“Ik vergelijk de hele tijd met anderen” - meestal met deze zin, droevig zuchtend, vat de cliënt zijn tirade samen over ontevredenheid over zichzelf en een constant gevoel van onzekerheid😖 Laten we dat niet doen duik in de redenen en wakkert trauma's uit de kindertijd aan en duik in de jungle van familiesystemen en kinderpsychologie. Laten we eens beter uitzoeken hoe je hier zelf mee aan de slag kunt gaan. Allereerst moet je erkennen dat het vergelijken van jezelf met anderen NORMAAL is, en uitademen. Luister niet naar de “verlichte” ketterij: we leven in een samenleving en het is heel normaal dat onze hersenen periodiek 'aantekeningen controleren'. Het probleem ligt meestal niet in de vergelijking zelf, maar in het feit dat deze bijna altijd niet in uw voordeel is. Maar wij, als volwassenen, begrijpen absoluut dat er altijd iemand is en zal zijn die succesvoller, rijker, mooier, jonger, enz. is. Maar... we blijven vergelijken. Wat is er aan de hand? Het gebrek aan eigenwaarde en het onvermogen om te 'verliezen', dat wil zeggen, om weerstand te bieden aan elke, zelfs half-fictieve, reden om te denken dat er iets mis met je is. ” 3-5 keer, en je zult zien hoe belachelijk zelfs de logische keten zelf is.🧠:Masha is mooier (rijker, slimmer) dan ik. Dus wat betekent dat ik slechter ben dan zij, ik ben lelijk wat? Ik ben een verliezer🥲Dus wat?))…➡pas deze eenvoudige techniek elke keer toe, en geleidelijk zul je begrijpen hoe belachelijk je gedachtegang is - of in ieder geval je ware triggers identificeren. Destructieve logische ketens, trouwens, de hersenen snijden zichzelf geleidelijk af, zo werkt het 😉 Meestal heeft het probleem van het vergelijken met anderen niet zozeer te maken met degenen die hier in de kindertijd voortdurend mee te maken hebben gehad, maar met degenen die een giftige stof hebben omgeving nu. Bedenk eens wie in je leven je doet denken dat er iets mis met je is. Vergelijkingen die niet in ons voordeel zijn, geven ons meestal zowel jaloezie als een gevoel van minderwaardigheid. Op deze momenten vervallen we in onze trauma's en beoordelen we de situatie vanuit de positie van een beledigd kind, en niet van een adequate volwassene. Afgunst is eigenlijk niet zo erg als we weten hoe we het als brandstof kunnen gebruiken. Stel jezelf de vraag: “Wat kan ik eraan doen?” en probeer een specifiek plan te maken: stap 1, stap 2, stap 3...🧠: en nogmaals, Masha is nog steeds mooier dan ik. Oké, wat kan ik doen? , 10) en zorg voor je haar Oké, laten we een stappenplan maken: wandelen, voeding, sporten, aanmelden voor een salon... Waarom is dit elke keer nodig? we trainen onze hersenen opnieuw, en in plaats van onszelf destructief te beoordelen en de voorwaardelijke Masha te benijden, beginnen we ons af te stemmen op ACTIE, waardoor de productie van dopamine voor verdere doeleinden wordt gestimuleerd✨Dit is precies hoe - en ALLEEN op deze manier - nieuw denken wordt gevormd 😉Technieken voor onafhankelijke psychologische ontwikkeling zijn beschikbaar op mijn telegramkanaal om een ​​complete basis van technieken te krijgen voor elk verzoek (zowel cliënt als voor onafhankelijke studie) schrijf in privéberichten of telegram