Van de auteur: Darkside of the Moon...Onverantwoordelijkheid heeft vele vormen en vele wortels. Dit omvat ook vergeetachtigheid (onbewust weglopen en wijzen op andere interne, veel sterkere belangen en prioriteiten), en het vermijden van verantwoordelijkheid (kan zowel in bewuste als onbewuste versies voorkomen), en gebrek aan initiatief (hoogstwaarschijnlijk vanwege angst voor straf of vanwege de aanwezigheid van iemand in de buurt met een dominante rol), en negeren (direct verzet van jezelf tegen de kader en verplichtingen vanwege uiteenlopende redenen), en zelfmoord, en sprongen voorwaarts in relaties, activiteiten, interesses, etc., etc. Het is een algemene uitspraak dat verantwoordelijkheid een teken is van een volwassen persoonlijkheid, een teken van volwassen worden. En onverantwoordelijkheid is daarom een ​​teken van niet volwassen worden. Een teken dat het innerlijke kind alle aspecten van iemands interne psychische realiteit heeft verpletterd - zowel de innerlijke man, de innerlijke vrouw als het innerlijke 'ik'. Zo ontstaat een interessant beeld: externe onverantwoordelijkheid gaat gepaard met een innerlijk kind domineert in de innerlijke psychische realiteit. Het innerlijke kind controleert de innerlijke realiteit, en aan de buitenkant lijkt het alsof hij de controle heeft gegeven aan iedereen die controle wil. Maar om de een of andere reden wil je de verantwoordelijkheid bij jezelf cultiveren, of, om preciezer te zijn, bij de mensen om je heen. ouders, bazen, vrienden/vriendinnen, man/vrouw - en zelfs, uw psycholoog zegt zeker: "Je moet verantwoordelijkheid in jezelf cultiveren. Dit zal je problemen oplossen..." En aan de andere kant, wat er zal gebeuren ? - Zodra een persoon verantwoordelijkheid in zichzelf cultiveert, opgroeit, zal er onmiddellijk iemand anders naast hem verschijnen - iemand die "om de een of andere reden" gecontroleerd moet worden. Een verantwoordelijke controller moet een nut voor zichzelf vinden. En hier begint plotseling een revolutie in de werkelijkheid: die andere ongecontroleerde begint jou in feite te beheersen. Hoe komt het? Ja, het is heel eenvoudig - het zal voortdurend de aandacht op zichzelf vestigen, zal niet loslaten, zal je niet laten ontspannen - jij, de "gerijpte" en al een tijdje al volledig verantwoordelijke controller. Wonderen op de beurt, en dat is alles!)) En nu je in de positie bent van een onbewust innerlijk kind, weet je dit heel goed van jezelf!)) En waarom heb je deze verantwoordelijkheid nodig? Ga je die echt nog cultiveren? in jezelf??!) )) Nou, oké.) Optie 1 is extreem hard. Bij deze aanpak zijn niet-alternatieve methoden zeer effectief. Wat wordt genoemd - bruggen en schepen verbranden, pan of vergaan, geen stap terug, er is geen plek om je terug te trekken, laat de tak (tak) los waarop je zit (hangend populaire video - Optie 2 - erg "walgelijk ". Je doet niets tegen je innerlijke kind. Integendeel, je stuurt alle controleurs naar de hel. Iedereen - ouders, bazen, vriendjes/vriendinnen, man/vrouw - en zelfs je psycholoog. Je zegt je baan op, stopt met geld verdienen, hebt plezier zonder achterom te kijken, steekt je vingers in een stopcontact, springt van een klif, verlaat je huis, wordt alleen gelaten... En zodra dit gebeurt - en er is niemand anders die je kan helpen je onder controle hebt, je bent nu alleen – alleen – dan lukt het je óf om aan de rand te stoppen. En dus werd hij, de interne controleur, uit zichzelf wakker! Of je gaat over de schreef en neemt opnieuw de verantwoordelijkheid voor deze stap op jezelf. Optie 3 is evenwichtig. Je doet helemaal niets. En je bekijkt jezelf en alles wat er om je heen gebeurt van buitenaf. Vanuit de positie van een waarnemer van buitenaf. En je begrijpt dat geen van de extremen in het ‘onverantwoordelijkheid-controle’-paar onafhankelijke waarde heeft. En dit alles is de Big Game, waarin alles onvergetelijk, betoverend en zelfvoorzienend is - precies zolang de Big Game zelf duurt. Dat is jouw leven. Als je mijn artikel leuk vond, zal ik je dankbaar zijn voor je opmerkingen en likes .) ) Veel succes in het grote spel!))