In dit artikel wil ik kijken naar hoe de therapeutische interactie plaatsvindt, en wie waarvoor verantwoordelijk is in het proces van deze interactie. Het therapieproces kan grofweg in de volgende fasen worden verdeeld: Fase nul: Psycholoog: besluit met wie hij gaat werken, met wie hij precies werkt en met wie hij niet samenwerkt, plaatst een advertentie voor een afspraak Cliënt: realiseert dat hij een of ander probleem heeft en ervoor kiest om met een psycholoog te werken, en geen wodka te drinken, te verdragen 'misschien gaat het wel over', of zich op zijn werk te storten. Zoekt naar informatie over geschikte specialisten - via aanbevelingen, op internet, via krantenadvertenties. Hij kiest de specialist die volgens hem kan helpen bij het oplossen van zijn probleem. De selectiecriteria zijn zeer divers: op opleiding, op beschikbare recensies, op uiterlijk, op onderwerpen die de psycholoog in de advertentie heeft aangegeven, op kosten, enz. Belt, schrijft of onderhandelt op een andere manier met een specifieke specialist. Eerste fase (pre-contact): Klant: door het kantoor binnen te komen of contact op te nemen via internet, heeft hij interactie met een specialist. Ook het aantal manieren om een ​​probleem voor te leggen en erachter te komen of de juiste specialist is gekozen is zeer groot: de cliënt kan non-stop praten of voorzichtig om bevestiging van kwalificaties vragen. Op de een of andere manier komt de cliënt erachter of deze specialist geschikt voor hem is of niet. Psycholoog: communiceert met de cliënt en bepaalt wat feitelijk het probleem (verzoek) is waarmee hij kwam, of hij dit probleem kan helpen oplossen of niet. weigeren, of het in principe een oplosbaar probleem is. Tweede fase (Contact): De cliënt en de psycholoog onderzoeken samen het probleem en bepalen hoe het de cliënt en de psycholoog beïnvloedt - welke gedachten en gevoelens er opkomen, welke verlangens het oproept, hoe de cliënt ermee leeft. Derde fase (Contact): In deze fase leidt de studie van het probleem tot een ontmoeting met het verschil in het begrip van het probleem door de cliënt zelf en hoe de psycholoog het ziet. Het probleem wordt beoordeeld, heroverwogen en opnieuw geformuleerd, en het verzoek kan worden gewijzigd. Fase vier (na het contact): De cliënt en de psycholoog gaan uit elkaar. De cliënt verwerkt de ervaring die is opgedaan tijdens een gesprek met een psycholoog, besluit in zijn leven op deze ervaring af te gaan, of deze af te wijzen als onrealistisch voor gebruik, met deze psycholoog verder te gaan werken, een andere te zoeken, of te besluiten dat psychologen kan hem helemaal niet helpen. De psycholoog analyseert het werk, denkt na over wat er tussen hem en de cliënt is gebeurd en denkt na over mogelijkheden voor verder werk met deze cliënt of met soortgelijke cliënten. De verantwoordelijkheid is naar mijn mening als volgt verdeeld: Klant: Verantwoordelijk voor - de keuze van een specialist en de gevolgen van deze keuze, - het vaststellen of de selectiecriteria juist waren, - het naleven van de regels en afspraken met de specialist, - en Het allerbelangrijkste is de keuze om de opgedane ervaring al dan niet toe te passen en hoe deze toe te passen. Psycholoog: Naast de vanzelfsprekende opleidingseisen is hij verantwoordelijk voor: - het werken tijdens een sessie met een cliënt, - het toepassen van de hem ter beschikking staande technieken en ervaring, - het beslissen om wel of niet met een bepaalde cliënt te gaan werken, - het volgen de regels en afspraken met de opdrachtgever, - het handhaven van de vertrouwelijkheid, - en vooral, het overdragen van de verantwoordelijkheid aan de opdrachtgever voor de wijze waarop hij besluit de opgedane ervaring toe te passen.