Of we het nu leuk vinden of niet, het verleden houdt ons hardnekkig in zijn handen. Eenmaal gecreëerd, zijn neurale verbindingen verantwoordelijk voor het feit dat we oude verdedigingen steeds opnieuw reproduceren De reacties van kinderen op het feit dat de moeder naar haar werk gaat en het kind bij de oppas achterlaat, behouden bijvoorbeeld alle emoties van een 1,5-jarig mannetje, zelfs als dit kind al lang een kind is geworden. volwassen persoon. En dezelfde gevoelens van afwijzing, pijn, verdriet en schaamte kunnen ‘aangezet’ worden telkens wanneer de man/vrouw op zakenreis gaat of wanneer het stel helemaal uit elkaar gaat. "Mam, verlaat me niet!" - schreeuwt het kinderlijke deel in het hart van een volwassene. Naast de ervaring van onze persoonlijke geschiedenis wordt ieder van ons steevast beïnvloed door voorouderlijke overlevingsstrategieën. Of we het nu leuk vinden of niet, ze moedigen ons aan om die uit te voeren acties die in het verre verleden onze voorouders hielpen om het leven te behouden, bijvoorbeeld door voedsel in te slaan, te vluchten of te bevriezen en ‘je hoofd naar beneden te houden’ In perioden van economische instabiliteit beginnen mensen bijvoorbeeld boekweit en meel in zakken te kopen. Een persoon is dus geenszins een wezen dat niet vrij is, maar strikt wordt bepaald door zowel zijn persoonlijke kindergeschiedenis als de gevestigde scenario's van zijn soort De vraag rijst natuurlijk: kan het ook anders? Is er een keuze tussen het ene of het andere pad, de ene of de andere reactie? Is vrijheid van het verleden mogelijk? Ja, vrijheid is mogelijk. Klopt, hiervoor heb je een hoog bewustzijnsniveau, veel moed en een bepaald niveau van innerlijke kracht nodig om uit je eigen en voorouderlijke verhalen te komen. het verleden, om te beginnen met het schrijven van je eigen levensscript. En ontkennen is eenvoudig: het opgeven zal niet helpen. Integendeel, je moet bereid zijn om in de ogen te kijken van al deze verhalen die diep in het onderbewustzijn zijn opgeslagen, ze aan het licht te brengen en pas dan 'de jouwe' te scheiden van 'de hunne', en een goede genezing te geven aan de verhalen van kinderen dit is misschien niet genoeg. Meestal leidt iemand al zo lang het leven van iemand anders dat hij helemaal niet ‘gespierd’ is om zijn eigen leven te leiden. Hij weet niet wat hij werkelijk wil, hij begrijpt niet waar en hoe hij nu verder moet. Het is deze verandering in zijn eigen leven die psychotherapie dient. Met een sterke intentie en het gebruik van verschillende psychotherapeutische technieken, in combinatie met een bekwame specialist, is het heel goed mogelijk om uit de conditionering van het verleden te komen en je eigen leven op te bouwen. En in mijn psychologische praktijk heb ik vaak de mogelijkheid om dat te doen werk met dit soort verzoeken, dus als je tijd wilt omzetten in je eigen leven, dan is dat hier - welkom!) Oksana Anashchenko, psycholoog, opstellingenspecialist, traumatherapeut. De publicatie is auteursrechtelijk beschermd; kopiëren en opnieuw plaatsen is niet toegestaan. U kunt zich aanmelden voor een individuele sessie met de auteur van het artikel door een bericht te sturen op deze website of hier - https://vk.com/oksana_khors. Deze bijeenkomst duurt 1,5 uur en omvat consultatie, opstellingen en diep werk bij blessures.