Van de auteur: Ik heb 10 jaar in Chabarovsk gewoond, en wat er in deze stad gebeurt, resoneert met mij! Ik besloot het onderwerp van de petitie en de flashmob gewijd aan het verbod op sadisme tegen dieren te steunen, niet alleen in een emotionele reactie, maar met mijn medeweten, via dit artikel hoorde ik van mijn klasgenoot over wat er in de stad Khabarovsk gebeurde . Nadat ik op de link had geklikt, kon ik eerst mijn ogen niet geloven!... Vandaag verscheen er een nieuwe hashtag in de VK- en Facebook-nieuwsfeed: #knacker_khabarovsk_inprison. En ik besefte dat ik niet weg kon blijven, maar dat het mogelijk was om hier vanuit psychologisch oogpunt commentaar op te geven. Daarom is dit artikel gewijd aan het onderwerp zoösadisme en dierentuinagressie. Sadisme is het verkrijgen van plezier en plezier in het veroorzaken van pijn bij een andere persoon. Er zijn verschillende vormen van manifestatie van sadisme bekend: seksueel, psychologisch en autosadisme gericht op zichzelf. Psychiaters geloven dat deze pathologie zich manifesteert bij mensen die in hun kindertijd agressief zijn grootgebracht. Als ouders of opvoeders te zware straffen hebben toegepast en het kind voortdurend pijn hebben gedaan, zal hij dit gedragspatroon als natuurlijk ervaren. Zoösadisme is een vorm van sadisme waarbij wreedheid jegens dieren een manier is om plezier te verkrijgen (inclusief seksueel genot). De term werd geïntroduceerd door de Duitse schrijver, regisseur en cultuurcriticus Ernest Bornemann. Maar let op: sadisme wordt niet altijd geassocieerd met het verkrijgen van seksuele bevrediging! Daarom zal ik in de toekomst de term ‘dierenagressie’ gebruiken, omdat de seksuele context van wat er is gebeurd voor mij niet duidelijk is. Agressie in dierentuinen - schade aan dieren in het wild, wreedheid jegens dieren. Omvat stroperij, diefstal van dieren en andere menselijke activiteiten die de fauna beschadigen. Dierentuinagressie is een psychopathologie die zich vanaf de kindertijd kan ontwikkelen of zich tijdelijk kan manifesteren. Westerse sociologen hebben een onderzoek uitgevoerd dat een verband legde tussen wreedheid jegens dieren en wreedheid jegens kinderen. Volgens hem: "...van de 57 gezinnen in New Jersey waarin kinderen werden mishandeld, mishandelden er 50 ook dieren. En experts die 23 Britse gezinnen bestudeerden waarin dieren werden mishandeld, ontdekten dat in 83% hiervan kinderen worden misbruikt of verwaarloosd. .. Kinderen die dieren martelen, herhalen hoogstwaarschijnlijk gewoon wat ze thuis waarnemen; ze reageren met geweld op woede of irritatie... Wreedheid in huis is de meest voorkomende oorzaak van kindermishandeling jegens dieren. " D.V. Zhmurov. Agressie in dierentuinen bij kinderen en adolescenten. De oorzaken van agressie in dierentuinen kunnen zijn: mentale en gedragsstoornissen; vijandige motieven (ontheemde/indirecte agressie in de vorm van wraak, afgunst, haat). Agressie jegens mensen. De behoefte aan macht , evenals gevoelens van competitie, opwinding, superioriteit ten opzichte van dieren door hun marteling, wrede spelletjes met hen. Ik neem aan dat Chabarovsk-vrouwen, terwijl ze nog kinderen of tieners waren, uit nieuwsgierigheid en zogenaamde ‘cognitieve’ agressie, zich erg konden laten meeslepen door een verzonnen spel, ‘te veel speelden’ en onherstelbare schade aan het dier toebrachten. Naast grote wreedheid wordt dierenagressie gekenmerkt door: recidive - een constant verlangen om te herhalen wat er is gedaan, provocativiteit - het verlangen om iemands daden uit te leggen door zelfverdediging te gebruiken: "het dier viel mij eerst aan", "ik was alleen maar aan het verdedigen mezelf”, enz.. Ongemotiveerde agressie - er zijn geen geschikte woorden om de redenen uit te leggen voor wat er is gedaan, of de redenen zijn zo belachelijk dat ze niet kunnen worden geloofd. Een neiging om de ernst van de agressie te verergeren. Dit is waar degenen die commentaar geven op de gebeurtenis zo bang voor zijn: na wreedheid tegen dieren kan een tiener geweld plegen tegen een persoon. De kans dat cognitieve motieven van agressie zich ontwikkelen tot sadistische motieven bestaat bij het doden (martelen) van dieren/