Onlangs riep een van mijn vrienden, terwijl ze door het park liep, vreugdevol uit: "Moet je ons niet een selfiestick geven!" Na een vriendelijke lachbui ontstond er een verhitte discussie over wat de selfie-hobby is, ziekte of gewoon de mode volgen. Als resultaat van de analyse van materialen over dit onderwerp en persoonlijke professionele observaties, verscheen dit artikel. Er is veel informatie op internet dat selfies worden gelijkgesteld met een psychische stoornis, het zogenaamde obsessief-compulsieve syndroom. compulsief syndroom zijn onwillekeurige, voortdurend voorkomende gedachten of (en) handelingen. Ze ontstaan ​​als een defensieve reactie op bepaalde ervaringen die niet door een persoon kunnen worden opgelost. Met andere woorden, om niet aan een traumatische situatie te denken of zich deze te herinneren, wordt het bewustzijn van een persoon gevuld met bepaalde acties of gedachten. Alles kan obsessief gedrag worden: de gewoonte om op je nagels te bijten, voortdurend je handen te wassen, te masturberen, enz. Het is mogelijk dat een selfie een van iemands obsessieve acties of verlangens kan worden. Maar dit betekent niet dat alle mensen die eraan verslaafd zijn, ziek zijn. Het hangt allemaal af van de frequentie van herhalingen en de volheid van iemands gedachten tijdens dit proces. Daarom zal het fenomeen selfies verder worden beschouwd als een manifestatie van een gewoonte bij een gezond persoon. Een selfie helpt je je emoties te uiten en nieuwe emoties op te doen. Dit geldt ook voor het vastleggen en online plaatsen van situaties waarin een persoon verschillende emoties laat zien. In de regel wordt dit gedreven door de wens om mooie momenten te herinneren en deze met anderen te delen. Meestal posten zulke mensen niet alleen ‘zichzelf’, maar kijken ze ook graag naar foto’s van anderen om hun emoties op te laden en nieuwe hobby’s en amusement in het leven te vinden. Via selfies is het mogelijk om je subpersoonlijkheden of alter ego's naar de samenleving te verspreiden. Door verschillende afbeeldingen van jezelf te posten, zegt iemand: ik kan anders zijn, teder en eerbiedig, agressief en sexy, atletisch en fit, een trouwe echtgenote, een trouwe echtgenote. zorgzame moeder, een bekwame huisvrouw, een vrolijke vriendin, een roekeloos beest of een glamoureuze diva. In de regel wordt dit gedaan wanneer iemand in het echte leven ofwel niemand heeft aan wie hij zich kan uiten (huisvrouwen, gehoorzame, gehoorzame kinderen), of hij het zich niet kan veroorloven zijn innerlijke wereld in al zijn glorie te tonen (de sociale status staat dit niet toe). ) Je ideaal aan het wereldbeeld presenteren Het gebeurt andersom, wanneer een persoon zijn ware emotionele ervaringen probeert te verbergen, die hij niet helemaal aantrekkelijk vindt en daardoor een ideale look creëert (uit het Engels: look - een specifiek modieus beeld). dat wordt gevormd door nauwkeurig aangepast kapsel, make-up, kleding, schoenen en accessoires). Alle poses, omgeving en interieur in dergelijke selfies zijn duidelijk geverifieerd. De foto's zijn in dezelfde stijl gemaakt en benadrukken één bepaald beeld. Het is niet altijd iets stijlvols en glamoureus. Het komt voor dat een persoon intensief het beeld van een freak creëert en zijn kwetsbare en sensuele aard voor iedereen verbergt. Selfie als verlangen naar zelfidentificatie. Jezelf vastleggen op verschillende momenten in verschillende situaties en in verschillende stemmingen: ik lig 's ochtends nog in bed, ik ben op weg naar mijn werk, ik ben in de winkel, ik ben in de winkel. op vakantie enz. Stelt een persoon in staat om van buitenaf naar zichzelf te kijken, om de voor- en nadelen van zijn uiterlijk te identificeren; vaak is het evaluatiecriterium likes en opmerkingen. We kunnen over zulke mensen zeggen dat ze geen vertrouwen in zichzelf hebben, dat ze niet zelf kunnen bepalen wat ik ben en wat ik vanuit mezelf naar de wereld uitdruk. Vaak is het tijdens een consult bij een psycholoog gemakkelijker voor zulke mensen om hun perceptie van de situatie of hun interne toestand uit te leggen door een selfie, commentaar aan hen of sms-correspondentie te tonen. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, wordt zelffotografie gedaan door narcistische en egocentrische mensen. Uit mijn ervaring met het werken met verschillende narcisten kan ik zeggen dat het voor hen acceptabeler is dat iemand foto's maakt, en dat selfies daar onder staan. Selfie als hulpmiddel voor zelfontwikkeling. Voor- en nafoto's, je resultaten van iets vastleggen en deze (met jezelf) vergelijken. Zo kan een selfie dat ook.