“Kinderen geloven in de Kerstman, maar op een bepaalde leeftijd beginnen ze te twijfelen. Mijn dochter is 8 jaar oud. Op een ochtend vraagt ​​ze: “Wie koopt en deelt eigenlijk cadeautjes uit onder de kerstboom?” Ik steun de legende en antwoord: “Een hogere macht!” Dochter: “Is dit een vader, of wat?” Ja, een vader is voor veel kleine meisjes de personificatie van kracht, betrouwbaarheid en kalmte, net als moeder. dit betekent nooit dat het kind iemand is die min of meer liefheeft. Hetzelfde geldt aan de kant van de ouders. Als er meerdere kinderen in een gezin zijn, kun je niet zeggen dat je ze hetzelfde behandelt. Omdat de kinderen verschillend zijn? omdat ze in een bepaalde volgorde en onder verschillende omstandigheden verschenen. Bovendien waren hun ouders verschillend 😉. Sommigen kregen de moeder van de eerstgeborene, een ander was wat meer ervaren, sommigen kregen een oudere moeder, zoals ze zeggen, een ‘bewuste’. ' Moeder. De houding van het kind ten opzichte van jou en zijn gedrag worden beïnvloed door de kwaliteit van de tijd die hij met jou doorbrengt. Een van de ouders voedt bijvoorbeeld, koopt kleding, zit bij de baby met ziekteverlof, verbiedt meer, stelt grenzen. In onze samenleving is dit vaker wel dan niet de moeder. De baby ziet papa minder vaak, papa komt verveeld thuis van zijn werk en speelt met hem terwijl mama werkt, rust of huishoudelijke klusjes doet. Natuurlijk zal het kind blij zijn met zijn vader. Misschien op de domme vraag “van wie hou je meer?” hij zal "papa" antwoorden. En dit kan wrok veroorzaken. Dit gebeurt omdat het kind de verschillende ‘liefdestalen’ nog niet heeft leren begrijpen. Vader brengt quality time met hem door, en moeder doet fysiek veel voor hem: voeden, lesgeven, behandelen, toezicht houden op zijn veiligheid. Ze kwamen dus overeen op basis van elkaars capaciteiten en de capaciteiten van het gezin. Het kind begrijpt dit allemaal nog niet. En de baby begrijpt ook uit je gedrag en houding tegenover hem dat je van hem houdt en nergens heen gaat. Daarom 'herinnert' hij zich misschien niet aan u terwijl u bezig bent, en speelt hij met andere familieleden. Dit kan betekenen dat hij je vertrouwt, zich veilig voelt en weet dat je terugkomt, in plaats van dat het hem niets kan schelen dat je weg bent en dat je geen waarde voor hem hebt. Het kan ook andersom zijn, wanneer de baby je niet loslaat. Dit hangt af van zijn leeftijd en de kenmerken van de ontwikkeling van het zenuwstelsel. Beide zijn normaal. Evalueer je ouderschap niet op één dag! Kinderen worden volwassen en leren je begrijpen. Als je wilt dat je baby meer geniet van het contact met jou, leer dan zijn liefdestaal spreken. Om het te begrijpen, kun je lezen over ‘The Five Love Languages’ van Gary Chapman ❤️