Klein Roodkapje vroeg zo snel mogelijk om een ​​Skype-sessie.🏃‍♀️Ze rende de kamer rond, wringend met haar handen en verdween af ​​en toe van het scherm. Hierdoor sprong de Uil op en probeerde in de monitor te kijken. Ze had Roodkapje nog nooit zo opgewonden gezien. 'Ik was op zakenreis,' begon Roodkapje ergens achter in de kamer. Alleen een knalrood bloeiende Anthurium in een bruine pot keek vanuit de vensterbank naar de Uil - Bijna de hele week. Ze was verantwoordelijk voor het organiseren van bedrijfstrainingen en leidde er ook een deel van. Vrijdagavond moesten we terugkomen. – de bloem bleef uitzenden. 🏵️De hoed keek een paar seconden in de lens en ging de volgende ronde door de kamer. -Ik werkte vijf dagen als Papa Carlo, er was geen tijd om te eten of naar het toilet te gaan, ik haalde het amper. Nee, het is niet dat ik het niet leuk vond, het was interessant. Ik heb er zelfs plezier in gehad iets totaal onbekends te doen. Slechts vijf dagen van 12 uur hard werken: een presentatie voorbereiden, een ruimte organiseren, apparatuur, hand-outs, interessante sprekers, over het algemeen had ik op vrijdagavond moeite met het begrijpen van mijn naam. - De pet stopte eindelijk voor de camera en nu keken drie knopen op de korenbloemblauwe blouse naar de Uil 👀 - Maar het is allemaal voorbij, een groepsfoto, bedankt, knuffels en ik ben al onderweg naar de trein. ... Nou, terwijl ik loop, ga ik er langzaam naartoe: ik zwaai met mijn koffer met één hand, in de tweede is er taart en bloemen - dankbaarheid van de deelnemers, een computer over de schouder, en een rugzak met documenten en een portemonnee achter de rug. Ik hoefde maar een stukje te lopen: langs het perron naar het rijtuig. - Cap ging op de hoek van de stoel zitten en keek met grote ogen 😮 - Ik loop en denk: “Het is laat, het perron is bijna leeg en ik heb een rugzak met mijn rijbewijs en portemonnee op mijn rug. Er is daar niet veel geld, de rechten zijn er gewoon. Nu zal iemand sluipen en stelen.” - Dit ben ik, lopend en denkend, kun je je dat voorstellen? - Riding Hood draaide zich naar het scherm.... Uh-huh.. - Uil bevestigde haar aanwezigheid. 🦉 - Maar ze kan gewoon niets doen. Ik zal naar de stappen luisteren, ik besloot dat ik loop, ik kan mijn benen nauwelijks bewegen, en iemand volgt mij ook. En toen, zomaar, stopten de stappen. Ik draai me meteen om omdat ik me zorgen maak over mijn rechten. Aaaaam! - De ogen van Riding Hood werden groot als een vliegtuigdeur na een vlucht van 8 uur, ze sprong op en rende weer weg, terwijl ze iets riep dat niet erg duidelijk was: - Zigeuner! - De dop schakelde over naar echografie en verscheen in het gezichtsveld. - En in haar handen heeft ze mijn portemonnee met mijn rijbewijs, en achter mijn rug is mijn rugzak losgemaakt! - De uil sprong ook op van haar stoel en klampte zich gretig vast aan het scherm 😯 - Ik sloeg haar op haar hoofd met bloemen, daarna met cake, en toen besefte ik dat ik alleen maar aan het versieren was. Zwaaide ermee en laten we haar met de tas met de computer slaan. Schreeuwende obsceniteiten die niet erg logisch zijn: "Ik vermoord je, s-kaaa!" Politie, help, er wordt een man vermoord.’ 👩‍✈️-Hoe zit het met de zigeuner? – vroeg Uil geïntrigeerd, terwijl hij zich deze scène tot in detail voorstelde. ‘Het is oké, hij staat daar, hij is volhardend.’ Waarschijnlijk was ze in shock. Ze begon pas tot bezinning te komen toen ik haar met één hand bij de borsten greep, haar schudde, schreeuwde, en met de andere doorzocht ik haar zakken en keerde ze binnenstebuiten: plotseling stal ze iets. Ze begon me de rest van haar zakken te laten zien, maakte hem open en spuugde. Toen kwam ik tot bezinning en legde haar op de grond 💪 - En daarvoor leek het mij dat ik haar oppakte en haar boven de grond schudde, haar fouilleerde en haar sloeg met wat ik ook had. zou kunnen. Toen controleerde ik mijn spullen, vloekte tegen haar en ging naar mijn rijtuig. Ik ging in de coupé zitten, gelukkig was er geen medereiziger, en ik brulde... Ewww.. - Ja... - De uil ademde ook uit. - Wat een verhaal! Hoe kan ik je helpen? - Begrijp je, ik heb deze zigeuner met zoveel plezier verslagen, omdat ik haar had kunnen vermoorden als ik de kracht had. En ze zou me met een mes kunnen porren en wegrennen. Over het algemeen was ik bang voor mijn reactie. Het is goed dat alles is gelukt, maar alles had anders kunnen aflopen... - Heb ik het goed begrepen dat je van dit contact en bloedbad hebt genoten? - Ja! – Riding Hood schreeuwde bijna. “Dit is niet normaal!” “Waarom...” begon de Uil na te denken. – U heeft uw eigendom op alle mogelijke manieren verdedigd en gewonnen. De vraag is waarom