Moeder klaagt dat het kind niet zeker is, aan alles twijfelt, geen nieuws deelt, niet praat over het dagelijkse leven op school. Mijn cijfers zijn de laatste tijd gedaald, ondanks het feit dat zij en haar man het onderwijsproces beheersen. Ik laat de moeder los en ga verder met een gesprek met het kind. Hij zit voor me, ineengedoken. Onwillig om te praten, beantwoordt vragen met opeengeklemde tanden, alsof hij ergens bang voor is. Ik vraag naar school, naar vrienden, naar ouders. Uiteindelijk zegt de jongen een belangrijke zin: het lijkt mij dat niemand van mij houdt. Ik ontdek de reden voor twijfels over ouderliefde. De antwoorden zijn voorspelbaar: ouders schelden om slechte cijfers, merken de goede niet op, prijzen niet voor het helpen in het huishouden, en keuren het over het algemeen zelden goed, ze zijn altijd bezig met hun eigen zaken. Het probleem van het gezin is begrijpelijk. Het kind voelt zich niet geliefd. Ouders houden natuurlijk van het kind. Ze tonen hun gevoelens echter niet aan het kind. Het is normaal dat u van uw kind houdt. Waarom praten over liefde of het laten zien, is het niet al duidelijk? Maar hoe weet een kind hiervan? Het tonen van je ouderlijke liefde is erg belangrijk. Het kind heeft bevestiging van jouw liefde nodig. Dit maakt hem gelukkig, zelfverzekerd, stressbestendig, vrij en in staat om lief te hebben. Veel ouders zijn van mening dat het prijzen van een kind en het doorbrengen van tijd met hem schadelijk is. Hier zijn de typische redenen: hij zal te veel aan zichzelf denken, hij zal egoïstisch opgroeien, hij zal een moeders- of vaderskindje worden, enz. Maar dit zijn slechts irrationele overtuigingen die uw relatie met uw kind schaden. Dus hoe toon je liefde aan je kind? Hoe kun je een klein persoon laten zien dat hij belangrijk en dierbaar voor je is? Manifestaties van liefde kunnen als volgt zijn: Door een uitwisseling van blikken Door fysiek contact - knuffels, aanrakingen In momenten van onverdeelde aandacht Verbale uitingen van liefde - lof, goedkeuring, nadruk over de successen van het kind. Gedachtewisseling. Zonder het te beseffen gebruiken we blik als ons voornaamste communicatiemiddel. Maar veel ouders kijken hun kind in de ogen als ze een sterke indruk op hem willen maken of een belangrijke boodschap willen overbrengen: "Kijk me aan, ik praat tegen je!" Sommige ouders vermijden het om helemaal van gedachten te wisselen. Maar een blik vol liefde is belangrijk bij het tot stand brengen van contact met het kind, om zo de emotionele behoeften van het kind te bevredigen. Als een kind huilt, van streek is, moe is, is het voldoende om naar zijn ogen te kijken om sympathie en begrip te uiten. Gedachtenwisseling is een zeer belangrijk onderdeel van de communicatie tussen een kind en een ouder. Het is vooral belangrijk als het kind de spraak nog niet begrijpt. Eén blik kan liefde, steun, begrip, sympathie en goedkeuring uitdrukken. Gebruik deze techniek bij uw kinderen, zodat ze zich geliefd voelen. Het kind brengt praktisch de eerste maanden van zijn leven door in de armen van zijn ouders. Nauw lichamelijk contact met de moeder is op dit moment normaal (borstvoeding geven, samen slapen). Maar naarmate de baby ouder wordt, wordt het fysieke contact tussen ouder en kind steeds minder. En tegen de schoolgaande leeftijd zijn veel kinderen er volledig van beroofd, hoewel ze het dringend nodig hebben. Knuffel je kind als hij depressief is en als hij gelukkig is. Knuffel voor het slapen gaan. Raak hem aan als hij verdrietig is of als je iets belangrijks wilt zeggen. Knuffel gewoon zo. Psychologen hebben een gezegde: ‘Als je het hoofd van een kind niet elke dag aait, drogen zijn hersenen uit.’ Door het kind aan te raken, te knuffelen en te aaien, breng je je liefde over op het kind, en zal hij minder redenen hebben om zichzelf als onnodig en onbemind te beschouwen. Momenten van onverdeelde aandacht - tijd die volledig wordt besteed aan de communicatie met het kind. Als er meerdere kinderen in een gezin zijn, moeten dergelijke momenten voor elk kind afzonderlijk zijn. Hoe druk u het ook heeft, hoe druk u ook bent, zoek momenten voor persoonlijke communicatie met uw kind. Voordat je naar bed gaat, kun je een sprookje lezen of praten over de afgelopen dag. Je kunt samen met je kind een ritueel ontwikkelen: zondagse wandelingen. Het aantal minuten dat u alleen met uw kind doorbrengt, is niet zo belangrijk als uw aandacht alleen op het kind gericht is=168