Sommige artikelen zijn gemakkelijk en natuurlijk geschreven, met kalme gedachten en onopvallende hulp voor degenen voor wie het relevant is. Maar sommige zijn rusteloos geschreven, soms zelfs met enige hoop dat ze niet nuttig zullen zijn. In dit artikel hebben we geen invloed op iemands politieke positie. We praten over gevoelens en kinderen. Over hoe je deze gevoelens kunt uiten en overbrengen.◾️Oorlog (van welke aard dan ook, zonder specifieke tijdsbestekken) is eng, oneerlijk, pijnlijk en hulpeloos. Het is verschrikkelijk dat dit ons overkomt in het tijdperk van geavanceerde technologie en ruimteverkenning. Maar hoe leg je dit aan kinderen uit? Kinderen die onze zorgen, angsten en tranen zien, voelen en adopteren. Hoe vertel je niet over prachtige medailles en vuurwerk, maar over wat er binnen gebeurt? Hoe leg je uit wat er nu gebeurt? ➖ Het allereerste wat je kunt doen is openlijk over je gevoelens tegen je kind (en jezelf) zeggen: “Ik ben verdrietig, ik voel me slecht, ik huil, het is niet jouw schuld, je hebt er niets mee te maken. ” Als een kind niet begrijpt wat er gebeurt, maar ziet dat mama en papa zich slecht voelen, denkt zijn psyche dat hij slecht is, dat het zijn schuld is, dat hij iets verkeerd heeft gedaan. Het is hier heel belangrijk om het kind te laten zien: ik ben bij je, ik ben dichtbij, ik hou van je en je hebt nergens de schuld van. Verberg je emoties niet voor kinderen, ze voelen en begrijpen alles als je met ze praat.➖ Het tweede wat we kunnen doen, vooral als het kind met ons tv kijkt/naar het nieuws luistert, etc. - praat over wat er is gebeurd. Leg uit dat er landen zijn, dat er gebieden zijn en dat er situaties zijn waarin de vrede tussen hen wordt geschonden. Leg uit wat het kind ziet en hoort. Onwetendheid en onzekerheid zorgen voor nog meer angst. Het is niet nodig om te veel in details te treden (vooral als het kind erg klein is). Geef eenvoudige voorbeelden: kinderen maken ruzie over speelgoed, volwassenen kunnen ruzie maken over dingen, en soms zijn er meer mondiale ruzies tussen volkeren en landen die moeilijker te ervaren zijn. Als u uw gedachten niet kunt ordenen en niet begrijpt waarom dit allemaal gebeurt, zeg dan tegen uw kind: “Ja, ik ben ook bang en ik begrijp ook niet waarom dit zo is. Maar ik geloof dat dit allemaal wel zal gebeuren eindigt en ik zal je nooit verlaten. ➖Het derde dat belangrijk is om te doen, is voor jezelf zorgen. Het kind neemt de toestand van de ouder over en hoe hard we ook proberen te zeggen ‘alles is in orde’, met angst op ons gezicht en trillende handen, het kind zal het niet geloven. Zoek manieren om jezelf af te leiden en zoveel mogelijk te kalmeren. Jouw gemoedsrust is de sleutel tot de gemoedsrust van je kind. Als je helemaal niet kunt kalmeren, probeer dat dan niet ten koste van het kind te doen: jij bent groot en hij is klein. Probeer de kracht in jezelf te vinden: spreek af met vrienden, ga naar het bos (naar de natuur/op bezoek bij familie), zoek je eigen manier van afleiding en ontspanning. Als het helemaal niet helpt, maak dan een afspraak met een psycholoog, hij zal je zorgvuldig helpen en ondersteunen. ◼️ Je mag geen verschrikkelijke gebeurtenissen, sterfgevallen en explosies beschrijven. Maar praat met je kind over feiten, over gevoelens, over nieuws. Bespreek een actieplan voor mogelijke situaties: hoe bel je een ambulance, waar gaan we heen als er iets misgaat, wat zijn je favoriete dingen om mee te nemen? Denk er zelf eens over na. Hoe meer orde en begrip van acties (zekerheid = gevoel van stabiliteit) - hoe gemakkelijker het is om met de angst voor de toekomst om te gaan. Ik wens de hele wereld vrede. En ik hoop echt dat dit artikel snel zijn relevantie zal verliezen.☮️"Make love, not war" (c) Gershon Legman. Als het echt moeilijk voor je is, kun je je aanmelden voor een consult via persoonlijke berichten of per telefoon: → 8 -999-627-25 -37 → Viber|WhatsApp|Telegram