Praten over de dood is in de eerste plaats praten over het leven. Naast de geboorte is de dood het enige dat ons allemaal zeker zal overkomen. Deze gedachte zou geruststellend kunnen zijn tegen de achtergrond van de volledige onvoorspelbaarheid van onze dagen. Maar nee, gedachten en gesprekken over de dood veroorzaken angst en een verlangen, dat eigen is aan deze emoties, om gesprekken te vermijden. Dus waarom is het belangrijk en nuttig om over deze moeilijke onderwerpen te praten? 1. We zullen allemaal sterven. Vroeger of later. Niemand die leeft kan aan de dood ontsnappen, dus het vermijden van gesprekken over sterfelijkheid lijkt op de lange termijn niet de meest effectieve strategie. 2. Een open gesprek over de dood helpt: Bereid je voor op het einde van je eigen leven, inclusief het aanpakken van problemen met documenten, digitaal erfgoed, beschikking over eigendom en intellectueel eigendom, maar ook het opstellen van een overlijdens- en begrafenisplan. Hierdoor heb je het gevoel dat je de controle hebt over je leven, heb je de mogelijkheid om te kiezen en vermindert je de angst voor het onvermijdelijke. Dit verbetert de kwaliteit van leven in de huidige tijd. 🟣Helpt mensen die dierbaren hebben verloren om te gaan met verdriet en zich niet afgesloten te voelen van anderen. 3. Om over de dood te praten, moeten we empathie, medeleven en compassie tonen, voor onszelf en onze dierbaren zorgen, nieuwe woorden leren en ons tot cultuur en tradities wenden. Klinkt als een plan om de mensheid vooruit te helpen. Een belangrijke kwestie, vooral in het licht van de actualiteit.4. Angst voor de dood wordt geassocieerd met onzekerheid en veel bijgeloof rond het sterven. In de moderne wereld wordt de dood gemedicaliseerd en voor ons verborgen achter de muren van ziekenhuizen en hospices. De meesten van ons weten niets over het proces van sterven, wat in feite een van de belangrijkste processen van het LEVEN is. Onwetendheid kweekt angst en een gevoel van machteloosheid. Als we meer kennis hebben over de laatste fase van het menselijk leven, inclusief het sterfproces zelf, kunnen we ervoor zorgen dat de noodzakelijke omstandigheden en omgeving worden gecreëerd op basis van de behoeften van de stervende en zijn dierbaren, zowel in medische instellingen als thuis. . 5. Door over de dood te praten, kun je het leven heroverwegen en je tot je waarden wenden. Vragen die je jezelf kunt stellen of met dierbaren kunt bespreken: 🟣Als ik nog drie maanden te leven had, hoe zou ik die dan willen doorbrengen?🟣Met wie zou ik de resterende tijd het liefst willen doorbrengen? 🟣Welke onopgeloste problemen zitten mij dwars?🟣Zou ik iemand willen vergeven of vergeving willen ontvangen? 🟣Welke herinnering zou ik graag aan mezelf willen achterlaten? 6. Door het feit van je eigen sterfelijkheid te accepteren, kun je het huidige moment waarderen en wordt het mogelijk om bewust met de resterende tijd om te gaan. Het is echter heel moeilijk te accepteren dat het bij de meeste mensen angst veroorzaakt en een verlangen om snel van onderwerp te veranderen. Wat moeten we doen? Accepteer het feit dat praten over de dood eng is. Maar stilte houdt de angst alleen maar in stand, zodat we kunnen leren praten over de dood en het sterven om zo ons leven vrij te maken..