Iedereen van ons heeft wel eens een intense angstaanval (panieksymptomen) ervaren. Deskundigen schatten dat één op de dertig mensen ooit in hun leven een paniekaanval zal ervaren. En volgens onderzoeksresultaten heeft ongeveer 1,7 -2,5% van de volwassen bevolking van de Verenigde Staten (in Rusland bestaan ​​dergelijke statistieken helaas niet) symptomen van een paniekstoornis (vrouwen worden 2-3 keer vaker ziek). Hoe verschilt een angstaanval van een paniekaanval en van een paniekstoornis? Om te begrijpen wat een paniekaanval is, moet je begrijpen wat angst is. Angst kan worden gezien als een automatisch alarm dat afgaat als er gevaar dreigt. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als een gevaarlijk dier je benadert? De meeste mensen zullen op dit punt een intense angstaanval (paniek) ervaren. Het gaat gepaard met een aantal fysieke veranderingen: verhoogde hartslag en ademhaling, meer zweten, allemaal om te reageren op het gevaar dat voor je is ontstaan. Dit ‘alarmsignaal’ dwingt ons om te vluchten of ons fysiek genoeg ‘op te werken’ om onszelf te kunnen verdedigen. Paniek (de piek van de angstreactie) is in wezen een belangrijk overlevingsmechanisme; globaal gezien is het de reactie van het lichaam op stress. STRESSRESPONS Wanneer er echt gevaar bestaat, of wanneer we geloven dat het bestaat, ervaren we een reeks fysieke veranderingen die de “” stressreactie.” “(”vechten of vluchten”). Het helpt ons te reageren op echt fysiek gevaar en ons lichaam ondergaat een aantal veranderingen. We ervaren deze sensaties allemaal als we bang of angstig zijn. In werkelijkheid laat ons lichaam bepaalde chemicaliën vrij als we ons bedreigd voelen en moeten vluchten of opstaan ​​en de dreiging onder ogen zien. Er zijn belangrijke redenen voor onze reacties: □ Een verhoogde hartslag en een verhoogde hartslag pompen bloed en zuurstof sneller door het lichaam, zodat we het gevoel hebben dat ons hart ‘wild bonst’. □ Door sneller en dieper te ademen kan er meer zuurstof het lichaam binnendringen. Als gevolg hiervan zucht, gaap of voel je kortademigheid, verstikking, benauwdheid en pijn op de borst. Het veroorzaakt ook een afname van de bloedtoevoer naar de hersenen, en hoewel dit niet gevaarlijk is, kunt u zich duizelig, licht in het hoofd, wazig zien, gedesoriënteerd, een gevoel van surrealisme en koorts voelen. □ Bloed wordt weggetrokken uit delen van het lichaam die niet zo belangrijk om te overleven, bijvoorbeeld huid en vingers en tenen, voor grote vitale organen. Uw huid wordt bleek en u voelt zich koud, gevoelloos en tintelend in uw tenen en handen. □ Door meer te zweten wordt uw lichaam gladder, waardoor het moeilijker wordt voor roofdieren om u te vangen, en uw lichaam koelt ook af en voorkomt dat het oververhit raakt. □ Uitgezet. leerlingen laten meer licht binnen, waardoor we onze omgeving nauwkeuriger bestuderen op gevaar. U kunt tijdelijk wazig zien, vlekken voor uw ogen opmerken of reactiever worden op fel licht. □ Door de activiteit van uw spijsverteringsstelsel te verminderen, kunt u meer energie in de stressreactie kanaliseren. Verminderde speekselvloed leidt tot een droge mond, en verminderde activiteit in het spijsverteringsstelsel leidt tot misselijkheid of een zwaar gevoel in de maag. □ Het spannen van spieren ter voorbereiding op een stressreactie leidt tot een subjectief gevoel van spanning, soms pijn en trillen. Al deze fysieke reacties komen in combinatie voor, waarna we ons meestal uitgeput voelen. Al deze fysieke alarmen treden echter niet alleen op als we met gevaar worden geconfronteerd, maar kunnen ook optreden tijdens een vals alarm wanneer er geen gevaar is, en dan zal er een paniekaanval plaatsvinden. Intense angst, als er geen gevaar is, d.w.z. Een vals alarm wordt vaak geactiveerd wanneer iemand dit niet verwacht. Deze primaire paniekaanval is de kortste en