I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Misschien heb je wel eens gehoord van het beroemde experiment met jam. In de ene winkel (laten we zeggen A) werden 6 soorten verschillende soorten jam in de schappen gelegd, in een andere (laten we zeggen B) - 24 soorten. De organisatoren wilden zien hoe diversiteit de keuze van de consument beïnvloedt. Het resultaat was dat in winkel B meer klanten met jam bij de schappen stopten dan in winkel A. Maar in winkel A deed 30% van de oplettende mensen een aankoop, en in winkel B slechts 3% betekent dit? Ja, dat een grote selectie ons keuzevermogen verlamt. En we zullen liever geen keuze maken in plaats van kwellende twijfels als we te veel opties hebben. Het lijkt misschien dat er niets bijzonders aan deze gedachte is. Maar denk eens na over wat de wereld en de samenleving vandaag de dag actief naar ons uitzenden? "Alles in jouw handen! Er liggen miljarden mogelijkheden voor je! Je kunt alles doen, iedereen worden, met wie dan ook trouwen!” In de praktijk zien we dat mensen nog steeds de levensstijl van hun ouders naleven, beroepen uitoefenen die populair of beroemd zijn (dankzij de ervaring van dezelfde ouders) en ook nog eens beroepen uitoefenen die populair of beroemd zijn (dankzij de ervaring van dezelfde ouders). getrouwd met een klasgenoot van de buren* *Natuurlijk overdrijf ik een beetje, maar de algemene trend is niet veel veranderd vergeleken met de tijd van onze ouders en grootouders, ondanks het feit dat we het lijken te doen hetzelfde, we ervaren veel meer twijfels. Instagram*, Facebook, Kontakt, Odnoklassniki en verderop in de lijst staan ​​immers vol van het feit dat anderen het beste uit hun miljardenkansen halen. Bovendien gaan velen naar het andere uiterste: ze blijven niemand, gaan rond als eeuwige studenten en zoekers die 'van hen' zijn, springen van bed naar bed en van huwelijk naar huwelijk op zoek naar 'dat ding waarvan ik niet weet wat'. En dit probleem wordt niet alleen waargenomen bij mondiale kwesties: beroepskeuze, partner, plaats van leven, enz., kunnen we letterlijk beginnen met het vertragen van de meest gewone dingen: wat we moeten dragen, waar we vrijdagavond heen moeten, waar we op vakantie gaan, wat we moeten koken voor het avondeten met je ouders, enz. enz. Waarom gebeurt dit? Het lijkt mij dat we ijverig proberen te negeren dat er één belangrijke regel is bij het kiezen: voor elk "ja" is er een "nee"! Zelfs als je hypothetisch gezien miljarden kansen hebt, kun je ze niet allemaal benutten. En dan komen we in een vicieuze cirkel terecht: omdat we iets moeten opgeven, en er zoveel mogelijkheden zijn, en ik er maar een paar kan kiezen, moet ik het beste kiezen, het ideaal, dat speciaal voor mij is gemaakt, enz. . enzovoort.! En als ik een fout maak en het verkeerde kies, betekent dit dat ik zelf onvolmaakt, slecht en onwaardig ben... En ik wil mijn ontoereikendheid niet voelen, dus weiger ik liever de keuze of neem ik de eerste eentje die naar mij toe komt en wacht op het moment dat ik alles meteen kan krijgen. Maar dit magische moment (“alles tegelijk”) komt nooit, en opnieuw moet ik kiezen... Het is triest, nietwaar? Voor sommigen kunnen deze onder woorden gebrachte gevoelens stom lijken. Maar het is niet dom! Het is een feit dat wanneer we onze diepste gevoelens in eenvoudige woorden proberen te beschrijven, alles op de een of andere manier vreemd, onredelijk en verkeerd lijkt. Gevoelens zijn echter gevoelens, en als een onvolmaakte keuze ons doet lijden onder onze eigen onvolkomenheden, dan zijn we gedwongen onszelf te verdedigen door te weigeren te kiezen of te kiezen voor het eerste dat op ons pad komt. In feite zijn deze verdedigingen goed en kunnen ze dienen goed als je gewend bent aan kleine verkiezingen. Als je bijvoorbeeld het gevoel hebt dat je voor een bakje met ijs zit, stel jezelf dan de vraag: 'Wil ik nu iets speciaals (zo ja, wat precies?) of kan ik elk ijsje wel verdragen? omdat ik wil afkoelen?” Als je begrijpt dat je iets bijzonders wilt, maar het is er niet, aarzel dan niet om de keuze te weigeren: waarom iets nemen dat je niet echt wilt?! Als je alleen ijs wilt om te koelen, neem dan het eerste dat je aanspreekt en bij je past qua prijs/grootte/samenstelling (of volgens bepaalde criteria die alleen bij jou bekend zijn)..