De een na de ander, onderdompeling in ervaringen, in gevoelens die tijdens het trauma onderdrukt werden... Ik kwam tot het besef van de staat van lijden. Het lijden als diep motief, als iets fundamenteels in de hele zoektocht naar zingeving en verlangens. Pijnlijke pijn, melancholie, eenzaamheid die plotseling subtiel en doordringend de kop opstak, tot op het punt van tranen en verwoesting van andere gevoelens dan lijden. De high van het lijden werd iets later gerealiseerd, toen ze, nadat ze 'hallo' had gezegd tegen twee van haar vrienden, over haar ervaringen begon te schrijven. Het lijkt alsof ik het heb gedeeld, maar... verhevenheid en plechtige tonen, en een soort verdomde zelflof die ik 'zo' kan voelen, liepen door alles heen... Plezier uit lijden is de integratie van tegengestelde principes. en de doodlopende weg van het een en het ander in één leven ...Ironie, zelfironie - als een uitweg uit deze staat, humor en acties, specifieke acties. Ik begon iets in huis te doen, iets te lezen, iets te schrijven, uit mijn toestand te komen. Maar hoe uitnodigend lijden is, hoe lief het is, hoe aantrekkelijk. Het bleek dat er zelfs iemand in het telefoonboek staat die deze toestand in mij altijd zal steunen. Wie zal zijn lijden delen. Ik wilde hem bellen... Toen ik later de sensatie van het lijden ervoer, besefte ik dat ik dit niet moest doen. Deze persoon is juist voor “lijden” als ik verder wil ingaan op wat er achter het lijden schuilgaat, dan is deze persoon een bewaker hiervan en als ervaring uit het verleden kun je altijd bij hem navragen door te bellen hoe lang ik nog heb; Ik heb ‘op deze manier geleden’. Ik observeer mezelf, mijn gedachten en gevoelens, en word vervuld met nieuwe toestanden die niet beschikbaar waren bij lijden. Hoe diep is deze waanvoorstelling, en de vervanging van andere betekenissen in onze geest is geprogrammeerd voor lijden, om de een of andere reden en voor niets anders. Lijden absorbeert alles en devalueert het: geluk, vreugde, lichtheid, alles. Lijden wordt opeens belangrijker dan wat dan ook... Ik besloot dit aspect van ‘idealiteit’ in mezelf te onderzoeken. En op 16 en 17 oktober nodig ik jullie uit, lieve vrienden, om het lijden te onderzoeken als een enorm blok dat energieverslindend, smakelijk en wellustig is, waardoor we uitzonderlijke en ‘zeer spirituele’ mensen worden die geen andere gevoelens voelen..