Van de auteur: site blog Over het algemeen weten we allemaal van kinds af aan uit sprookjes, volgens volwassenen, later uit geboden, van goede en slechte karakters in films en soapseries wat nodig is voor blijdschap . Geduldig zijn, wetende dat de ochtend wijzer is dan de avond, ouders respecteren omdat ze niet uitverkoren zijn, net als broers en zussen, en in het algemeen moeten mensen gezien worden zoals ze zijn. Wees ook een optimist en verander al het negatieve in positief, zorg ervoor dat elke actie wordt gedicteerd door liefde, en als iemand dat op een vreemde manier laat zien, dan is het hem gewoon nog niet geleerd, enzovoort, tot in het oneindige zo werkt het niet. Er zijn excuses enzovoort, maar daar hebben we het nu niet over. Er zijn mythen waarom het niet lukt: slecht, lui, zwakke wil, appel van de boom, enz. Ja, het is begrijpelijk, ontwikkeling speelt een rol - ja, opvoeding ook, omgeving, welzijn, waarden en doelen, lot, karma, genen, stemming, verschillende levenscycli zoals menstruatie bij vrouwen, leeftijd 1-3-7 -12-14- 40 jaar en een lange lijst reikt tot in het oneindige. Maar de moeilijkheden blijven bestaan: er zijn gespreksassistenten, boeken, verhalen van mensen die moeilijke situaties hebben overwonnen, goede vrienden, mama en papa, collega's, geestelijken en vertegenwoordigers. van andere religies, totalitair en niet zo. Psychotherapie kwam voort uit de filosofie en de geneeskunde, om iemand te helpen erachter te komen hoe hij de pijn van de ziel kan overwinnen en naar de filosofische betekenis van zijn innerlijke wereld kan zoeken; ontdekte de wetten van reactie en functioneren, communicatie, perceptie en wat niet. En het lijkt het hele schema te vereenvoudigen tot: alle mensen zijn verschillend en 'ik' zie ze zoals ze zijn, er zijn problemen in mijn visie op de dingen - in mijn verbeelding en 'ik' stop met zeuren en neem alles positief waar, ik hou ervan mama en papa, ik geloof dat er krachten in de wereld zijn die groter zijn dan de mijne, aangezien 'ik' leef, zijn ze misschien positief ingesteld. Nadat ze hebben besloten om op deze manier te leven, wordt er plotseling mentale pijn gevoeld wanneer ze met een echte situatie worden geconfronteerd. een gevoel van ‘ongelukkigheid’ komt binnen. En dit geldt voor iedereen, alleen in verschillende mate. En kijk eens om je heen, psychotherapie is bij elke stap aanwezig: bij het kiezen van vrienden, werk, advies, nou ja, en als iets slaagt, kun je zeggen dat het gewoon nodig is om het te doen en dat alles zal lukken. En voor sommigen kan dit “eenvoudig en zo” hun hele leven duren. De garantie dat de gewenste veranderingen zullen plaatsvinden is klein, maar meer dan niets; en dit zorgt ervoor dat mensen naar hulp zoeken en die vinden. In de psychotherapie heeft het het gewicht van wetenschap, officiële aandacht, kwaliteitscontrole, en in de regel zijn degenen die het pad kiezen om anderen te helpen al in staat geweest iets met hun pijn te doen en blijven zoeken naar antwoorden en eindeloos methoden en technieken leren. technieken, en wat belangrijk is. Met hun eigen pijn als voorbeeld weten ze hoe pijnlijk het voor anderen kan zijn. Bovendien is mentale pijn de sterkste en het is mentale pijn die de gezondheid het snelst beïnvloedt, en ook de beslissing om te leven of niet te leven beïnvloedt – mentale pijn, geen fysieke pijn. Verlangens zijn niet altijd duidelijk; vaak worden ze gecodeerd door de gedachten van logisch redeneren, die, zoals we weten, alleen gebruik kunnen maken van bekende feiten; en het antwoord gaat, zoals altijd, verder dan wat bekend is, voorbij het advies ‘bekijk het van de andere kant’ en andere manieren. Een onpartijdig gesprek met een bekende of familielid is onmogelijk. Je bevindt je altijd in een positie waarin er sprake is van persoonlijk emotioneel gewin, waardoor je niet ver vooruit komt, om nog maar te zwijgen van je professionele vaardigheden. De ziel is weinig bestudeerd, het is bekend dat de ziel zich opent en veiligheid en betrouwbaarheid, respect en aandacht, zorg en gevoeligheid voelt. Wat een specialist kan geven, en dit vergroot de kans op succes. “Waarom naar een psycholoog gaan, laten we met vrienden aan tafel zitten en hetzelfde doen.” Ze bedachten zelfs de term ‘keukentherapie’. Als het je lukt om samen met vrienden en alleen een oplossing te vinden, is psychotherapie niet nodig. De praktijk van het leven laat zien dat er zo'n verschrikkelijk beest 'verdedigingsmechanismen' bestaat en dat het naar zijn eigenaar kruipt als de ervaringen sterk zijn, maar noch de familie, noch hijzelf hadden enige ervaring om dit te overwinnen. Ik heb er zelf over nagedacht, werd nog meer beladen, met een vriend?»