Wskazówki, które pomogą Ci uzyskać kontrolę nad swoimi reakcjami i zachowaniem. Zwróć uwagę na znaki ostrzegawcze. Ty znasz siebie najlepiej. Jakie znaki mówią Ci, że tryb Wściekłego Dziecka jest gotowy do uruchomienia? Takie prekursory są dość indywidualne: mogą to być doznania cielesne (na przykład napięcie w okolicy szyi) lub poirytowane myśli („Mam tego wszystkiego dość!”, „Nikt się mną nie przejmuje!” Jeśli szybko reaguj na te sygnały. Wtedy będziesz w stanie zachować trzeźwy umysł i nie wybuchać gniewem. Wtedy będziesz mógł spokojniej odnieść się do źródła irytacji, co będzie lepsze zarówno dla Ciebie, jak i dla Twoich bliskich nie powinieneś długo odkładać wyrażania złości! Jeśli druga osoba nadal Cię nie słucha, „dodaj” więcej złości. W ten sposób nauczysz się nie wyrzucać swojej złości jednym haustem, ale aby stopniowo uwolnić się od uczuć. Czasami najlepszym wyjściem jest przerwa. Czujesz, że nadchodzi tryb Wściekłego Dziecka. Jeśli jesteś wśród ludzi, możesz wstać, otworzyć okna i weź głęboki oddech. Możesz też skupić swoją uwagę na czymś innym, na przykład patrząc na brwi lub uszy osoby siedzącej naprzeciwko. Ta przerwa pomoże Ci uświadomić sobie, co tak naprawdę chcesz osiągnąć w tej sytuacji – jakie Twoje potrzeby wymagają uwagi. Wymyśl uspokajający talizman. Wiele osób uważa, że ​​pomocne jest posiadanie pod ręką przedmiotów symbolicznych (na przykład gładkiego kamyka w kieszeni) lub uspokajającego zdjęcia lub zdjęcia (na przykład przedstawiającego wodę odbijającą się w niebie). Na niektórych ludzi taki efekt ma kojąca piosenka lub melodia. Gdy sytuacja stanie się krytyczna, poczuj swój talizman w kieszeni i trzymaj go. Lub wyobraź sobie oczami wyobraźni krajobraz, który wybrałeś. Lub zagraj melodię w myślach. Wszystkie te działania pomogą Ci się zrelaksować. Być może słyszałeś już o treningu mentalnym. Ćwiczenia wyobraźni działają w podobny sposób. Wyobraź sobie sytuację, w której aktywowany jest tryb Wściekłego Dziecka. A potem wyobraź sobie szczegółowo, jak chciałbyś się zachować. Ale pamiętaj! Odmienne zachowanie w trudnych sytuacjach wymaga praktyki. Materiał zaczerpnięty z książki „Przełamywanie wzorców negatywnego myślenia” (G. Jacob, H. Genderen, L. Seebauer). Nie mogę się doczekać, aż spotkamy się z Tobą na moich konsultacjach!