I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Vind je je naam leuk? Of heb je liever iets anders, modieuzer en sonoor? Heb je ooit aan iemand gevraagd om je anders te noemen dan wat je ouders je hebben gegeven? "Wat zit er in een naam?" ALS. Poesjkin. Elke persoon leeft in zijn eigen speciale taalomgeving. We kunnen meerdere talen spreken, maar we communiceren in de regel slechts in één van deze talen. “Om een ​​taal volledig onder de knie te krijgen, moet je de wereld die deze uitdrukt als de jouwe aanvaarden; en het is moeilijk om tegelijkertijd tot twee werelden te behoren. Op basis van onze taal wordt onze sociale werkelijkheid dus om ons heen geconstrueerd, in het centrum waarvan het Zelf zich bevindt”[3, p. 149]. Het begrijpen van het fenomeen taal is belangrijk voor het moderne zelfbewustzijn wanneer iemand zijn eigen zelfbeelden construeert. Taal is niet alleen een manier om de wereld en het zelf te beschrijven, maar vormt ook dat deel van de persoonlijkheid dat kan worden weergegeven in de vorm van zelfrapportage, zelfpresentatie aan andere mensen. Maar ondanks het verlangen om de eigen nationaliteit te behouden taal en iemands historische leven verlengen, moet men toegeven dat het aantal mensen dat zijn moedertaal niet kent, groeit. Jongeren streven ernaar om te corresponderen met de situatie in het echte leven. De kwestie van de taalomgeving, die het startpunt vormt voor de juiste oplossing van dit probleem, is hier erg belangrijk. “Elke taal wordt in de eerste plaats bestudeerd met het doel het economische leven veilig te stellen. Voorheen bestudeerden onze hooglanders de Kumyk-taal omdat het gemakkelijker was om te wennen aan de visserij in de Kaspische Zee, aangezien de Kumyk-taal de taal was van interetnische communicatie tussen Dagestanis. Toen, tijdens de Sovjetperiode, werd het Russisch zo’n taal. Engels domineert nu de wereld. Dus de taal reikt naar brood”[2]. Steeds meer mensen van verschillende nationaliteiten in Rusland beschouwen Russisch als hun moedertaal, dit werd duidelijk aangetoond door de Al-Russische Volkstelling van 2010 (er zijn nog geen officiële gegevens, ik heb er nog geen). mijn eigen waarnemingen gebruiken als censusnemer). De familiale, ouderlijke factor is hierbij belangrijk: hun wens of onwil dat hun kinderen hun moedertaal leren. De ouders zeiden zelf over zichzelf dat hun moedertaal overeenkomt met hun nationaliteit, en over hun kinderen antwoordden ze bijna altijd (in mijn volkstellingsgebied met uitzondering van 2 gevallen) dat hun moedertaal Russisch is. Door welke criteria wordt de moedertaal bepaald ? Veel mensen bepalen hun moedertaal op basis van genetische principes: de nationaliteit van hun ouders. Het is niet goed. De moedertaal is de taal die het kind in het gezin spreekt. De taalomgeving voor een kind in het gezin is de omgeving waarin de ouders thuis een specifieke taal met het kind spreken, vanaf het moment dat het kind de taal begint te begrijpen. En als de ouders bijvoorbeeld in een Lak-gezin met een kind alleen Russisch spreken, kunnen we aannemen dat het kind is opgegroeid in een Russisch-talige omgeving. Vaak verandert een persoon, ondergedompeld in een vreemde taalomgeving, zijn moedernaam naar een ander. Niet officieel, juridisch, maar elke dag, in woorden. Om de uitspraak en het gemak van anderen te vereenvoudigen. Soms lijkt het zelfs alsof een persoon zijn omgeving twee van zijn namen aanbiedt: zijn moedertaal, met een complexe nationale uitspraak, en de analogie ervan in de taal van de meerderheid om hem heen. En er wordt opgemerkt dat iemand op volwassen leeftijd zijn enige echte naam behoudt, als erkenning door anderen van de integriteit en ondeelbaarheid van zijn persoonlijkheid, ondanks de moeilijkheden bij het onthouden en uitspreken van de naam belangrijk onderdeel van de menselijke identiteit. Het wordt gepresenteerd aan de samenleving en positioneert het individu in een complex netwerk van complexe menselijke relaties. “De naam speelt, net als het lichaam, een sleutelrol bij het identificeren van een persoon; het vormt de basis van zijn erkenning door anderen. Tegelijkertijd vergemakkelijkt het consistente gebruik van één naam de creatie van een consistent levensverhaal (verhaal)”[3, p. 127]. Referenties:1. Kon I.S. “Op zoek naar zichzelf: persoonlijkheid en haar zelfbewustzijn”, M., Politizdat, 1984, p. 335,2. Nurmagomedov G. De tong reikt naar/2390/