Vrouwen slagen niet bij mannen. Hoe vaak ze ook probeerde haar persoonlijke leven te verbeteren, de situatie verliep altijd volgens hetzelfde scenario. In eerste instantie leek de man geïnteresseerd, maakte het hof, belde, schreef een sms. Toen werd de communicatie hechter, de woorden werden vertrouwelijker. Soms ging het om seks, zodra de romance zelfs eindigde in een huwelijk. Maar elke keer kwam het ‘X’-moment toen de man plotseling verdween. Alle pogingen van onze dame om aan haar partner te bewijzen hoe goed, waardevol en onvervangbaar ze is, waren niet succesvol. Sinds haar kindertijd is de vrouw eraan gewend de eerste te zijn. Ze studeerde 'uitstekend' op school, ging naar kunstschaatsen, waar ze ook de beste leerling was. Haar hobby was het verzamelen van ansichtkaarten, en met een bepaald thema: Sovjet-oudejaarsvintage. De collectie werd als uniek beschouwd. Het verzorgen van het uiterlijk was ook een prioriteit. Ze heeft nooit iets extra's gegeten, op het verkeerde moment of met de verkeerde hoeveelheid calorieën. De lijst met perfecties van onze heldin zou eindeloos kunnen worden voortgezet. Maar al haar vele voordelen brachten haar geen geluk in de liefde. Pas nadat ze zich op haar gemak had gevoeld met een nieuwe man, begon ze onmiddellijk haar 'traditionele' gedragsmodel te herhalen. De dame werd uitstekend in relaties. Ze deed haar best om de man te matchen, elk verlangen te raden, om in alles te plezieren. Bovendien probeerde onze heldin, als een echte "deskundige", advies te geven, de beste gedragsopties voor haar uitverkorene te vinden en hem zelfs te leren. Natuurlijk kon niemand zo’n totale voogdij lang weerstaan. De mannen liepen stilletjes bij haar weg, of sloegen luid de deur dicht en trokken zich uitdagend terug. Tegelijkertijd drukten velen alles uit wat ze dachten over haar obsessieve zorg. De vrouw kon het oprecht niet begrijpen: wat deed ze verkeerd? Ze probeerde tenslotte alles zo goed mogelijk te regelen. Met zo'n 'ideaal' gedragsmodel in een relatie krijgt de vrouw vreemd genoeg het tegenovergestelde resultaat. Haar ontoereikende zorg kan niet op een man worden overgebracht, omdat het hem onvrijwillig in de positie van een kind plaatst. Een man daarentegen staat aanvankelijk dichter bij de rol van een jager. Om oprechte interesse in zichzelf te bereiken, moet een vrouw een stapje terug doen en zelfs proberen knuffels te ontwijken. Dan zal de mannelijkheid van de partner ‘inschakelen’ en zal hij de vrouw willen achtervolgen. En nadat je het hebt overwonnen, laat je het voor altijd bij je.