Ik heb een verenring. Niet in de zin van licht, maar gemaakt in de vorm van een veer die zich om een ​​vinger lijkt te wikkelen. Het is niet alleen mooi omdat het het schrijven symboliseert. Hoewel dat precies is waarvoor hij is gekocht. In die tijd wilde ik heel graag schrijven en zette ik schuchtere stappen op dit gebied. Ik schommelde van ‘tien sms’jes per dag schrijven’ naar ‘helemaal nooit schrijven’. “Helemaal nooit” eindigde na een paar weken en werd opnieuw tien sms’jes. Negen daarvan bevinden zich tot op de dag van vandaag in de archieven. Ik heb ze opnieuw gelezen, maar kan ze niet publiceren. De trein van die gedachten en gevoelens uit het leven is al lang vertrokken. Ik wilde heel graag deze trein besturen, machinist worden. En ik kocht een stel "amuletten" - oorbellen met veren, een paar ringen en een echte veer. Hij is als het ware met veren gegroeid 😁 Maar alleen deze ring blijft permanent bij mij. Ik keer terug naar de schoonheid van de ring. Het is mooi omdat het zich aan mij aanpast. Het is niet gesloten, zoals een spiraal. En de singel, niet met een heel lichte beweging, maar toch verstelbaar. Dat wil zeggen, als de verlovingsring letterlijk in mijn vinger is gegroeid, omdat hij is gekocht tijdens de periode van mijn maximale dunheid en zelfs toen was het niet genoeg voor mij. Het duwde een groef in mijn vinger en leeft daar nu voor altijd. Het wordt alleen samen met mijn vinger van mij verwijderd. Bovenop staat er nog een: een geschenk van mijn man. Duur geschenk. Niet alleen in prijs, maar ook in waarde. En het is altijd te groot voor mij. Het maakt niet uit hoeveel ik afval of “dik word”/zwel, er is altijd een reserve. Alsof het ook een variabele geometrie heeft. Beide ringen weerspiegelen onze relatie goed. Ik ben voor altijd bij hem, maar in deze voor altijd is er veel ruimte, vrijheid, lucht. En een veer, hij wordt eenvoudig samengedrukt of losgemaakt als dat nodig is. Ik kan het in elke vinger veranderen, en het zal de juiste maat hebben. Vandaag, opnieuw in gedachten, terwijl ik het om mijn vinger draaide, besefte ik hoe waardevol het is als iets in het leven zich aanpast. En het is iets van jou. En dankzij deze aanpassing houdt het stevig vast in het leven. Wat er ook gebeurt, het valt niet op. Ik lees van Koroleva dat je niet moet schrijven vanuit wat nodig is, maar vanuit de huidige staat. En dan zijn er geen problemen meer met sms'jes voor elke dag. We leven tenslotte elke dag. En elke dag kunnen we schrijven over hoe we leven en waar we over leven. Ieder van ons bevindt zich in onze eigen persoonlijke serie. En als iemand ineens het idee krijgt dat deze serie saai en onnodig is voor mensen, dan moet je toch liever nadenken over wat er mis is met je leven als het je saai lijkt? En dit is een heel ander verhaal. Ik help je verbindingen te leggen met de werkelijkheid. Flexibel betalingssysteem. 8-964-835-44-28 (het is beter om te schrijven dan te bellen).