Crisis is een zeer ruim en fundamenteel concept voor de praktische psychologie. Een crisis betekent de onmogelijkheid om te leven zoals voorheen, het betekent de noodzaak om te veranderen. Een crisis kan ondraaglijk zijn; het is op zijn minst pijnlijk en moeilijk. Maar door een crisis verandert iemands leven. Nieuwe horizonten van ontwikkeling, zelfontwikkeling, een nieuw niveau van relaties met het leven, zelfs relaties met andere mensen, komen voor een persoon door een crisis. Er zijn verschillende levenscrises. In de ontwikkelingspsychologie spreekt men over normatieve crises, d.w.z. degenen die worden veroorzaakt door natuurlijke levensprocessen en die nieuwe stadia van leeftijdsontwikkeling implementeren. Er zijn niet-normatieve crises die verband houden met optionele, maar zeer belangrijke gebeurtenissen in het individuele leven van een persoon: de dood van een geliefde, ernstige ziekte, handicap, enz. Roberto Assogioli, de grondlegger van de psychosynthese, spreekt over speciale crises, crises van spirituele aard. ontwikkeling. Het spirituele wordt niet alleen en niet zozeer als religieus begrepen, maar als alles wat verband houdt met waarden die hoger zijn dan de gewone: ethisch, esthetisch, heroïsch, humanistisch en altruïstisch. Volgens Assogioli bestaat een mens uit verschillende niveaus van het onbewuste, het bewustzijn en het ‘Hogere Zelf’. Het doel van ontwikkeling is begrip, bewustzijn van iemands delen en integratie in een harmonieuze organische eenheid onder leiding van iemands ‘Hogere Zelf’. Dit integratieproces (transformatie volgens Assogioli) is verdeeld in fasen, gescheiden door specifieke crises. En zoals elke crisis kunnen ze gepaard gaan met verschillende mentale, emotionele en zelfs mentale stoornissen. Deze crises zijn: de crisis die voorafgaat aan spiritueel ontwaken; crisis veroorzaakt door spiritueel ontwaken; reactie geassocieerd met spiritueel ontwaken; fasen van het transformatieproces. De crisis die voorafgaat aan spiritueel ontwaken. Een persoon wiens enige realiteit de zichtbare en tastbare fysieke wereld is, komt in deze crisis terecht. Een crisis ontstaat na een reeks teleurstellingen, na de schok van de dood van een dierbare, maar soms zonder duidelijke reden. Het wordt gekenmerkt door een gevoel van onwerkelijkheid en leegte van het dagelijks leven, een verlies van betekenis in alledaagse en alledaagse zaken. Dit gevoel groeit en leidt tot verschillende neurotische, soms psychotische, psychosomatische stoornissen. Deze crisis veroorzaakt een conflict tussen verschillende aspecten van de persoonlijkheid enerzijds en aspiraties van morele, religieuze, humanistische of spirituele aard anderzijds. Deze crisis wordt opgelost door het spirituele ontwaken van een persoon, het openen van een ‘kanaal’ tussen de bewuste en bovenbewuste niveaus, tussen het ‘ik’ en het Zelf. Het interne conflict verdwijnt op dit moment en de persoon voelt echte opluchting. Een crisis veroorzaakt door spiritueel ontwaken. De stroom van licht en energie veroorzaakt door spiritueel ontwaken kan niet altijd worden geassimileerd. Dit gebeurt wanneer aspecten van de persoonlijkheid disharmonisch worden ontwikkeld, of er is een vertraging in de ontwikkeling van sommige delen. De grens tussen het absolute en relatieve waarheidsniveau wordt uitgewist, de grens tussen ‘ik’ en het hoogste zelf wordt uitgewist. De binnenstromende spirituele energieën voeden en blazen het persoonlijke ego op. Er kunnen stoornissen optreden die kunnen worden geïnterpreteerd als paranoïde wanen. Een persoon schrijft aan zijn persoonlijke zelf de eigenschappen en kwaliteiten van het Transpersoonlijke, Hogere Zelf toe. In zo'n toestand is het bijna onmogelijk om iemand van zijn waanvoorstellingen te overtuigen. Je kunt hem helpen door zijn toestand te accepteren en hem te begrijpen. Het is mogelijk en noodzakelijk om iemand te leren onderscheid te maken tussen niveaus die voor hem niet te onderscheiden zijn. Een crisis veroorzaakt door een reactie op een daaropvolgende spirituele ontwaking. Deze crisis doet zich voor wanneer de stroom van energieën, veroorzaakt door spiritueel ontwaken, geleidelijk en op natuurlijke wijze afneemt. De persoonlijkheid wordt gedeeltelijk gevuld en getransformeerd, een aanzienlijk deel van zijn elementen keert terug naar zijn vorige staat. Tegelijkertijd blijft er een ideaal model en een gevoel voor richting bestaan, wat erg belangrijk is voor de verdere ontwikkeling. Soms is de energie van het ontwaken voldoende om de hele persoonlijkheid te transformeren, en gaat deze onmiddellijk naar het hoogste niveau van functioneren. Maar.