Od razu zaznaczę, że radzenie sobie nie oznacza tłumienia. Emocje są sygnałami o naszym stanie. I ważne jest, aby je znać, odróżniać je w danej sytuacji i poruszać się po nich. W pewnym sensie są one podobne do znaków drogowych. Wyobraź sobie, co by się stało, gdyby wszystkie zostały usunięte (stłumione)? Na drogach będzie chaos, ciemność i duża liczba wypadków. Tego lata jechaliśmy autostradą. I było kilka momentów, gdy mimo znaku „zakaz wyprzedzania” samochód wesoło i szybko nas wyprzedził, zmuszając nadjeżdżające samochody do ustąpienia i zciągnięcia nas na pobocze. O tych ludziach powiedziano wiele złego słowa. I ogólnie to jest przerażające. Znaki (w większości) stoją tam, gdzie stoją, ponieważ zapewniają bezpieczeństwo i najlepszą opcję ruchu. To samo dzieje się w świecie wewnętrznym. Emocje pełnią rolę znaków drogowych. Na przykład poczucie winy mówi nam o naruszeniu ważnych zasad moralnych, strachu przed niebezpieczeństwem, a radość z zgodności przedmiotu zewnętrznego z naszymi potrzebami. A żeby lepiej poruszać się po tym wewnętrznym świecie, proponuję (i na tym sam polegam). Klasyfikacja emocji Carrolla Izarda. Moim zdaniem jest to dość szczegółowe i niezbyt zbędne: Podekscytowanie zainteresowaniami to emocja, która powoduje chęć uczenia się nowych rzeczy, lepszego poznania przedmiotów Radość to podekscytowanie emocjonalne, które pojawia się, gdy pojawia się możliwość zaspokojenia pilnej potrzeby. Smutek-cierpienie to emocja, która wiąże się z utratą życia. Złość to emocja, która pojawia się, gdy istnieje znaczna rozbieżność między zachowaniem innych ludzi a normami etycznymi i moralnymi. Wstręt jest emocją związaną z odrzuceniem, chęcią zdobycia pozbyć się kogoś lub czegoś, wyrzucić to ze swojego pola. Pogarda to doświadczenie potępienia kogoś, utraty wartości drugiej osoby wraz z jej potępieniem. Strach to przeżycie związane z niebezpieczeństwem. Zaskoczenie jest emocją pojawiającą się podczas nieoczekiwanego zderzenia z przedmiotem lub wydarzeniem i wiąże się z zainteresowaniem. Wstyd to emocja związana z rozbieżnością norm zachowania z rzeczywistym zachowaniem, a także oczekiwaniem potępienia. Poczucie winy – pojawia się jednak w przypadku naruszenia natury moralnej lub etycznej w przeciwieństwie do wstydu, w sytuacjach, w których dana osoba czuje się osobiście odpowiedzialna za to, co się dzieje, w ramach treningu spróbuj nazwać swoje emocje słowami, stosując tę ​​klasyfikację. Jeżeli okaże się to przydatne napisz w komentarzach) Zapisz się na konsultację na PW.