Giorgio NardoneEen boek over fobieën en hun behandeling. rijbaan uit het Italiaans N. Katilevskaja. – M: PSYCHOLOGY AND LIFE, 2024. – 220 pp. Hugo von Hofmannsthal zei: “Alles waarin wordt geloofd, bestaat.” “Zowel goed als slecht, zeg ik als auteur”, zegt Giorgio Nardone. Een fobie is een fictieve realiteit die echte effecten heeft. En angst is een emotie die rechtstreeks verband houdt met overleven; het is onze natuurlijke gave. Maar wat gebeurt er als de angst als gevolg van een gezonde reactie pathologisch wordt en verandert in angst, paniek, fobie, waardoor iemands leven in een echte hel verandert? Deze Shakespeariaanse wijsheid laat de andere kant van angst zien, wat zowel een gezonde, onvervangbare emotie kan betekenen als het fenomeen van pathologische angst en paniekangst. In deze gevallen verandert een aanvankelijk functionele perceptie/reactie in een disfunctionele en invaliderende angst een manifestatie van een bedreigende stimulus van het lichaam, overschrijdt de grenzen van een gezonde adaptieve functionele reactie en wordt contraproductief, ze vullen elkaar aan en oefenen wederzijdse invloed uit: als ik iets beangstigends ervaar, wordt de emotie angst geactiveerd. het angstmechanisme, en als ik angst ervaar, zelfs als er geen bedreigende stimulus is, wordt het angstmechanisme geactiveerd. De reactie van het lichaam is gezond en adaptief als geen van de geactiveerde toestanden de grenzen van de functionaliteit overschrijdt; als dit gebeurt, leidt de wederzijdse circulaire invloed tussen de twee reacties tot escalatie, waardoor een paniekaanval ontstaat. Tijdens een paniekaanval wordt een ‘kortsluiting’ waargenomen op het niveau van mentale en fysieke processen, gekenmerkt door een toename van fysiologische indicatoren. : het hart begint wild te kloppen, de ademhaling wordt moeilijk, de elektrogalvanische reflex wordt intenser, wat leidt tot de circulatie van elektrische impulsen met een duizelingwekkende snelheid door het lichaam, en de persoon denkt dat hij gaat sterven of gek wordt. Deze toestand is van korte duur en hoewel deze slechts een paar seconden duurt, als een bliksemflits, heeft deze een verwoestend effect. In andere gevallen leidt de pathologische escalatie van angst en ongerustheid niet tot een toestand van paniek, maar blijft deze aanhouden lange tijd met een zeer hoge mate van angst en het onvermogen om het functioneren van het lichaam te controleren; deze aandoening wordt een ‘crisis van gegeneraliseerde angststoornis’ genoemd en wordt gekenmerkt door het feit dat de persoon voortdurend intense angst ervaart. In beide gevallen heeft de stoornis een invaliderend effect: de persoon kan niet langer alleen blijven of plaatsen verlaten waar hij is hij voelt zich kalm. In 2000 heeft de Wereldgezondheidsorganisatie paniekaanvallen uitgeroepen tot de meest voorkomende aandoening, die meer mensen treft dan welke andere pathologie dan ook. Volgens de organisatie lijdt ruim 20% van de mensheid aan deze aandoening of heeft er ooit last van gehad. Vijftien jaar later meldde het American Health Institute dat dit aantal de 30% had overschreden. De World Psychiatric Association voorspelt dat depressie in de komende decennia de eerste plaats zal innemen onder alle pathologieën, maar we moeten niet vergeten dat meer dan 70% van de patiënten bij wie de diagnose depressie werd gesteld aanvankelijk angst en paniek ervoer (Yapko, 1997). Bovendien moet in gedachten worden gehouden dat een fobische obsessieve stoornis, als deze niet op de juiste manier wordt behandeld, een ernstige chronische psychiatrische pathologie wordt, bijvoorbeeld een vermijdende en afhankelijke persoonlijkheidsstoornis of een depressieve stoornis. Zoals we zullen zien, zijn er verschillende vormen van stoornis wat tot paniek leidde, en ondanks hun diversiteit allemaal"