Van de auteur: Ik herinner me hoe ik, toen ik eenmaal had besloten pijnbomen achter het hek van mijn tuin te planten, plotseling duidelijk besefte dat toen ze opgroeiden en uiteindelijk ons ​​huis blokkeerden voor wegstof, ik zal niet langer een jonge vrouw zijn, en mijn kleinkinderen, van wie ik hoop dat ze geboren zullen worden, zullen al twintig jaar oud zijn. Bij zo'n gedachte werd mijn hart koud en ik wilde niet langer pijnbomen planten. Als resultaat werden er “grote dennen” geplant. Bij het betreden van de periode van de midlifecrisis vindt er een verandering plaats in het besef van tijd. Alle ideeën over de toekomst moeten nu in evenwicht worden gebracht met de gedachte aan de tijd die we nog te leven hebben. Het besef dat de tijd dringt is overweldigend en er komen gedachten op: “Het is te laat om nu met iets nieuws te beginnen.” De paradox is dat nadat we uit de crisis komen, het gevoel van depressie en depressie ons zal verlaten, ondanks het feit dat er nog minder echte tijd over zal zijn. We zullen de toekomst weer in het juiste perspectief zien omdat we weer vertrouwen en een doel in het leven zullen hebben. Op tweeënveertigjarige leeftijd beschreef Dante Alighieri in The Divine Comedy de gevoelens die hij zelf had ervaren sinds zijn zevenendertigste: Nadat ik de helft van mijn aardse leven had voltooid, bevond ik me in een donker bos, omdat ik het juiste pad was kwijtgeraakt in de duisternis van de vallei. Hoe was het, oh, hoe zal ik het zeggen Dat wilde bos, dicht en bedreigend, Wiens al lang bestaande gruwel ik in mijn herinnering draag Het is zo bitter dat de dood bijna zoeter is voor altijd goed gevonden, ik zal je vertellen over alles wat ik in dit struikgewas zag. (vertaling door M. Lozinsky) We weten dat elke crisis een signaal is dat het oude zijn nut heeft overleefd en dat er iets nieuws moet worden gevormd. Een goede uitweg uit een crisis is geduld. Maar niet iedereen heeft er genoeg van. Dan misschien een beroep op het geloof, of een beroep op creativiteit. Beide geven het bestaan ​​een nieuwe betekenis. Op zijn vijfendertigste verliet hij zijn carrière in het bankwezen en op zijn eenenveertigste werd hij een vooraanstaand exponent van het postimpressionisme. Tijdens de overgang naar de middelbare leeftijd doorbrak Margaret Mead de hele structuur van haar persoonlijke leven en het leven van een professionele wetenschapper en begon ze zich bezig te houden met activiteiten die verband hielden met de menselijke geestelijke gezondheid. Onderzoek door wetenschappers is bemoedigend ”dat de grootste stijging van de wetenschappelijke creativiteit plaatsvindt. De piek van creatieve activiteit onder artsen en geografen ligt tussen de 35 en 40 jaar; natuurkundigen, scheikundigen en wiskundigen - van 30 tot 34 jaar oud; De leeftijd van de belangrijkste ontdekkingen en ideeën onder vertegenwoordigers van fundamentele disciplines, waaronder de filosofie, ligt tussen de 40 en 60 jaar. Sommigen komen sterker uit deze periode, staan ​​stevig op hun benen en hebben vertrouwen in zichzelf. Iemand vernietigt alles wat hij had en probeert het vervolgens, tot bezinning te komen, terug te geven, maar het is te laat. Anderen vinden een ander pad, ontdekken nieuwe mogelijkheden in zichzelf en worden nog gelukkiger dan voorheen. Natuurlijk kan nauwelijks worden aangenomen dat ieder van ons, na een ernstige crisis te hebben meegemaakt, er noodzakelijkerwijs herboren uit zal komen. Maar als u toch besluit waarden opnieuw te beoordelen, kunt u hoogstwaarschijnlijk NIEUWE KENNIS OVER JEZELF opdoen en OVERLEVEN.