Mensen zoeken een specialist als ze worden geconfronteerd met moeilijke en complexe levenssituaties: het vinden van hun plek in het leven, communicatieproblemen, moeilijke relaties met dierbaren, afhankelijk gedrag, seksuele problemen, complexe pijnlijke geestelijke gezondheid aandoeningen - angst, slapeloosheid, angsten, incontinentie, ongeduld, woede, prikkelbaarheid, luiheid, apathie, stotteren, obsessief gedrag, impulsiviteit, paniekaanvallen, hartkloppingen, zweten, verhoogde bloeddruk, duizeligheid en meer. Op een gegeven moment zegt iemand tegen zichzelf: "Dat is het, ik kan het niet, ik moet iemand vinden die me kan helpen..." Hij vraagt ​​terloops of rechtstreeks aan zijn kennissen en vrienden of ze psychologen of psychotherapeuten kennen, hij zoekt natuurlijk in advertenties in kranten en tijdschriften, zoekt op internet, leest artikelen, bezoekt forums, bestudeert informatie over praktiserende psychologen. En hier is een telefoontje of een e-mail. Een stem antwoordt aan de andere kant van de virtuele verbinding. Er begint een dialoog. Als iemand al voldoende geïnformeerd is, vraagt ​​hij eenvoudigweg om een ​​afspraak. Sommige mensen proberen telefonisch meer te weten te komen over de tijd, de kosten, de ervaring en de opleiding van de specialist waarmee ze contact opnemen. Al durven ze dat laatste niet altijd te vragen. Het is inderdaad moeilijk om iemand telefonisch te vragen naar zijn ervaring en opleiding, omdat hij zichzelf al als psycholoog heeft verklaard, wat betekent dat hij ervaring en passende opleiding moet hebben. Maar het leven zelf suggereert dat niet alle specialisten het juiste diploma hebben en dat de ervaring mogelijk niet succesvol is. De meeste mensen die op zoek zijn naar een psycholoog vertrouwen volledig op de informatie die iemand over zichzelf verklaart. Ik zal bijvoorbeeld zeggen dat ik kapper ben, ik zal een kapper openen, en mensen kunnen zich niet eens voorstellen dat ik geen ervaring of opleiding heb. Hetzelfde geldt voor psychologen. Iemand adverteert dat hij een psycholoog is en ervaring heeft met het omgaan met bepaalde problemen. Iedereen gelooft hem. Soms kruipt er natuurlijk een gedachte in het hoofd, maar de kritiek op iemand die een complexe mentale toestand ervaart, is aangetast. Hij wil geloven dat ze hem zullen helpen en dat hij weer net zo vrolijk en zorgeloos zal worden als voorheen. Daarom zal hij zichzelf ervan overtuigen dat iemand die zichzelf een specialist noemt - een psycholoog - hem echt zal helpen. Als je op internet kijkt, werken er in Kaliningrad veel uitstekende en competente psychologen en psychotherapeuten. Misschien kunnen we eerst deze twee concepten scheiden: psycholoog en psychotherapeut. Verwarring tussen psychotherapeuten en psychologen kwam uit andere landen. Daar noemen ze vaak een psychiater - een psychoanalyticus. Een psychotherapeut is een psycholoog die de praktijk van een bepaald psychotherapeutisch werkgebied beheerst: cognitieve psychotherapie, gedragspsychotherapie, existentiële psychotherapie, gestalttherapie en anderen. Strikt genomen is een psychotherapeut een arts, een specialist op het gebied van de geneeskunde. en hij zal de noodzakelijke medicijnen voorschrijven aan een persoon in nood. Als een psychotherapeut enig psychologisch werk met een patiënt uitvoert, is het belangrijk om te begrijpen dat de kennis van de psychotherapeut op het gebied van de psychologie niet op het niveau ligt van iemand die is afgestudeerd aan een humanitaire universiteit. Een psychiater kan psychotherapeut-arts worden. Natuurlijk bestuderen ze geestesziekten, maar dit is hun minpunt, geen pluspunt, omdat de persoon die op zoek is naar een psycholoog gezond is, maar als je goed door de ogen van een psychiater kijkt, kun je enkele tekenen vinden. Dit fenomeen in de sociale psychologie wordt attributie genoemd, d.w.z. interpretatie van de redenen en motieven van het gedrag van anderen op basis van de eigen kennis en ervaring. Maar tegelijkertijd zijn er psychotherapeuten onder psychologen. Dit is een specialist die minimaal 3 jaar een opleiding in een bepaalde vorm van psychotherapie heeft gevolgd in het kader van langdurige opleidingen. Het verschil tussen een psychotherapeut en een psycholoog-psychotherapeut is als volgt: 1. Een psychotherapeut heeft een medische basisopleiding. De psycholoog-psychotherapeut heeft dat gedaan