I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

W 2020 roku nasz świat stanął twarzą w twarz z technologią informacyjną, obfitością rzetelnych, naukowych i niezbyt prawdziwych informacji w różnych sieciach społecznościowych i ogólnie w Internecie. Nastolatkowie okazali się najbardziej bezbronni psychicznie, bo nawet oni nigdy przed nauką na odległość nie spędzali tak dużo czasu z gadżetami. Szkoła i rodzice stoją przed trudnym zadaniem: znalezieniem zestawu środków przeciwdziałających zagrożeniom informacyjnym i ryzyku dla zdrowia fizycznego, psychicznego i moralnego nastolatków. W tym celu konieczne jest stworzenie bezpiecznego środowiska informacyjno-edukacyjnego (BIOS). Przez BIOS rozumiemy środowisko informacyjno-edukacyjne, uzupełnione oprogramowaniem i narzędziami organizacyjnymi, które umożliwiają ochronę tożsamości uczniów przed negatywnymi wpływami. Jakie są czynniki zagrożenia informacyjnego w placówce edukacyjnej? 💬Ze względu na wiek i rozwój osobowości nastolatki mają tendencję do nieświadomego poszukiwania w swoim otoczeniu znaczącego „dorosłego”, który będzie dla nich przykładem we wszystkim. I ku głębokiemu żalowi rodziców nastolatki ich nie wybierają. Jeśli w pobliżu nie ma trenera, nauczyciela, nieco starszego od Twojego rówieśnika, pasjonującego się sportem, muzyką, programowaniem, turystyką pieszą itp., wówczas poszukiwania znaczącego „dorosłego” płynnie kierują się w stronę Internetu. Niezdolność nastolatków do analizowania nieograniczonej ilości informacji z Internetu powoduje, że stają się oni bardzo bezbronni, mogą chwalić i kopiować zachowania i działania dzieci, które są dalekie od pozytywnych. 💬Wiele nastolatków jest narażonych na cyberprzemoc i przemoc w sieciach społecznościowych, boją się o tym komukolwiek powiedzieć i nie wiedzą, co robić w takich sytuacjach. Mogą pisać nieprzyjemne komentarze pod zdjęciami, naśmiewać się z nich na ogólnych pogawędkach klasowych lub osobiście, włamać się na ich strony lub zrobić z ich udziałem okropne kolaże. Czy wiesz z kim Twoje dziecko komunikuje się na portalach społecznościowych i jak spędza w nich czas? W jakich zespołach należy, jakie rekordy notuje? Przestrzeń osobista i zaufanie są bardzo dobre, ale nie w przypadkach, gdy dotyczy to bezpieczeństwa Twojego dziecka. Kiedy rodzi się dziecko, rodzice uczą go, jak odnaleźć się w tym świecie, pomagają, wspierają, prowadzą, edukują, wyjaśniają, co jest dobre, a co złe. Dlaczego więc wypuszczając dziecko w przestrzeń Internetu, zostawiamy je tam samo z sobą? To inny świat, inne zasady, do których też trzeba się odpowiednio przyzwyczaić. Dlatego zarówno w szkole, jak i w domu ważne jest zapewnienie bezpieczeństwa informacji. Tylko wspólnym wysiłkiem szkoły i rodziców możliwa jest minimalizacja zagrożeń. Psychologiczne i pedagogiczne sposoby i metody rozwiązywania problemów związanych z bezpieczeństwem informacji: 1. Tworzenie na stronie internetowej szkoły informacji o zagrożeniach informacyjnych i sposobach radzenia sobie z nimi oraz do kogo zwrócić się o pomoc; 2. Przeprowadzenie dodatkowych zajęć dla dzieci, podczas których na prawdziwych przykładach zostaną poinformowane o zagrożeniach informacyjnych i ich konsekwencjach; 3. Prowadzenie spraw, gier, debat itp. mających na celu rozwój umiejętności rozwiązywania problemów związanych z bezpieczeństwem informacji; 4. Edukacyjne spotkania rodziców, seminaria, szkolenia online i offline; 5. Opracowanie krótkich zaleceń metodycznych (broszury) dla nastolatków i rodziców. 6. Konieczne jest wprowadzenie zajęć z edukacji medialnej, które będą uczyć krytycznego stosunku do informacji i osób je rozpowszechniających; analizować informacje, które mogłyby zaszkodzić ich zdrowiu psychicznemu i fizycznemu, a także honorowi i godności; ujawniać oznak manipulacji ze strony obcych osób, blogerów wykorzystujących naiwność i brak doświadczenia nastolatków, wciągając ich w nielegalne, aspołeczne działania itp. Zalecenia dla rodziców: 1. Przeanalizuj sieci społecznościowe swoich dzieci: grupy, znajomych, komentarze, ich wypowiedzi. Jeśli tak, możesz zadawać dzieciom wyjaśniające pytania.