Op de een of andere manier hebben veel mensen op een of ander moment in hun leven gevoelens van wrok ervaren. Sommigen van ons gaan hier gemakkelijk en natuurlijk mee om, maar voor anderen is wrok geen eenvoudige en soms zelfs extreem moeilijke ervaring van zichzelf en relaties met andere mensen. In de eerste plaats met dierbaren. Hoe dichter iemand bij elkaar is, hoe dierbaarder hij is, hoe sterker de wrok kan zijn als gevolg van welke levenssituatie dan ook. In de kindertijd en de adolescentie gaan de grieven meestal snel voorbij, maar bij meer volwassen mensen zijn ze vaak traag, traag. “stabiel” karakter. Tegelijkertijd komt het vaak voor dat het gevoel van wrok zo sterk is dat iemand niet eens probeert het uit te zoeken: wat is precies de reden? en waarom is het zo moeilijk voor je ziel? Dit is natuurlijk, want om het te begrijpen, moet je het in een of andere vorm opnieuw ervaren, wat betekent dat je een nogal onaangenaam gevoel ervaart. En daarom leven mensen vaak met wrok tegen iemand of iets, zonder te weten hoe omgaan met dit destructieve gevoel. Maar laten we, in vervolg op het bovenstaande, opmerken dat het simpelweg ervaren van de situatie waarna de overtreding ontstond geen oplossing is en je niet in staat stelt er volledig vanaf te komen (hoewel het wel verlichting biedt). Omdat het gevoel van wrok meestal neerkomt op de ervaring oneerlijk behandeld te worden en op de wens om wraak te nemen op de dader, waardoor de gerechtigheid wordt hersteld. En dit is een van de redenen waarom mensen met wrok blijven leven: deze gevoelens brengen niets positiefs met zich mee en laten ze op geen enkele manier toe het mentale evenwicht te herstellen. Natuurlijk kan een persoon in een staat van hartstocht wraak nemen op de dader en dit kan zijn mentale lijden verlichten, maar dit is uiteraard ook geen oplossing of uitweg uit de situatie. En we kunnen uit talloze voorbeelden opmaken dat zelfs in dergelijke situaties er altijd een onaangename nasmaak is. Wat te zeggen als een persoon alleen wordt gelaten met zijn overtreding, zonder steun van anderen te krijgen, of deze niet wil ontvangen. Dan rijst de vraag: wat te doen in dit geval, hoe kom je van dit destructieve gevoel af? Natuurlijk is er geen enkele regel die iedereen kan helpen, en in mijn praktijk creëren we altijd een unieke beslissing met een persoon, die in de eerste plaats door de persoon zelf wordt genomen. Uit ervaring is echter gebleken dat mensen dat vaak doen een of andere vorm van wrok hebben in de kern van een sterk gevoel: bijvoorbeeld zelfmedelijden of een gevoel van oneerlijke behandeling. Maar deze twee gevoelens zijn geen noodzakelijke componenten van het gevoel van wrok, ondanks de wijdverbreide definitie en het wijdverspreide begrip ervan. Waarom gebeurt dit? We zijn allemaal verschillend: we hebben verschillende individuele psychologische kenmerken en ervaren als gevolg daarvan verschillende gevoelens in dezelfde situaties. Bovendien heeft elke specifieke situatie een persoonlijke betekenis voor een persoon, en als iemand ons beledigt (ontneemt/beperkt/schade veroorzaakt/beledigt), dan hangt de mate van overtreding van verschillende zaken af: - wat voor soort persoon hij is en hoe we behandel hem; - hoeveel we hebben geleden als gevolg van de overtreding (we hebben niet bereikt wat we wilden of hebben op een of andere manier schade geleden - zullen we in staat zijn verder te bereiken waar we beperkt in waren / de veroorzaakte schade te herstellen /); overschakelen naar iets anders, afgeleid worden / teruggeven wat verloren is (relaties, gevoelens, etc.); dat wil zeggen dat persoonlijke betekenis belangrijk is. Dit maakt onze situatie uniek, speciaal voor ons. En dit is precies wat we ervaren, hoe onze verwachtingen, ideeën en verlangens uiteindelijk werden geschonden. In de regel is het niet eerlijk – ja. Maar er is hier een "maar", die heel belangrijk is om op te merken: als we ons concentreren op de oneerlijke/onwaardige houding van de dader jegens ons, dan drijven we onszelf onmiddellijk in de val van deze staat, die zich hier helaas alleen maar mee voedt Dit komt zo vaak voor, behalve in die gevallen waarin de wrok zo sterk is dat de persoon afstand neemt van wat er is gebeurd en niet eens probeert na te denken over wat hem zou kunnen herinneren aan wat er is gebeurd. En dit is weer een valkuil: we hebben het ervaren, maar hebben er niets aan gedaan. A.