Hoe behandelen we onszelf? Balakhonskaya G.V. Je eigen houding ten opzichte van jezelf is erg belangrijk. Het is van alle kanten belangrijk. Het ligt aan de basis van alle gebieden van ons leven. Dit is zo'n basis. En relaties met andere mensen worden ook gebouwd op basis van de eigen houding ten opzichte van zichzelf. Ik schreef hierover in het artikel Houding ten opzichte van zichzelf in relaties met anderen Omdat jij jij bent. Je houding ten opzichte van jezelf draag je je hele leven met je mee. En niet wat er tegenover anderen wordt verklaard, maar juist je werkelijke eigen houding ten opzichte van jezelf. Je draagt ​​het. Dat wil zeggen, eerlijk tegen jezelf. Dit is hoe jij werkelijk over jezelf denkt. Hoe (of wat) je denkt dat je bent. Je drukt deze houding ten opzichte van jezelf uit, ongeacht of je dat wilt of niet. Je drukt het toch uit. Hoewel ik hierover misschien op verschillende manieren in verschillende situaties heb geschreven. Elke actie heeft gevolgen, en niet alleen in dit artikel. Tegelijkertijd gebeurt het begrijpen van al onze kanten geleidelijk over onszelf begrijpen wat we voorheen niet begrepen. Tot onze verbazing:) Wat bovendien verrassend is (en misschien helemaal niet verrassend) is dat sommige delen van onszelf, sommige van onze kwaliteiten, ons eenvoudigweg onbekend zijn. Onze houding ten opzichte van onszelf wordt gevormd op basis van de woorden van andere mensen. de ideeën van anderen over ons. Misschien zijn deze woorden ooit terloops gesproken. En degene die ze zei, is ze vergeten. Maar voor ons werkt het als een soort marker die iemands mening over zichzelf omvat - het wordt ergens bij ons gedeponeerd, waar we ons innerlijke portret hebben. Een volwassen meisje kan zichzelf bijvoorbeeld beschouwen een slecht persoon, omdat haar moeder valeriaan dronk in haar bijzijn (bijna demonstratief) en bij haar grootmoeder klaagde dat het allemaal te wijten was aan haar vreselijke dochter. Het meisje heeft dit als het ware opgeschreven in de subcortex. Een kleinigheidje? Nou, het lijkt een kleinigheid. Maar het blijkt: hier is een aflevering, daar is een aflevering. Hier is een woord, er is een woord. En een persoon ontwikkelt op zo'n collectieve manier een idee van zichzelf - op basis van 'beoordelingen' van de mensen om hem heen. Soms zelfs indirect. Maar figuurlijk gesproken zijn ze in de ziel gezonken. Natuurlijk zijn dit niet altijd zulke directe beoordelingen. Vaak zijn ze indirect. Ons meisje hoorde bijvoorbeeld per ongeluk haar vriendin praten met een andere vriendin en vroeg of ze een beter figuur had dan ons meisje, toch? Haar benen zijn mooier en haar figuur is over het algemeen beter, toch? En ons meisje, dat dit een keer had gehoord, begon al nauwgezet naar zichzelf te kijken. En ze reageerde selectief op die meningen die niet in haar voordeel waren - ze beschouwde ze als een bevestiging van haar lelijkheid. Ze behandelde zichzelf al als de eigenaar van niet erg mooie benen en een figuur. Maar hoeveel mensen, zoveel meningen! Voor sommigen lijken zulke benen tenslotte de mooiste! Maar alleen ons meisje zal alleen opmerken wat haar reeds geabsorbeerde negatieve beoordeling van zichzelf bevestigt, en al de rest zal worden genegeerd omdat het niet overeenkomt met de realiteit. Nou, merk het gewoon niet op! Nou, beste vrienden, ik heb dit natuurlijk tot het uiterste vereenvoudigd - om te illustreren hoe onze houding ten opzichte van onszelf wordt gevormd door de beoordelingen die we van de buitenwereld krijgen, vanaf onze kindertijd zijn voorbeelden van hoe onze houding ten opzichte van onszelf kan worden uitgebreid tot welke kwaliteit dan ook. Of het nu gaat om uiterlijk, mentale vermogens of zelfs karakter. In werkelijkheid is alles natuurlijk veel ingewikkelder :) Een verscheidenheid aan factoren is hier ingewikkeld met elkaar verweven. Een verscheidenheid aan meningen. Uit verschillende situaties. Maar de sleutel is natuurlijk de basishouding van de ouders. Hun acceptatie en goedkeuring van bepaalde eigenschappen van het kind of hun afwijzing en devaluatie. Het is duidelijk dat ouders mensen zijn met hun eigen karakter. En ze hebben natuurlijk onvolmaakte karakters :) En niet iedereen weet hoe hij zijn kind acceptatie en steun moet geven. Het is natuurlijk triest. Welnu, dat is het. En het kind accepteert sommige van zijn eigenschappen en kenmerken als positief, en andere als negatief. Omdat hij de meningen van andere mensen in zich opnam, en hij totaal onbekend was met sommige van zijn eigen eigenschappen en capaciteiten! En toch bestaan ​​ze. Jezelf beter begrijpen, of jezelf zelfs op een nieuwe manier leren kennen, kan aanzienlijk helpen. +7 (916) 614-83-92