Wetenschappers en dichters discussiëren nog steeds over hoe iemand tot zo'n opleiding als FAMILY is gekomen. Sommigen praten over de praktische, materiële kant en zeggen dat het gemakkelijker was om als groep te overleven; anderen geloven in de kracht van emotionele aantrekkingskracht, omdat onze voorouders lang geleden met elkaar konden sympathiseren en zelfs liefhebben! Zoals Eduard Asadov in "Ancient Rendezvous": Toen, terwijl hij liefdevol iets mopperde, was hij voor het eerst niet wild en niet! helemaal onbeleefd, raakte met zijn lippen haar schouder aan en open lippen van verbazing... Maar we hebben geen tijd om te discussiëren over de evolutie van familierelaties, we willen vandaag in het gezin niet alleen overleven, maar ook gelukkig zijn!! Dus om de een of andere reden bestaat het gezin... Aan de ene kant bestaat het ten behoeve van de staat en de samenleving, aan de andere kant ten behoeve van het individu, dat wil zeggen mij persoonlijk! Laten we het hebben over waarom familie voor ons, onze echtgenoten, onze kinderen, onze ouders is... We zullen praten over de functies van het gezin, en over hoe dit idealiter is... Maar hoe de dingen eigenlijk zouden kunnen zijn. Ik weet zeker dat jij, beste lezer, hier een heel boek over kunt schrijven. Ik ben bekend met verschillende opvattingen over gezinsfuncties (wetenschappers slapen niet, maar iedereen classificeert en classificeert waar we elke dag wel of niet mee te maken hebben). ). In mijn werk volg ik de aanpak van M.S. Matskovsky (er is geen plaats zonder achternamen - we moeten het recht op intellectueel eigendom respecteren). In mijn redenering zal ik uitgaan van de door de auteur voorgestelde lijst, en dan zal het volgende duidelijk worden uitgedrukt: - de economische sfeer; - sociale status; - seksueel, - sfeer van spirituele communicatie; en door sfeer en functie kun je in de behoefte aan kinderen voorzien. Het kan natuurlijk ook zonder gezin, maar diep in het collectieve onbewuste liggen de archetypen van moeder en vader, de moeder van haar kind en de vader van haar kind. Een persoon heeft behoefte aan het opvullen van deze niches: het kind is op zoek naar een moeder, op zoek naar een vader, hij heeft een primaire verwachting van hun aanwezigheid of op zijn minst hun aanwezigheid. Een vrouw heeft er ook behoefte aan dat haar man achter haar kind ‘staat’, en voor mannen is het belangrijk dat zijn kind een moeder heeft, ook als ze apart wonen. Het leven corrigeert deze verwachtingen; familieleden zijn niet altijd bloedverwanten, er zijn veel voorbeelden van geadopteerde kinderen, hertrouwen, enz. Gelukkig zijn archetypen flexibel en kan er zowel zonder bloedverwantschap als bij gescheiden leven een diepe emotionele band ontstaan. Dus als er een gezin is (zelfs zonder bloedverwantschap), zorgt dit voor meer integriteit, een gevoel van volledigheid en veiligheid voor zowel de kinderen die erin geboren worden als de ouders zelf heeft de behoefte om hen op te voeden: kennis en ervaring door te geven, een nieuw mens te vormen, zich hierin te realiseren. Met wat een plezier nemen vaders hun zoon mee uit vissen! Als er geen zoon is, nemen ze de dochter en leren haar een worm aan een haak te hangen. En kinderen hebben de behoefte om vervuld te worden, zich te ontwikkelen, aangevuld te worden door hun ouders. Ja, dit proces is complex en tegenstrijdig (denk aan de adolescentie van kinderen), maar het is belangrijk voor iedereen in het gezin. Later beseffen kinderen hoeveel hun ouders hebben gegeven. En de ouders zijn blij dat ze het belangrijkste product van hun creativiteit hebben gecreëerd: een nieuwe man! De huishoudelijke functie is de meest alledaagse, maar dit maakt het niet minder belangrijk. Er wordt een beroep op ons gedaan om zorg te dragen voor de fysieke omgeving van ons dagelijks leven, voor ons lichaam (in vitale zin), voor de externe kant van het leven. We willen eten, drinken, leven in warmte en comfort. Hoe meer bekwame, hardwerkende handen er in het huishouden zijn, hoe beter... Toen een vrouw de productieve sfeer van het leven betrad, werd het huis de verantwoordelijkheid van beide echtgenoten. Kinderen groeien op en verbinden zich. Om een ​​goede levensstandaard te behouden, zijn aanzienlijke financiële middelen nodig. Idealiter verhoogt samenwonen het inkomen (de economische functie van het gezin). Daarnaast de familieVerrassend genoeg kunt u hiermee geld besparen! Zonder zijn aanwezigheid zouden verschillende bedrijven voor alle diensten moeten betalen. Mijn man repareert bijvoorbeeld zelf mijn paraplu. De functie van primaire sociale controle roept vooral veel vragen op. Waar gaat het over? En over het feit dat er van alles gebeurt in ons leven!!! Op sommige momenten wordt het nodig dat iemand de controle over een persoon overneemt (bijvoorbeeld bij alcoholverslaving) of zorgt (voor ernstige ziekten). Wat betreft kinderen is dit vanzelfsprekend! Ouders zijn wettelijk verantwoordelijk voor het welzijn en het gezagsgetrouwe gedrag van hun kinderen. Het belangrijkste argument ter verdediging van deze functie is het feit dat er meer zelfmoorden plaatsvinden onder alleenstaanden. De functie van sociale status impliceert de mogelijkheid van sociale vooruitgang dankzij de aanwezigheid van een gezin. En inderdaad, kinderen die in een gezin zijn opgegroeid, hebben een betere kans om zich in het leven te vestigen. Ouderen met kinderen zijn beter beschermd. Familieleden, zelfs verre familieleden, kunnen een verscheidenheid aan kennissen hebben die erg van pas kunnen komen. Bovendien krijgen familieleden bij het aannemen vaak de voorkeur. Tenzij het werk natuurlijk gepaard gaat met jarenlange zakenreizen naar Antarctica. Er bestaat een stereotype dat een familieman meer georganiseerd en gedisciplineerd is. De seksuele functie is onafhankelijk en heeft vrijwel geen verband met de reproductieve functie. Je kunt en moet dus niet alleen seks hebben om kinderen te verwekken, dat wil zeggen 2-3 keer in je hele leven. De behoefte aan seks is biologisch, niet alleen in verband met de behoefte aan reproductie van de bevolking. Een volledig seksueel leven is belangrijk voor de lichamelijke gezondheid en voor de harmonie van de emotionele sfeer. Dit is de krachtigste levensbron, aangezien de menselijke seksuele sfeer een bron van vitale energie is. Denk aan een slapeloze nacht, wanneer je ogen dichtgaan, je geen kracht meer hebt, je het ‘vervelende’ werk afmaakt dat je om de een of andere reden mee naar huis hebt genomen, je op het punt staat de computer uit te zetten en plotseling bevind je je per ongeluk in een ‘slechte’ ” website. Het zand in de ogen verdwijnt, het zicht wordt scherp, de kracht keert terug en de stemming voor waakzaamheid verschijnt. Was er zoiets? Dus - dit is het - seksuele energie, en Z. Freud betoogde dat het de energie van het leven in het algemeen is. Het gezin zorgt voor de regelmaat en veiligheid van het bevredigen van seksuele behoeften. Seksuele relaties worden verbeterd omdat getrouwde echtgenoten elkaar leren kennen en voor hun partner zorgen, omdat dit een elementaire uiting van respect is. Naast fysiek en pragmatisch plezier brengt het gezin veel emotionele vreugde in het leven. Bijvoorbeeld het samen doorbrengen van avonden, weekenden, vakanties, vakanties (vrijetijdsfunctie). Hoe gevarieerder, rijker en interessanter ze zijn, hoe gelukkiger de persoon is. Zelfs als we het hebben over de behoefte aan passieve rust, kan het gezin hierbij helpen. De man kookt het eten, de kinderen doen de afwas en de moeder rust uit na een dagelijkse dienst. Hoe zit het met gezamenlijke uitstapjes naar de natuur, rolschaatsen? Tv kijken? Plezier, lachen... Na zo'n weekend zal de werkweek succesvol zijn en in één adem voorbijgaan. Spirituele communicatie in het gezin impliceert de culturele verrijking van elkaar, de ontwikkeling van elkaar op intellectueel en ethisch vlak. In feite een van de belangrijkste functies van het gezin. In onze tijd zijn de spirituele, cognitieve behoeften van de mens inderdaad op de voorgrond gekomen (hij hoeft niet langer te overleven, de beschaving heeft min of meer enkele garanties gegeven). Naast tv, boeken en internet kunnen ouders, een significante ander en kinderen die ons ontgroeien een bron van wijsheid en schoonheid zijn, omdat 'de leraar slecht is als zijn leerlingen hem niet ontgroeien.' beschaving is haar hectische tempo en stress. Elke dag wordt iemand geconfronteerd met stress op het werk, in relaties, op het gebied van gezondheid en materieel welzijn; vanwege het mentale niveau van een modern persoon heeft hij meer interne problemen en zorgen. Hoogstwaarschijnlijk is in verband hiermee het beroep van psycholoog ontstaan ​​om iemand te helpen moeilijke situaties te overleven.