Dit artikel is ontstaan ​​dankzij de zoon van mijn man, en natuurlijk praktijkgevallen. De zoon vraagt ​​vaak naar het gedrag van een man en een vrouw, naar de daden van een man en een vrouw, analyseert wat er is gezegd en velt nog een oordeel: 'Help me een man te worden' en voegt eraan toe: 'Het is van ons.' , van de ouders, dat de jongen een echte man zal worden. Natuurlijk is onderwijs niet genoeg. Het voorbeeld van een vader, observatie van gedrag en acties is belangrijk. Ik zal niet zeggen dat het gemakkelijk is, maar je zult genieten van het resultaat van de opvoeding en je zult trots zijn op je zoon. Ik zal kort schetsen wat ik heb gedaan en nog steeds doe, zodat mijn zoon zelfverzekerd en succesvol opgroeit.1. Ik sta niet toe dat mijn zoon op een respectloze toon tegen zijn vader praat. Vader is vader! En hij gaf leven! Biedt zekerheid en veiligheid. Het is verboden het gezag van de vader te ondermijnen! Als je zonder je vader een beslissing moet nemen, toon dan respect voor hem, ook als hij afwezig is, mag je niet zeggen: “Papa kan geen beslissing nemen...”, of iets dergelijks.2. Ik nodig vrienden uit voor een bezoek, en ik vestig de aandacht van mijn zoon op een man die een vrouw respecteert, blijkbaar zelfs in de kleinste dingen. Deze man respecteert ook zichzelf.3. Ik praat tegen mijn zoon als een volwassene. Ik begrijp dat hij 13 jaar oud is. En hij heeft een andere ervaring; hij heeft nog niet veel geleefd. Hij communiceert graag met mij, hij luistert, denkt. En het werkt.4. Ik maak to-do lijstjes. Dit is een belangrijk punt. Vroeger besteedde ik meer tijd aan het maken van een to-do-lijst. De jongen heeft de vaardigheid al ontwikkeld om als een huisvrouw door het huis te lopen en te controleren of de katten eten, water enz. hebben. Nu weet hij wat hij moet doen. We wonen in een huis en hij maakt zelf de paden en plekken schoon voor auto's. Maakt de veranda sneeuwvrij. Als er geen brandhout in huis is, zal hij het brengen. Hij zal de kachel aansteken. Hij zal bellen en vragen of ik eten moet koken?! Natuurlijk was er een groot deel van mijn bijdrage: - Ik vroeg mijn vader om tijd vrij te maken voor gezamenlijke activiteiten met zijn zoon en de vader leerde hem een ​​schop en een hamer vast te houden, een auto te starten, hout te hakken en nog veel meer. We hebben deze lijst besproken. Ze legde uit waarom lijsten worden geschreven. Geholpen.5. Elk jaar geef ik les en wijs ik zoveel mogelijk zelfzorgtaken toe. De jongen ruimt zelf zijn kamer op. Verschoont zijn eigen beddengoed. Weet hoe je een wasmachine en vaatwasser moet gebruiken. Maakt zijn schoenen schoon. Een ontbijt maken is eenvoudig. Er waren situaties waarin ik vroeg: “Hoeveel tijd moet ik je bijvoorbeeld geven om je schoenen schoon te maken, of vind je het prettig als een man in een vies shirt rondloopt?” Veel moeders praten over een gemakkelijkere manier. Natuurlijk is het gemakkelijker om te zeggen: 'Trek je shirt uit, het is vies', dus ik schrijf: het pad van het opvoeden van een man is niet gemakkelijk, het is opwindend, creatief en lonend. Een man moet alles kunnen doen, inclusief voor zichzelf zorgen.6. Ik vraag naar de tijdsbesteding. Er waren momenten waarop de jongen niet begreep waar het allemaal voor was, maar hij begreep het wel. Nu weet hij waar en hoeveel tijd hij aan deze of gene kwestie besteedt. De zoon zal duidelijk antwoorden hoeveel minuten het duurt om bij de halte te komen, hoeveel minuten het duurt voor de lunch, enz. Zorg ervoor dat u de waarde van tijd leert. Een echte man is niet te laat. En als het onverwachte gebeurt, belt hij om te waarschuwen.7. Ik leer hoe je transport moet gebruiken. Een aantal jaren geleden was een jongen bang om naar de bushalte te gaan en zelf de rit te betalen, en vroeg de chauffeur om de bus te stoppen. Omdat de school 7 km verderop ligt, en in een ander dorp, is het onmogelijk om rond te komen zonder de mogelijkheid om met de bus te reizen. We trainden, hij was de chauffeur en ik was de passagier, en andersom. En zo meerdere keren. De jongen was trots op zijn eerste onafhankelijke reis. Lesgegeven aan klasgenoten. Vorig jaar kwam ik alleen uit St. Petersburg. Ik ontmoette hem op het station in Moskou. Onafhankelijkheid en verantwoordelijkheid voor iemands gedrag worden gevormd.7. Er is een systeem van beloningen en straffen. Momenteel zijn er geen sancties. Waar is dit systeem voor? Zodat jongens leren verantwoordelijk te zijn voor hun woorden en daden.8. Ik stop met respectloze opmerkingen. Ik leg uit: ‘Oordeel niet, dan zul je niet geoordeeld worden.’ Ik zeg: “Analyseer eerst: een persoon handelt niet eenvoudig.