"En als ik anders ben dan jij, dan beledig ik je niet, maar verrijk ik je" (Antoine de Saint-Exupéry). Je acties? Je maakt je zorgen en vraagt ​​jezelf af: "Waarom is hij stil?" Overlegt u met uw moeder of vriendin? Bent u op zoek naar informatie op internet over dit onderwerp? Dan is dit artikel iets voor u. Dus laten we beginnen! Ja, mannen zwijgen vaak en niet noodzakelijkerwijs na een ruzie of omdat ze zijn verliefd op iemand anders. Er kunnen veel redenen zijn (moe, in gedachten, iets doet pijn, gewoon luiheid)... Maar daar gaat het helemaal niet over tot het einde - ze zijn mysterieus? je kunt het niet begrijpen, rekening houdend met de individualiteit van je specifieke man, en nog meer, je kunt niet "op afstand" studeren, zelfs als je alle literatuur doorzoekt - psychologisch en klassiek Nou ja - ze hebben dit, mannen hebben een periodiek verlangen - dat zou de vrouw "loslaten", stopte met "twitteren", haar gedachten laten verzamelen, achterop raken en haar gewoon op de bank laten liggen (zitten). met vrienden, gaan vissen, sleutelen in de garage, enz., enz.) Dus wat wil je? Heeft deze kennis je een beter gevoel gegeven? Nee? Het punt is dus niet waarom HIJ zwijgt, maar dat het je pijn doet? Laat me één vraag stellen: WAAROM DENK JE DIT ZOVEEL? BEZORGD? Wat is er precies zo verontrustend aan Zijn stilzwijgen? Beantwoord deze vraag gewoon voor jezelf. In 90% van de gevallen is het antwoord dat het lijkt alsof er iets mis is (in onze relatie), ik doe iets verkeerd (deed), dus ik ben bang dat hij weggaat (weggaat). , in de steek laten, uit elkaar gaan...). Ja, ik begrijp het. En wat is het ergste dat in dit geval zal gebeuren?...Ik zal alleen achterblijven (eventueel met kinderen), met niets om van te leven, niets om van te leven. eet...ik ga dood. Plus: ik zal voor altijd alleen zijn. Plus: ik zal ophouden mezelf te respecteren (omdat ik geen man kan houden), anderen zullen ophouden mij te respecteren. Plus…(voeg toe afhankelijk van de situatie). Als je een van de angsten (MEEST) kiest – wat zal dat dan zijn? Laten we aannemen dat je met rust gelaten wordt. Dus? Velen leven alleen en niets. Er bestaan ​​eindelijk andere mannen. Zal er iets te eten zijn? Doe iets anders en voed jezelf. Schaam je je tegenover andere mensen die in jouw ogen succesvoller zijn? Laat ze met rust – anderen denken niet aan jou, ze zijn met zichzelf bezig! En waarom denk je dat alles soepel verloopt in hun familie? Zoals ze vroeger zeiden: “elke hut heeft zijn eigen rammelaars.” Het blijkt dat alles waar je ZO bang voor bent NIET DODELIJK is! En deze angst is nogal kinderachtig: als mijn moeder vertrekt, ga ik dood. Ja, je gaat niet dood. Je komt tot leven. Je leert voor jezelf te zorgen. Je zult groeien als persoon. Dit betekent dat er sprake is van een soort zelfbedrog; zijn dit niet de redenen die aanleiding geven tot angst als een man zwijgt? OMDAT HIJ HET ZO NODIG HEBT spreken? Zelfs als de ander niet wil communiceren, en jouw woorden een vorm van beleefd of niet zo beleefd GEWELD zijn tegen zijn psyche, toestand, NATUUR? Of misschien wil je zelf niet echt een dialoog aangaan (gezien zijn onwil), maar forceer je jezelf wel, maar waarom zou je dat wel moeten doen? Moeten. Enge woorden ‘moeten’ en ‘moeten’. We moeten communiceren en discussiëren. Moet vergeven, verzoenen, kalmeren, semantische ‘gaten dichten’, relaties aangaan en bruggen bouwen… Moet het proces BEHEREN en de staat van de kwaliteit van relaties bewaken. Dus? Wat als dat niet zo is? Wat als het NIET mag en NIET nodig is? Wie zei dat een koppel MOET communiceren?! Wie kwam op het idee dat precies dit – voortdurende dialoog – een CRITERIUM is voor het SUCCES van een relatie en een teken van de beste KWALITEIT ervan?! Deze man was waarschijnlijk een grote prater en kon er niet tegen om alleen te zijn. Wiens idee was het dat mensen niet communiceren zonder woorden? Ja, soms zegt een rug of een grimas meer dan een ‘toespraak’ van vijf minuten. En niemand heeft de stilzwijgende toestemming ingetrokken. Wij communiceren de hele tijd. Houding, gebaar, gezichtsuitdrukking, actie... Wat als je jezelf STILTE, PAUZE toestaat en het postulaat ter discussie stelt dat een vrouw voortdurend aan een RELATIE MOET WERKEN (om deze te behouden)? Wat als we ervan uitgaan dat dit mogelijk is: leef gewoon rustig met een man, natuurlijk en gemakkelijk. Zonder constante controle en beheer. En – het moeilijkste – wat als – oh,].