Mijn reis naar St. Petersburg werd voor mij gekenmerkt door de opening van het grootste museum voor hedendaagse kunst in Rusland. Dit museum heet Erarta. Ik sta heel dicht bij het concept van het museum, dat zich bijna bij de ingang van de tentoonstellingszalen bevindt. De belangrijkste missie van het museum: “Het aantal mensen vergroten dat van hedendaagse kunst houdt en daarin geïnteresseerd is het ondersteunen. We richten ons met onze activiteiten op een zo breed mogelijk publiek en geloven dat iedereen iets interessants voor zichzelf kan vinden in de hedendaagse kunst, en daardoor meer over zichzelf kan leren.” individuele ervaring. De tentoonstelling van het museum roept een verlangen op om je plaats in de wereld te bepalen en jezelf te begrijpen. En het belangrijkste is om het leven vanuit verschillende posities te zien en het leven te accepteren. Het waarnemen van hedendaagse kunst is misschien niet zo eenvoudig. Ik denk dat dit geleerd moet worden. Maar het is de moeite waard. Ik heb voor mezelf enkele principes geformuleerd voor het bezoeken van een museum. Ik probeer een bepaalde relatie tot stand te brengen met een kunstwerk en met het museum als geheel. Als een kijker zegt dat hij kunst niet begrijpt, geeft dit aan dat hij er op geen enkele manier mee te maken heeft. In een museum is het nodig om te vertragen! Ik besefte dit precies in dit Erarta-museum. Kunst houdt niet van haast. Het gaat er niet om WAT je moet kijken, maar HOE je moet kijken! Als we aandacht besteden aan WAT, gaat het alleen om de vorm. Maar de inhoud stelt je in staat de vaardigheid te ontwikkelen om te kijken! Tot voor kort ging ik zelf naar musea in de modus van Instagram-perceptie. Weet jij hoe mensen door hun feed op Instagram scrollen?! Vooruit, vooruit, vooruit! Sneller, sneller, sneller! Ik voelde het vooral deze keer. Toeschouwers lopen naar binnen, draaien hun hoofd naar rechts, links, naar voren, naar achteren. Alle! Laten we verder gaan. Ze zoeken alleen naar visuele prikkels die hen mooi lijken. We hebben het niet gevonden... rennen door. Het is ook vergelijkbaar met het vinden van een partner op een datingsite. Niet die, niet die, niet die! Het alternatief voor zo'n perceptie vertraagt! Wat zie ik als de hulpbronnen van het museum? Als je relaties leert opbouwen met het museum, krijgt het leven nieuwe kleuren! Ik neem aan dat dit ook de kwaliteit van interpersoonlijke relaties kan beïnvloeden! Kunstwerken verrijken je. Ze onthullen hun ziel aan jou! Je moet het gewoon willen. Kunstwerken kunnen je ondersteunen. Kunstwerken zorgen voor een vindingrijke staat! Een museum is een bron van creativiteit. Kunst en museumruimte hebben een aanzienlijk psychotherapeutisch potentieel. Wat beschouwt u als de hulpbronnen van het museum en de kunst? Als u het artikel interessant vindt, kunt u het markeren door op "bedankt" te klikken en dergelijk interessant en nuttig materiaal delen op sociale netwerken. Meld u aan voor een consultatie: telefoon, WhatsApp +7-905-793-2237 skype sovlad2 Oleg Vladimirovich Surkov. Ik werk met mijn ziel! * Instagram is eigendom van Meta, die in Rusland wordt erkend als een extremistische organisatie.