I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Gepost op mijn website en in de krant “Golden Staircase” Stel je voor dat je autorijdt en voordat je een kruispunt oprijdt, staat er een bord “Geef voorrang”. Je acties? Bent u bekend met de verkeersregels (verkeersregels), dan gaat u langzamer rijden en laat u het verkeer langs de kruisende straat passeren. Als u het bord niet heeft opgemerkt of de betekenis ervan niet kent en daarom de vereisten negeert, loopt u een ernstig risico op een ongeval. Deze analogie is zeer geschikt om het belang van de zogenaamde ‘tekenen van het onbewuste’ te begrijpen. Wat is een teken van het onbewuste? Dit is elk teken dat een reactie bij een persoon oproept. Reactie is een kinesthetische reactie als reactie op elk signaal dat iemand dwingt om verder te gaan dan de huidige gebruikelijke gang van zaken en aandacht te besteden aan dit signaal. De reactie omvat een onvrijwillig verlangen om zich te oriënteren in een spontaan ontstane situatie - de bekende reflex "Wat is dat daar?" Het bord bevat dus belangrijke nieuwe informatie vergeleken met wat er gebeurt, en ons lichaam pikt dit op, waardoor we gedwongen worden aandacht te schenken aan het ongebruikelijke (“buitengewone”) signaalbord. Een teken is een manier om een ​​onbewuste houding te realiseren die wordt gegenereerd door een vitale behoefte, dat wil zeggen een uiting van de noodzaak om rekening te houden met deze behoefte en te gaan handelen in overeenstemming met deze behoefte. Als je bijvoorbeeld over straat loopt en een café passeert dat heerlijk naar eten ruikt, zal een persoon, zelfs als hij niet erg hongerig is, onwillekeurig langzamer gaan rijden. En een hongerig persoon kan zelfs stoppen en nadenken of het tijd is voor hem om een ​​tussendoortje te nemen... Het teken bevat dus een bepaalde imperatief over de geactualiseerde behoefte om iets te veranderen. Hoe opvallender het teken, hoe acuter deze behoefte. Dergelijke tekenen omvatten bijvoorbeeld zogenaamde ‘vreselijke dromen’ of, omgekeerd, ‘plotselinge inzichten’ als reactie op een ogenschijnlijk onbeduidende episode…. Tegelijkertijd zijn er veel tekenen die niet zo opvallend zijn in termen van respons. In situaties in het echte leven verschijnen ze als “kleine onderbrekingen” van wat er gebeurt: kleine afleidingen van activiteiten naar iets dat de aandacht trok, de eigen ongebruikelijke fantasieën die uit het niets opdoken, niet geheel duidelijke (“willekeurige”) gedachten of de spontane gedachten van het onderwerp. handelingen die op geen enkele wijze verband houden met de logica van gedrag of verrichte werkzaamheden. We hebben het over veel subtiele afleidingen van onze aandacht die niet passen in de algemene schets van wat er gebeurt. En dit kunnen interne processen zijn die worden gegenereerd door de spontane activiteit van het onbewuste (flarden van herinneringen, bizarre fantasieën, vreemde gedachten...) of onze aandacht kan worden afgeleid door externe signalen die door onze waarneming worden opgevangen (geluid buiten het raam, een klinkende melodie , een mooie bloem, enz.). In ieder geval openbaren de tekens zich in een verscheidenheid aan afleidingen van de hoofdactiviteit en de aantrekkingskracht ervan op ‘willekeurige’ activiteiten die niets met de zaak te maken hebben. Alle tekens hebben dezelfde aard: ze wijzen de weg naar kansen. De behoefte aan deze mogelijkheden – middelen – is wat, figuurlijk gesproken, de tekenactiviteit van ons onbewuste ‘aanzet’. Tekenen uit ons onbewuste geven ons een signaal over de noodzaak om deze middelen te verwerven om de ‘knelpunten’ – levenskwaliteiten – uit te breiden. Deze levenskwaliteiten vereisen aandacht vanwege de noodzaak om zich te ontwikkelen. Het moet gezegd worden dat de tekenen van ons onbewuste unieke richtlijnen zijn voor persoonlijke groei en persoonlijke zelfactualisatie in het algemeen. Tekens zijn niet slechts aanwijzingen – zoals in Russische volksverhalen – van ons evolutionaire pad. Tekenen zijn echte onbewuste imperatieven – taken voor ons bewustzijn. Bewust richten we ons op wat bekend, begrijpelijk is, een eigen naam heeft en vertrouwd is. Een mens streeft bewust naar zekerheid. De belangrijkste rol van het bewustzijn wanneer een subject zich in een situatie van onbekende en onzekerheid bevindt, is om dit met vertrouwd uit te leggen.