkt erop, wat heeft mythologie ermee te maken? Maar feit is dat mythen in symbolische vorm bijna alle onderwerpen van persoonlijke ontwikkeling bevatten. In feite is dit precies de ervaring van onze voorouders, die in zo’n geconcentreerde vorm aan ons is doorgegeven. Maar is het mogelijk om met behulp van mythodrama problemen op te lossen zoals twijfel aan jezelf, het onvermogen om relaties op te bouwen, angsten voor de toekomst, gebrek aan zingeving in het leven, enz.? Je moet natuurlijk niet denken dat als je een mythologisch drama bezoekt, alle problemen vanzelf zullen worden opgelost, als bij toverslag. Mythodrama is geen magie, maar serieus intern werk, soms erg moeilijk. Maar het geeft een duidelijk inzicht in wat u moet doen om met deze of gene crisissituatie om te gaan. Tijdens het mythodrama kun je ontdekken waar de uitweg uit het probleem ligt en het moeilijkste nemen: de eerste stappen om het op te lossen. Bovendien is onze persoonlijkheid de schepper van het dagelijks leven en is mythodrama specifiek gericht op het werken met de persoonlijkheid. Na deelname aan een aantal mythen kunnen er tamelijk mondiale veranderingen plaatsvinden (en dat gebeurt meestal ook) in iemands leven. Dit komt door het feit dat er nieuwe persoonlijke kwaliteiten worden verworven waarmee je je leven in de gewenste richting kunt veranderen. Wat alsHeeft de persoon geen acteervaardigheden? Kan hij meedoen aan een mythodrama? Voor deelname aan een mythodrama is geen acteertalent vereist. Integendeel, als je het hebt, kun je het beter een tijdje vergeten. Mythodrama wordt niet "gespeeld", maar "geleefd", dat wil zeggen dat alle emoties en ervaringen die bij elke deelnemer aan het actieproces opkomen, reëel zijn. Wanneer je een mythodramatische rol speelt, begin je je op een heel diep niveau met de held te identificeren, ongeacht je niveau van theatrale vaardigheden. Maar een goede acteur ‘leeft’ ook in zijn rol. Je hebt gelijk. Maar het is geen toeval dat veel beroemde acteurs praten over de impact die een bepaalde rol heeft gehad op hun leven buiten het podium of op het witte doek. Met mythodrama kan elke deelnemer dus tijdelijk zo'n echte acteur worden en de rol met echte emoties en sensaties beleven. Is het nodig om de tekst van een mythe of sprookje uit je hoofd te leren? Je hoeft het niet te leren, maar het kan geen kwaad om het een keer voor de actie te lezen. Al was het maar zodat je later, tijdens het mythodrama, de vreugde zou kunnen ervaren van het ontdekken van betekenissen die bij het lezen zo versluierd waren door symboliek dat ze eenvoudigweg verbijstering veroorzaakten. Wat betekent bijvoorbeeld de spil die Maryushka van Baba Yaga ontving? Of waarom ging het vuur altijd uit in het huis waar Vasilisa’s stiefmoeder woonde? Een van de aangename componenten van het mythodramatische proces zijn ongetwijfeld de verbaasde uitroepen van de deelnemers: "Oh, daar gaat dit over!" Hoe lang duurt een mythedrama doorgaans? Het mythedrama dat wij uitvoeren duurt net zo lang als nodig is om het gekozen plot te voltooien. Maar meestal duurt het proces zes tot zeven uur. Als je de betekenis van slechts een bepaalde episode van een mythe wilt onthullen, dan 3-4 uur. Er zijn programma's waarbij de onderdompeling over meerdere dagen plaatsvindt. In deze programma's 'geven' de deelnemers hun echte naam een ​​tijdje 'over', en door loting krijgen ze de naam van een mythologische held. Elk van hen draagt ​​deze naam gedurende een aantal dagen tot aan de voltooiing. Een dergelijke onderdompeling was bijvoorbeeld een intensieve zomercursus over de mythe van Homerus ‘De Trojaanse oorlog’. Helaas zijn we vaak gijzelaars van de actualiteit. Is het mogelijk om “snel” een rol te spelen en te vertrekken? Elke rol wordt als gespeeld beschouwd wanneer het algemene einde plaatsvindt. Als iemand het proces eerder verlaat, bestaat de mogelijkheid dat hij ‘vastloopt’ in zijn eigen onvoltooide proces. Hetzelfde zal gebeuren als iemand de mythe niet naleeft, maar een persoonlijk scenario probeert na te spelen, dat wil zeggen dat hij aan de actie deelneemt met een bepaald idee van 'hoe het zou moeten zijn', zonder te accepteren wat er in zit. de echte plot van de mythe. Is het mogelijk om het mythodrama “van buitenaf” te bekijken en geen actieve deelnemer te worden? Dit is niet aan te raden, aangezien iedereen in de mythologische ruimte bij het werk betrokken is. Met andere woorden, als je je op de een of andere manier aangetrokken voelt tot deze of gene mythe, dan ben je een soort figuur van deze mythe! Maar als je zit en alleen maar observeert, ontneem je jezelf ten eerste een duidelijk resultaat, en ten tweede leid je de aandacht van de groep af naar jouw persoon, wat de stroom van het proces verstoort. Wat is het verschil tussen mythodrama en traditionele trainingen? Ik geloof dat het concept van “traditionele training” zeer relatief is. Strikte tradities voor het geven van trainingen bestaan ​​eerder in de zakelijke sfeer; in programma’s gericht op persoonlijke groei, een flexibeler format. Maar als we het specifiek hebben over het werken met opstellingen, dan werken psychodrama, familieopstellingen volgens Hellinger, speeltheater, mythodrama - ze werken allemaal op hun eigen manier. Het formaat van het artikel laat ons niet toe om alle verschillen te beschrijven. Ik zal alleen zeggen dat het belangrijkste verschil ten eerste ligt in de doelen en doelstellingen, en ten tweede in de techniek van het uitvoeren van het proces en in de technieken die door de presentatoren en deelnemers worden gebruikt. Waarom ervaren sommige deelnemers aan het mythodrama interesse en levendige emoties, terwijl de ervaringen van anderen niet zo positief zijn? De toestand van een en dezelfde persoon tijdens een actie kan verschillende keren veranderen: van verveling, waardoor iemand in slaap valt, tot acute gevoelens van vreugde of sympathie. In de regel zijn irritatie en verveling een indicatie dat wat er op dit moment gebeurt het meest is