De jongeren ontmoetten elkaar, werden verliefd op elkaar, doorstonden met succes de snoepboeketperiode en besloten samen te gaan leven. ‘En ze begonnen goed te leven en goed geld te verdienen.’ Maar niet alles is zo eenvoudig. Trouwen en samen een leven als koppel beginnen, is meestal een moeilijke tijd. Romantiek en leven onder één dak zijn totaal verschillende dingen. De eerste crisis in hun leven samen komt eraan - nu is het tenslotte belangrijk dat ze het eens worden over de regels waarmee ze dit zeer gelukkige leven samen zullen opbouwen. Er zijn regels die gemakkelijk kunnen worden ontwikkeld, en er zijn regels die moeilijk te realiseren zijn ontwikkelen: ten eerste omdat ze slecht worden begrepen, en ten tweede omdat ze verband houden met zelfwaardering. De regels waarover gemakkelijk te praten zijn, zijn de externe levensregels. Bijvoorbeeld welke gezinsleden een vakantie plannen, wie de afwas doet, wie boodschappen doet, wie geld verdient. Als mensen niet veel van elkaar verschillen in hun ervaring met het leven in ouderlijke gezinnen, dan is het voor hen vrij gemakkelijk om het over zulke externe regels eens te worden. In eerste instantie roept bijna alles sterke emoties op, omdat alles een teken is van een relatie. 'Ik was al naar bed gegaan en hij zei dat hij het voetbal wilde afmaken, of verliest hij al zijn interesse in mij?' Met een hoog vertrouwen in een koppel kun je interne zorgen uiten en jezelf in de toekomst van veel problemen behoeden. Maar in het gezinsleven zijn er ook essentiële zaken waarover het moeilijker is om het eens te worden. Bijvoorbeeld de regels voor gewenst seksueel gedrag. Voorbeeld: een meisje groeide op in een gezin waar moeder haar vader op hakken en make-up ontmoette, en het meisje weet dat dit normaal gedrag is en dat het niet nodig is om in een huis door het huis te lopen. badjas, pantoffels en beledig de ogen van haar man met haar slordigheid. Als je je man een plezier wilt doen, doe dan wat make-up en alles komt goed. En de jongeman groeide op in een ander gezin. Op hakken en make-up - dit was zijn eerste leraar, die hij haatte met een felle haat. En thuis was zijn moeder zo zacht, ze liep rond in een badjas en pantoffels, en hij voelde zich heel goed in haar. En nu wacht de vrouw op hakken op haar man van zijn werk, ze denkt dat ze het nu geweldig zullen hebben samen. En als hij haar ziet, staat hij perplex: "Gaan we op bezoek?" Ze denkt: ‘Hij wil me niet. Misschien houdt hij al niet meer van me?’ Dan wordt ze ziek en loopt ze rond in een badjas en pantoffels, ze vindt zichzelf niet zo leuk, ze voelt zich slecht. De man denkt: "Eindelijk is mijn vrouw thuis", en begint seksuele interesse in haar te tonen. Vrouw: "Wat een bruut, ik voel me zo slecht, ik ben ziek, maar het kan hem niets schelen..." Nou, wat is geen grap? Laten we dit geval eens bekijken. Hoe denkt een jongeman als hij thuiskomt? 'Ik kom thuis, ik denk dat ik nu een geweldige tijd ga hebben met mijn vrouw, en ze maakt zich al klaar om ergens uit te gaan, maar ik denk - ze is al thuis en wacht op me, en ze is aangekleed op voor vreemden. Vindt ze het niet leuk?” Er ontstaat een spanning, die lastig bespreekbaar is omdat het niet duidelijk is waar we het over hebben. Alles is erg vaag. Een duidelijke lijn trekken van wie wat doet en wanneer, wie wat voelt en wanneer (wanneer hakken en wanneer pantoffels) is geen gemakkelijke taak. Voor mensen gebeurt dit op het niveau van welzijn, en is helemaal niet in woorden geformuleerd. Mensen voelen zich ongemakkelijk bij het communiceren met elkaar, en dit maakt hen beiden van streek, omdat ze verbinding maakten voor geluk en vreugde, en niet voor verdriet. Het is heel moeilijk om deze mechanismen te begrijpen, en nog moeilijker om ze te bespreken. Maar als jongeren hier rechtstreeks over zouden kunnen praten, hun gevoelens zouden kunnen bespreken, dan zou deze kwestie heel eenvoudig worden opgelost, net als de vraag of we dat gaan doen. bezoek vandaag of doe iets anders. Om relaties binnen een koppel harmonieus te laten ontwikkelen, zijn er 3 componenten nodig: 1. Optimale hoeveelheid gescheiden informatie. Om intimiteit, vertrouwen en comfort te ervaren in het samenleven, moeten mensen die samenleven het gevoel hebben dat ze voldoende basisinformatie over elkaar (over het verleden, belangrijke gebeurtenissen in het leven, zijn familieleden, vrienden, collega’s) en actuele informatie (over hoe iemand zich voelt, hoe de dag is verlopen, hoe hij over de zijne denkt